İyi geceler kızlar birşey sormak istiyorum.daha dogrusu bu hissim normal mi yaşayan var mı bunu merak ediyorum.8 aylık vajinusmus hastasıyım.son aşamlardayım başaracak gibiyim ancak başarmamı engelleyen bir sebep daha var o da hamile kalmak.Neden bilmiyorum ama hamile olmaktan çok korkuyorum.sanki Allah izin verirde hamile kalırsam babamın yüzüne bakamıcam.aileme nasıl söylerim acaba diye düşünürken buluyorum kendimi.bir cocugu 9 ay karında taşımak
,dogum sancıları ve sonuc olarak büyütmek bunlar hep bana uzak geliyor.Allahım isteyen herkese nasip etsin.Benim içimdeki bu histe düzelsin istiyorum.ama neden bu durumdayım bilmiyorum.Ailem konusunda böyle bi isteksizlik yok tabi yap yap diyende yok.sadece eşim çok istiyor.Cocugum olsa babam ugruna ölür onada eminim.cocuklarıda severim ama hiç kendi cocugumu ne hayal ettim şöyle bi yavrum olsun gezeyim falan nede yüzünü hayal ettim.Neden böyleyim kızlar? Bunu yaşayan ve sonradan geçen varmı.yoksa benim böyle bir hissiyatım mı yok

eşimin erkek haliyle bebek resimleri begendigini görüyorumda ben görünce bakmıyorum bile direk geçiyorum



burda okuyorum hamile kalmak isteyenleri sürekli dua ediyorum inşallah olur diye ama kendi başıma gelmesinden korkuyorum.Bu sebepten kendimi kötü hissediyorum