- 23 Mayıs 2017
- 13.303
- 28.202
- 598
- 41
evliliğiniz yeni mi peki ?
4 buçuk yıllık..
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
evliliğiniz yeni mi peki ?
ortak hayatinizi etkileyecek mevzularda zaten mudahil olmaniz lazimBu maddelerden sadece 1. ve 5.ye evet haklısın ben de böyleyim diyebilirim.. Ama bu insan eşim başkası değil ki hayatına müdahil olmayayım. Ama bazen sınırı aşıyor muyum acaba diye düşünüyorum benim ciddi dediğim konuyu o gereksiz görünce. O yüzden artık komple bırakayım önemsemeyi madem diyorum..
Eşime saygı duymadığımı hissettirecek hiç bir şey yapmadım şimdiye kadar. Ben ona arkadaşıyla tatile gitmek istemesine bile "bu sene olmaz çocuk daha küçük çalışırken tek başıma zorlanırım bir daha ki yaz" dedim. Burada bile okuyoruz kaç kadın buna tamam der saygı duyar?
Aslında benim bahsettiğim konu ikimizin ortak mevzusu çocuktu..
Ben o 4. maddeyi uygulamak istiyorum işte. Onu dışarıdan herkese yapıyorum da söz konusu evimin içi olunca susamıyorum..
komik ama etkili bi yöntem gelitirdim işe yaradı hatta bi ara gamsız gibi yargılandımçok sinirlenince ben cirfekleşen bir insanımdır dedimki önce hemen uzaklasıp ordan içimden 10 tane boşver diye zikir gibi çekiyorum yada 20 tane sonra bii bakıyorum sakinleşmişim ve bir süre sonraa bunu kabulleniyorum ve gamsızlasıyorum
deneyin belki işe yarar
tamam işte bu yöntemi ben kendimce denedikten bir süre sonra artık olaylarla cok ilgilenmiyorum yada cok abartmıyorum daha sakin mantıklı kalabiliyorum emin ol canımm bende böyle sonuc verdi yoksa öbür türlü abooo herseye saldırıcak gibiydimBu da Bbazen işe yarıyor aslında ama her zaman değil. Ev ortamında olmayınca daha çok işe yarıyor aslında :) Ama tamamen tartışmayı kastetmiyorum. Benim derdim karışmamak, umursamamak.. Yoksa sinirlenince ben de bazen abartabiliyorum o konuya hiç girmiyorum..
Gamsız nasıl olunur diye bir kitap varsa alır okurum yani o derece :)
Bıkkınlık eşiği var; aksine hiçbir şekilde yavaş kalamayan bir insanım, tez canlıyım ancak çoğu kez telaşe memuru değilim. Sakin ve pratik -hızlı ancak hep kontrollü. Eşim ise alabildiğine sakin, yavaş ve ben kadar kontrolde kalan biri değil, azcık gamsız (Azcıktan biraz fazla gamsız da olabilir).
"Boşver" kısmı, bende bıkkınlıkla yaşanıyor çoğu kez. Yani bir şeyi boşvermem için ondan ümidi kesme eşiğimi atlayana kadar denemiş-tekrarlamış olmam lazım. Bunlar huy ve fakat insan kendinde olan huydan memnun değilse törpüleyebiliyor. Uzun zamandır (Eşim de dahil) oturup ciddi ciddi bir şeyi uzun uzun anlatmadım birine, boşa vakit kaybı diyorum. Kimin dili ne ise ona göre davranıyorum, misal anneme "Hee" demem gerekiyor, diyorum, eşime esprili bir iki sokuşturmam gerekiyor ya da sallamamam, yapıyorum... Bu cidden bıkma-ümidi kesme eşiği ile ilgili. Siz hala "Değişebilir" ümidindeyseniz sakin ve müdahalesiz kalamazsınız.
Eşinizin bazı huyları için üzerine çalışmaktan bıkmış, ümidi kesmiş ve kabul etmiş olmanız gerekiyor. Daha ümitlisiniz sanırım, ondan gibi.
Evet hala beklenti içindeyim ondan olduğuna eminim.
Eşimle ortak olmayan çok yanımız var bu da onlardan biri ama bu her zaman sorun teşkil etmezdi böyle zaman zaman. Ama artık başka insanların önünde de sorun haline geldiği için boşvermişliğin dibini görmek istiyorum.
Kep kaçan kısım benimdir aslında. Kolay kolay alttan almam sanırım bunun da etkisiyle ciddiye alınmadığım durumlarda öfkeden deliye dönüyorum.
Biraz rahatlamak istiyorum. Çocuk emzirmesem antidepresan içerdim yani o derece..
ortak hayatinizi etkileyecek mevzularda zaten mudahil olmaniz lazim
ben kendimden ornek veriyim , esimin evlenmeden once aldigi bir evi var , su anda islerinden dolayi maddi sikinti cekiyoruz , bir kere bana sordu satiyim mi diye , sen bilirsin dusun tasin karar ver dedim , ben ona bu konuda yaptirim yapamam onun karar vermesi gerekiyor
ama sayet bizim oturdugumuz aile evimiz olsa ve onu satiyim mi diye sorsa o zaman tabi ki mudahil olurum konuya ama yine sert tepki vermrm , kafa kafaya verir artilari eksileri olasiliklari konusur ortak karar veririz
sizi ve cocuklarinizi etkileyecek konularda mudahil olun ama dogrudan sizi etkilemeyen konularda icinizden 10 a kadar sayip rahatlayip umursamayin :)
aile butcesi konusunda tabi ki soz hakkiniz var , araba konusunda haklisinizMesela şöyle bir örnek vereyim. Bu konu haftasonu misafirlikteyken oldu.
Eski model bir arabamız var. Benim kullanamadığım bir araba. Çünkü hala acemiyim. Denedim 1. seferde trafiğe çıkacak kadar başarılı olamadım bıraktım. Eşim değiştirmek istiyor zaten ben de "madem alacaksın benim de kullanabileceğim pratik bir model olsun" dedim hep. Çocuk olunca araba kullanabilmenin önemini daha iyi anladım çünkü.
Ama geçen haftasonu yine konusu açılınca klasik denecek bir arabayı alıp modifiye etmekten bahsetti hayali. ben de bir anda "yani diyorsun ki 'bu kadın ömr-ü billah araba kullanmasın öğrenmesin umurumda değil' dimi? o kadar zengin misin hobi olarak bir arabaya para verecek kadar" dedim. Bunu ara ara söyler çünkü. Konu kapandı. Gitti başka model arabalara baktı internetten gösterdi vs.
Ama ben dün üstüne moralimi bozan diğer konu olunca da bu diyalog da geldi ve karışmamak sanırım en doğrusu diye düşündüm..
Yani benim de bütçemi ilgilendiren bu duruma karışma hakkım tabi ki var ama hiç karışmayayım istiyorum. Öyle bir bunalım durumu. Issız, sessiz olayım istiyorum..
Valla bizim de 4 seneyi geçiyor evlilikte, ben bu seneki kadar adama sinirlendiğimi hatırlamıyorum. Çocuktan sonra sanırım tahammül de azalıyor. O beklentiyi de anlıyorum, yani ben eşimle evlenmeden önce senelerce arkadaştım, nişanlılık da geçirdik haliyle; bazı huyları için "Bu kadar mı tanıyamamışım?" diyebiliyorum, ki o huyları yoktu, evlilik içinde gelişti, alışkanlıkla-rahatlıkla beraber. O halde potansiyeli var, sonradan böyle olduysa ilk haline döner diye beklentiden-ümitten kopamıyorum/kopamıyoruz biz kadınlar olarak çoğunluk.
Çift terapisi alacağız, yani bir taraf fazla yıpranıyorsa, o ilişkide bir şeyin değişmesi lazım ki sağlıkla bir arada kalınabilsin. Ya adamdan değişecek, ya kadından, ya da bir ortası keşfedilecek. Biz yapamadık, destek alacağız. Siz de bir düşünün olmazsa terapi işini, çok yorgun ve öfkeli hissediyorsanız.
Hani bazı konuları okuyup "ne kötü evlilikler var yahu en baştan ofsayt böyle biriyle yaşanmaz" deyip halimize şükrediyoruz ya konuştukça da aslında bu gerçekten bir sorunmuş diyor insan..
Ben sanırım daha yeni farkına vardım. Erkeklere kalsa onlara göre ne var ki?
Eğer içinden çıkamayacak olursam bunu teklif edeceğim zaten. Ama önce kendi kendime biraz uğraşmam lazım. Çünkü şimdi çift terapisi desem duyacağım şey "ya ne gerek var" olur. Klasik cevap..
İnşallah size iyi gelir terapiler de güzel sonuç alırsınız..