- 6 Haziran 2007
- 281
- 61
- 643
- Konu Sahibi kiraz_mevsimi
-
- #1
canım konu dışı olacak ama bebişinizi planlı mı yaptınız?
görücü usülü mü evlendiniz cnm :44:
ben çok sıkıntılıyım resmen canım ağzımda.Çok üzülüyorum çok yıpranıyorum.
Sabahlara kadar uyumayıp ağlıyorum.Gündüzleride elim ayağım kalmıyo.Evimden soğuyorum hiç bi iş yapmak istemiyorum.Hep bi pişmanlık hep bi keşke.
Eşim iyi biri çok aşık oldum o benim onu sevdiğim kadar beni sevmedi.Bunu biliyorum hatta beni hiç sevmiyor.Bu durumla yaşamak çok ağırıma gidiyor.
Mesela bana hiç sarılıp öpmüyo,yüzüme baksa sivilcemi görür,saçıma baksa kepek görür,bi yerime dokunsa tüy mü var burda der,koklasa ki koklamaz koku gelirse bu koku çok ağır der.Yani hep kötü tarafımı herşeyimi olumsuz görür.takıntılı ve titiz biliyorum ama bende öyleyim herşeyime dikkat ederim,bakımlıyım,temizim.Ama o hep görmek istediği gibi görüyor.
Yattığımızda yanaşmaya çalışmaz ben istersem çoğunlukla,o da ister ama sırf kendi için beni hiç anlamadan.Kolaya kaçarak.Zaten ilişkiye başlamamızda benim üzüntülü olduğum anlarda olur çok dolu olurum yatakta ağlarım o teselli amaçlı başlatır.Yeni evliykende de öyle 1 sene oluyo hala öyle.4 günde 5 günde 1.Bunları düşününce kendimi kötü hissediyorum sapık gibi hissediyorum ama zoruma gidiyor.Ben evlendiğimde bu konularla ilgili hayallerim vardı.Ama ne aldığım gece kıyafetleri işe yaradı ne de cazibem.Oralı bile olmuyor.Mesela sabah uyandığımızda bi kere bile dokunmak istemedi bana.Yada başka bi odada.Sorunu olduğunu düşünmüyorum çünkü nişanlıyken çok hevesliydi.Evlendiğimiz gün bitti.Seks sadece üremek için yapılır diyo.Ve ben hamileyim.Zaten artık tamamen bitti.Sırf o zaman yakınlığımız oluyodu şimdi hiç olmuyo.Zaten kaşınma hastalığı var ne zaman dokunsam bi yerleri kaşınıyo.bana alerjin mi var diyorum hayır canım senle alakası yok diyor.Ama ısrar ediyorum doktoroda gitmiyor.
Ne kadınlığımı hissediyorum,ne kendimi güzel hissediyorum.Artık utanıyorum söylemeye ama dışarda ki adamlar acaba bana bakıyomu diye dikkat etmeye başladım.Çünkü kendimi iğrenç çirkin hissediyorum.Değişiklikler yapıyorum,güzelce giyiniyorum ama görmüyo bile.Yanına yanaşıyorum sürekli ben tamam itmiyo ama resmen gitmemi bekliyo.Yaa kızlar bilmiyorum hayatıma giren ilk erkek başka kimsetle olmadı bu normal mi hepsimi böyle?
Arkadaşlarımla konuşuyorum öyle değil,geceliğimi o seçiyo falan diyolar,Mutfakta iş yapamıyorum sürekli arkamda diyolar kıskanıyorum.Eşime bazen baqhsediyorum bak böyle heyecanlar falanda var evlilikte diyorum.öLE şeyler filmlerde olur diyo.
Bunun dışında çok iyi biri kötü bişey duymadım ondan hiç.beni hiç kırmaz,hemen hemen her dediğimi yapar.Ama işte beni anlamıyoo.
Hiç söylüyorum belli ediyorum seni hissetmek istiyorum beni eksik bırakma diyorum ağlıyorum sarıl bana diyor ve uyuyo.Ben sabaha kadar ağlıyorum.O horluyo.
Hamileyim hormonlarım değişken hassasım bilmiyorum ondan mı ama kendimi hiç iyi hissetmiyorum,hiç güzel değilim,öz gü
venm yok.Beni iyi hissettirecek biri yok.Önemli, gibi görünmesede tüm hayatımı etkiliyo.Canım hiiiçç bişey yapmak istemiyo alıp başımı gitmek istiyorum.Abartıyomuyum sizce.Çok mu şey bekliyorum.
Ben 1-2 iyi sözle iyileşen biriyim ama ona bu zor geliyor.
çok kötüyüüm
hayır ama ben daha çok istedim o biraz direndi sorunları vardı ben beraber iyileşirz dedim ama umduğum gibi gitmedi
O zmn bence evlenerek hatanı yapmışsın bi de bu hatanın üzerine hamile kalarak ikinci bi hata yapmışsınMadem evlendin biraz bekleseydin, başbaşa kalarak her şey daha kolay yoluna girerdi belki şu an hamileliğinde daha çok kopacaksınız birbirinizden.. Bu saatten sonra değişmesi zor bence ya diyar ya deve anlayacağın
Arkadaşım,
senin yazdığın evlilik özetin süper karamsar. Arkadaşların verdiği cevaplar daha da beter. Biraz her şeye olumlu ve yapıcı bakmaya çalışsak her şey daha güzel olur.
Ben hamileyken kocama beni ne hale getirdin, seninle evlenmeden önce daha güzel ve mutlu bi insandım deyip ağlardım. Hem de nerdeyse aylık sinir krizleriyle beraber. Evliliğimin ilk ayında planlı olarak hamile kaldım. 9 senedir çalıştığım işimi bırakıp, bir de zor hamilelikten dolayı 5 ay kıpırdamadan tek başıma evde yattım. Kocamla sürekli kavga ettim ve ağır depresyon geçirdim sanırım. Ama şuan kızım 14,5 aylık. Şuan geri dönüp o günlerde kocama sarfettiğim ağır sözler, düşündüklerim, evlenmekten pişman olmam vs hepsinden o kadar utanıyorum ki...Kocamın beni aldattığını bile düşünüp, buna kendimi inandırıp kocama aşırı kötü davrandım.
Özetle hamilelik depresyonu ve ardından lağusalık depresyonu denen bir şey var. Ben çok şükür( hepsini yaşadım. Şuan maşallah kocamla evlendiğim için, kızımı hemen yaptığımız için çok mutluyum. Yani önemli olan bu zor süreçleri geçirip, herşeyi hale yola koyduktan sonra da aynı şeyleri hala düşünüyosan o zaman problem vardır. Şuan yaşadıklarınsa problem değil, doğal süreç...
Arkadaşım,
senin yazdığın evlilik özetin süper karamsar. Arkadaşların verdiği cevaplar daha da beter. Biraz her şeye olumlu ve yapıcı bakmaya çalışsak her şey daha güzel olur.
Ben hamileyken kocama beni ne hale getirdin, seninle evlenmeden önce daha güzel ve mutlu bi insandım deyip ağlardım. Hem de nerdeyse aylık sinir krizleriyle beraber. Evliliğimin ilk ayında planlı olarak hamile kaldım. 9 senedir çalıştığım işimi bırakıp, bir de zor hamilelikten dolayı 5 ay kıpırdamadan tek başıma evde yattım. Kocamla sürekli kavga ettim ve ağır depresyon geçirdim sanırım. Ama şuan kızım 14,5 aylık. Şuan geri dönüp o günlerde kocama sarfettiğim ağır sözler, düşündüklerim, evlenmekten pişman olmam vs hepsinden o kadar utanıyorum ki...Kocamın beni aldattığını bile düşünüp, buna kendimi inandırıp kocama aşırı kötü davrandım.
Özetle hamilelik depresyonu ve ardından lağusalık depresyonu denen bir şey var. Ben çok şükür( hepsini yaşadım. Şuan maşallah kocamla evlendiğim için, kızımı hemen yaptığımız için çok mutluyum. Yani önemli olan bu zor süreçleri geçirip, herşeyi hale yola koyduktan sonra da aynı şeyleri hala düşünüyosan o zaman problem vardır. Şuan yaşadıklarınsa problem değil, doğal süreç...
BEBEK YEMEKLERI
Benim bildiğim on yıldır tanışıyorlar..
Bir önceki konusunda bir yerde okumuştum
Aynı fikirdeyim seninle. .Bu arkadaşın sorunu sadece hamilelikte değil ki eşimin beni sevdiğini sanmıyorum diyor, buna ne kadar yapıcı olunabilir iyimser bakılabilir
buraya yazdıklarını noktasına kadar söyledin mi hiç eşine?
Durum daha vahim o zmn, madem on senedir tanıyor bi şeylerin düzelmeyeceğini de bilmesi gerekirdi :26:
aslında haklısın.Göz göre göre böyle.Ama işte içine girmeyince aşılır sndım.Sorunları olan biri yerleşik bir hayatı olunca yapabiliriz sandım.Kimseye güveni kalmamıştı benim onunla olmam onada iyi gelir sandım başta öyle ışık görmüştüm ama değilmiş.Onun karakteri sorunlarından dolayı tavrı değil gerçek karaktri böyleymiş
ilgisiz sevgisiz..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?