Sanırım delirdimm!!!

Sanırım kendi yuvamda mutlu olamadigim icin ama kimseye gitmiyor ben olunca bir yere cikincada annem kirk defa ariyor durmuyor gelmiyor musun diye en sonunda baktı ki gercekten deliriyorum cocugu götürdü ler 1 haftaligina babasi getirsinler diye rahat vermedi getirdiler ki inanin bir kez bile evden cikamadim hastaydim simdi de babasi cocukla beni evde birakip arkadaslariyla gezmeye cikiyor
 
Onu da denedik ama nafile esine saygisi olmayinca dogal olarak esinin ailesine de saygisi yok bu sefer hepten gelmiyor annen yaninda iste diyor bana
 
Allah yar ve yardımcınız olsun inşallah zor iyileşince yine de çıkmaya çalış benim bebeğim de huysuzdu durmazdı ağlardı heryerde ama ben çıktım yine de bebk arabasında çatlardı daha koyar koymaz pes etmedim alıştı çok şükür sende uğraş biraz düzelecek inşallah
 
Ya ben çok da takıntılıyım aglamaya baslayinca cok geriliyorum artık kendimi kaybediyorum resmen ne yapcagimi da bilmiyorum kusana kadar agliyor susmuyor ayni sizin ki gibi
 
Ya ben çok da takıntılıyım aglamaya baslayinca cok geriliyorum artık kendimi kaybediyorum resmen ne yapcagimi da bilmiyorum kusana kadar agliyor susmuyor ayni sizin ki gibi
Benim kadar takıntılı olamazsın emin ol
Bizim takıntımız şu ağlamasın hani hep ıyi olsun oynasın neşeli olsun istiyoruz aslında ama maalesef çünkü o bebek kendini ifade etmek için tek çaresi de ağlamak..
Ben takıntıyı çok şükür ki bıraktım bu konuda sende bırak dışarı çıkarken takıntı yapar korkardım ya ağlarsa ne yaparım susmuyor da diye
Sonra etrafımdaki insanlarda esimde o bebek ağlayacak tabi alışır kendini eve kapattığında ağlaması bitmiyor sakinles dedi herkes
Ve haklılar da..
Şunu fark ettim ben takıntı ve stres yaptigimda bebeğime geçiyor hissediyor resmen ağlıcak diye korkunca çocuk anlıyormuş gibi ağlıyordu..
Sonrasında dedim ağlasın bebek o tabiki ağlıcak takmamaya başladım.
Ve bi doktorun yazısına denk gelmiştim
Gazlı ve kolik bebeklerin anne ve babaları stresli olur yani
Takıntılı annelerin sorunlu çocukları olur yazıyordu ve bu bana doğru geldi..
Kendini ıyi hissettiğinde cik dışarı arabasına koy alıştır yavaş yavaş ben dışarda kaç kez çıkardım alışmadı evde 1 kez bindirdim tam da uykusu vardı Öyle güzel uyudu ki arabasında ondan sonra alıştı dışarı çıkacağın zaman uykusu olsun Öyle cik o zaman biraz daha benimser
 
Biliyorum zor günler geçiriyorsun,bir destek arıyorsun ama çözümün çocuğunu ev dışına göndermek olmasın..sen yabancıya gondermedigini annene gönderdiğini ve doğru olanın bu olduğunu dusunmussun.Ancak bebeğinin annesi sensin ve illede uzaklaşmaya ihtiyacın varsa bebeğini de yanına al annene git.Zor bebeklerde gördüğüm bir ortak özellik varsa o da sokağı çok sevmeleridir.Giydir sıkıca ,al yanına iki oyuncağını ,çık dışarı.Ama senden çocuğunu uzaklaştırma.O da birseylerin yolunda olmadığını,senin mutsuz/ huzursuz olduğunu sezdigi için huzursuz bir bebek.Al kucağına bebeğini,onun gözlerinin içine bak ve ne kadar şansli bir kadın olduğunu gör.
 
Canım yorgunluktan bu halin.bazı çocuklar gerçekten çok zor oluyor.benm yegenimde 1,5 yaşında aynı senin kızın gibi ablamı bi dk rahat bırakmıyor hala geceleri düzgün uyumuyor.ablamın yorgunluktan uykusuzluktan sinirleri bozulmuş artık.tüp bebekle ne zorlukla kavuştu ona ama yeri geliyo bas bas bagırıyo.geçen gün 1,5 senedir uyumuyorum resmen diye isyan etti içim gitti.ama tabiki onu canından çok seviyor.suçlu hissetme kendini yıpranmışsın düzelir
 
Cunku tek guvendigi sensin onun icin.hersey 4 kat buyuk yabanci bir hayat.1 hafta o bebekte travma yaratir arkadasim.hepimiz bunaliyoruz eyvallah ama gonderme
Ya biliyorum inan bende yollamak istemezdim ama taş düşürüyorum annemlerde gelip kalamiyor çünkü esim icince sapıtıp ailemede saldirmaya basliyor bende iki uc hastanede tedavi görüyorum 1 haftada ancak kendimi toparliyorum birde psikolojikmen hic iyi degilim artik orda bir sürü cocuk dayisi yengesi vs olunca cok mutluymus kamerali aradim hep gercekten cok mutlu görünüyordu o yüzden icim rahatti cocuk evde benle kafayi yiyor zaten o bari biraz kendine gelsin istedim bir yandan da
 
Depresyona girmişsiniz.Ruh haliniz kötü olduğu için duygu durum bozuklugu yaşiyorsunuz.
Psikologa gitsem diyorum ama ne faydası olcak ki düşünüyorum da tamam belki bana hayatima yönelik bir kaç tüyo verebilir ama olayin asıl sorunu evliligim eşimin de düzelmeye de birlikte psikologa gitmeyede niyeti yok oma göre hic sorun yok ben herseyi büyütüp kafaya takiyormusum relax rahat ol diyor bide ya
 
Çok tesekkür ederim inşallah hepimiz için bu güzel temenniler canım
 
Çok tesekkür ederim ama nasıl anlatsam size bilemiyorum inanin keske tüm yasamimin bir kaydi olsada izletebilsem ilk kez ayri kaldim bebegimden inanin ki parka götürüyorum ağlıyor markete götürüyorum birsey aliyor kuzum alamayiz simdi daha sonra alalim bunu diyorum bu arada çok sey almak istedigi zamanlarda anlatiyorum yatiyor yere cigirip vuruyor ağlıyor 1.5 senedir yalniz bakiyorum ve inanin nefes almaya ihtiyac duyuyorum sabahin 6 sinda da kaldirsam gece 1 sen önce uyumuyor gece 4 de kalkiyor 6 ya kadar oynamak istiyor benle oynuyorum uyutuyorum sabah kalkiyor aksama kadar 1 saat ancak uyuyor gercekten cok yoruluyorum onu cok cok seviyorum asla kırmak istemiyorum ama insanim işte bende arada yalniz kalip kitap okumak acip bir film izlemek istiyorum evliligimi gozden gecirmek istiyorum ama inanin firsatim dahi yok
 
Tükenmişlik sendromu yaşıyorsun. Mutsuzsun, yorgunsun. Eşin problemli. ...bir yerden patlak verdin işte! Yardıma ihtiyacın var. Annen bir süre sende kalamaz mı? Belki de boşansan daha mutlu olacaksın. Psikolojin, çocuğunla ilgilenmek istemeyecek kadar bozulmuş.
 
Cok tesekkur ederim emin olun bu dediklerinizi aklima kazidim denicem
 
Annem de cok rahatina düşkün ya cocugu bir iki saat biraksam eger yalnizsa ne zaman gelceksin vs diye kirk defa ariyor birde bende kalmiyor esim icince sapitip sariyor herkese bide neden kaliyor ben rahat edemiyorum vs diye eve gelmiyor hepten
 
Tamamen bu anlatmak istedigim inanin kesinlikle böyleyim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…