- 17 Mayıs 2011
- 362
- 15
- 48
Bence bu tabi ki sevgilinin tek başına vereceği bir karar. İsterse 10 yıllık ilişkiniz olsun müdahale etmeye hakkın yok. Kendimi iki tarafın da yerine koyuyorum yine yok yine yok. Eşimin önüne bir fırsat çıksa, amerikada çalışması gerekse ve ben gidemiyorsam önünde durmam, gitme diyemem. Bak sevgilim değil eşim diyorum yine bu hakkı kendimde göremem. Benim önüme bir fırsat çıksa arkama bile bakmam. Gidilebiliyorsa birlikte gidilir, imkan yoksa bir kaç yıl duruma katlanılır. Hele ki gidersen ayrılırız diyen biri olacak hayatımda vay o adamın haline.
Eğitim, kariyer, gelecek her şeyden önemlidir. Burda aldığı eğitimle orda aldığı bir olmaz. Hem belki bir yolunu bulur orda yaşamayı dener. Belki sen de gidersin, belki burda beklersin. Mesafe Mesele değil. Önemli olan bu tarz şeylerde sevdiğin adamın arkasında durabilmek. Bu da güven duygusuyla başarılabilecek bişey. Arada saat değil 3 günlük fark olsa da temeli sağlam ilişkiler yürür.
Elbette ki haklısın tek yol bu olsaydı bende gıtmesını kabul ederdim fakat y.lisansı bıtınce askere gıdıp gelse benım okulumun bıtmesıne yarım dönem kalacak daha onceden de işte çalıştı bıraz para bırıktırdı aılesının de durumu ıyı evlenıp beraber gıdebılırız gunluk hayatta konusacak ıngılızce bılıyorum orada gelıştırıp çalışabilirim. Eğer isterse üni bitince beraber gidebilecekken neden 4 yıl doktora+türkiyede askerlıgını bıtırmesını bekleyeceğim ? Sizce böyle ımkanı varken benı bırakması olağan durum mudur ?