- Konu Sahibi mucizeguyem
-
- #1
bu konuda nedir yahu.
zaten forumumuzda günlük adında ayrı bir bölüm var oraya yazabilirsiniz....
aslında sıkıntıları anlatmak tek dersim, ya da sevinçleri, güzellikleri( bugünlerde pek bana uğramasa da). bu başlığın yeri bura mı değil mi inanın umrumda değil.yalnız yaşayan biriyim ve sadece iç dökmek istiyorum akşamdan akşama o kadar.
Düne göre bugün daha iyiyim en azından dinlediğim şarkılarla ağlamıyorum bugün.depresyona mı giriyorum diye düşünüyorum aslında.sürekli ağlamalar, çabuk sinirlenmeler.Sanırım artık öyle dolmuşum ki yaşadıklarımdan böyle küçük şeylere bile katlanamıyorum.
kendimden bahsedeyim biraz. 26 yaşındayım. iç anadoluda küçük bir ilçede türkçe öğretmenliği yapıyorum.iki yıla yakındır burdayım ve yalnız başıma yaşıyorum.arkadaşlarım var okuldan ama ayrıca ilçeden yada diğer okullardan arkadaşım yok. öyle bir ortam olmadı hiç.ailem bana uzak olduğu için çok sık da yanlarına gidemiyorum.gitsem pek bişey farketmiyo aslında çünkü akrabalardan kaynaklı evde sürekli gerginlik.bazen boğulduğumu düşünüyorum kafamnı dinleyeceğim huzur bulacağım bir yer yok.nereye gideyim.küçük şeylerle mutlu olabilen elimdekilerle yetinen nasibe kısmete inanan biriyim.sadece iki hoş sohbet bana yetiyo şu aşamada.hayatımın merkezi okul ve ordaki arkadaşlarım.orda da sıkıntı olunca dayanamıyorum artık. beni üzene gelince öyle iğrenç bir kişilik ki inanamazsınız. görseniz yada tanısanız nasıl katlanıyorsun diyeceksiniz.ama işte bu da benim zaafım br ortam da biriyle küs olunca yada soğukluk olunca keyfim kaçıyo.okulda küçük bi de bu etkili tabi
uzak durmak istesen de burnunun dibinde bitiyo çeksen bi dert çekmesen bir dert.
Boşver, takma demek öyle kolay ki, kendime kaç defa söyledim ama olmuyo işte...hayatımda mutlu, sağlam bir dal yok ondan belki de bu sıkıntılarda yıkılmak,keşke sağlam dostluklarım, huzurlu ve güçlü bir ailem ya da bir sevdiğim olsaydı.dayasaydım sırtımı.."Siz kimsiniz kendini bilmez insanlar" deyip sırtımı dönebilseydim keşke böyle kişilere, duurumlara..olur mu bir gün bilmem.pek umudum yok aslında.
konunuzu tam okuyamadım ama sanırım çalıştığınız okulda biri ile küssünüz ve bu sizi rahatsız ediyor..
küs olmak kötüdür ama bu hayatınızın her dakikasını düşünerek geçirmenize neden olmasın. o kişi sizden değerli değil, sizi üzmeye hakkı yok. Gerektiğinde haksız duruma düşmeden tepkinizi de mesafenizi de koymanız lazım. en önemlisi mutluluğu birine ya da bir şeye bağlamayın. Yoksa o bağlandıklarınıza bir şey olursa derinden sarsılırsınız.
bir şarkı sözü geldi aklıma konunuzu görünce. ne kadar ilgili bilmiyorum ama sizi biraz karamsar gördüğüm içindir belki de.
Ben bana kendim için lazımım diyor şarkıda. kendinize çok iyi bakın ve karamsarlığı, kırgınlıklarınızı, tereddütlerinizi üstünüzden atın en kısa zamanda. Hayat mutsuz olmak için çok kısa. :)
yiyecek yemeği olmayanlar bile umut dolu. iyi geceler yerimseniben
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?