Sanki hep böyle

Kötü bir ailede büyümedim ama babami kaybettim. Cok iyi giden ekonomik durum çöktü annem bi başına kaldı. Baba tarafi sıkıntıları ortaya çıktı falan filan derken bir emekli maaşıyla beni okutan annem her sey güzel olsun diye umut ederek çırpınan bir ben vardık hayatta. Olayları dramatize edip hayat sekli haline getirmemek önemli, kötüye değil iyiye odaklanmak. Hayatım çok iyi degisti, yıllarca uzun mesafesi ilişkisi yürüttüğüm sevgilimle evlendim, istediğim ise girdim vs. Bir şekilde hayat inanınca güzel şeyler çıkarıyor insanin karşısına. Ben oldum olası kotu seyler konuşmayı veya düşünmeyi sevmem. İyiye odaklanırim, dramatize etmem. Hayatinizda umarım hep güzel şeyler olur; sizde güzellikleri gormeyi seçersiniz.
 
Ailem iyi bir aile degildi bende gorucu usulu evlendim. Ailemin iyi olmadigini etraf bilirdi babam alkolikti ve siddet vardi. Eee alkolik adamin kizini normal biri ancak severse ister gorucu usulude kotuyu kotu ister gibi oldu. Ama ilk zamanlar anlamamisdim zamanla daha iyi anladim bunu
İnsanlarımız acımasız malesef. İnanırım 🥺
 
ama psikologlar şey diyor. ailede bir cocuk cok inciniyor digerlerine gore ve en büyük yara onda olur diyorlar.
yani her kardeş farklı oranda etkileniyormuş..
Doğrudur, zaten genelde ortanca çocuklar biraz daha az ilgi görüyor ailede, bu sadece kişisel görüş tabi ki. İlk çocuk ve son çocuk daha çok şımartılıyor. Ablam ortanca çocuk ve ergenliğini çok sıkıntılı atlattı. Hep asiydi. 40 yaşına geldi fazla değişen bir şey olmadı.. üzülüyorum ama öyle mantıksız davranıyor öyle hatalar yapıyor ki kızıyorum da bir yandan.
 
Doğrudur, zaten genelde ortanca çocuklar biraz daha az ilgi görüyor ailede, bu sadece kişisel görüş tabi ki. İlk çocuk ve son çocuk daha çok şımartılıyor. Ablam ortanca çocuk ve ergenliğini çok sıkıntılı atlattı. Hep asiydi. 40 yaşına geldi fazla değişen bir şey olmadı.. üzülüyorum ama öyle mantıksız davranıyor öyle hatalar yapıyor ki kızıyorum da bir yandan.
Bizde de tam tersi en buyuk ve en kucuk en fazla etki altinda kalan olduk.
 
Bu kişiye bağlı bir durum. herşey geride kalmalı yoksa aynı kısır döngüyü yaşar durursun. İnsan kendi karmasını kendi yaratır
 
Kötü bir ailede büyümedim ama babami kaybettim. Cok iyi giden ekonomik durum çöktü annem bi başına kaldı. Baba tarafi sıkıntıları ortaya çıktı falan filan derken bir emekli maaşıyla beni okutan annem her sey güzel olsun diye umut ederek çırpınan bir ben vardık hayatta. Olayları dramatize edip hayat sekli haline getirmemek önemli, kötüye değil iyiye odaklanmak. Hayatım çok iyi degisti, yıllarca uzun mesafesi ilişkisi yürüttüğüm sevgilimle evlendim, istediğim ise girdim vs. Bir şekilde hayat inanınca güzel şeyler çıkarıyor insanin karşısına. Ben oldum olası kotu seyler konuşmayı veya düşünmeyi sevmem. İyiye odaklanırim, dramatize etmem. Hayatinizda umarım hep güzel şeyler olur; sizde güzellikleri gormeyi seçersiniz.
Tesekkur ederim insallah sizinde hayatinjz hep boyle guzel devam eder. Aslinda bende karamsar degil her şerde bi iyilik bulan biriydim son 5 senedir böyleyim. Iyilik yapdikca ve sustukca daha cok ezildigimi gordum uzgunum cok
 
bu bence insanın kişiliği ile alakalı bir durum. bazıları çok zor şartlar yaşarken çocukken ama azmeder, daha o yaşlarda iyi bir hayat hedefler ve bunun için çabalar. bazıları çok iyi şartlara doğar, herşeye kolay sahip olur, azimli olmaz.
yada tam tersi, benim kaderim kötü der değiştirmeye çabalamaz, diğeri elindeki imkanları daha da ileri götürmek için azimle devam eder yola.
genelleme yapamayız.
ha bence şöyle bir ayrım olabilir sadece. belli statülerdeki insanların çocukları daha fazla çevreleri olduğu için bazı ortamlara kolay girebilir. çevresi olmayan biri zorlanabilir. yine de günün sonunda çalışmayan kazanmaz pek.
 
1 sene antideprasanlara devam edecegim insallah eski halime donerim. Cunku eskiden bende sizin gibi dusunurdum
Olabilir insanız her duyguyla başedeceğiz diye bir zorunluluğumuz yok. Benimde çok depresif olduğum destek aldığım zamanlarım oldu, oluyor. Önemli olan aynı noktada kalmamak ki siz adım atmışsınız zaten. İlaçlar zamanla etkisini gösterir. Mutluluktan uçurmaz belki ama yaşadıklarınız acıtmamaya başlar sonrasında da beyniniz size olanlarla başa çıkabildiğinizi komutlar buna inanmaya başlarsınız. Bakış açınızda değişir bu sayede. Bende zor bir ailede büyüdüm kavgalı gürültülü. Benim her zaman önceliğim hayallerim ideallerimdi.çok zorda olsa bırakmadım başardım. Abimse benim tam tersim hep çok etkilenen hep çok tepki veren içinde büyüten biri oldu. 32 yaşına geldi hala eskiyi konuşur bugün ne yaşasa hep o günlere bağlar. Mutluluğun zaten gelmeyeceğine inandırmış kendini. O yüzden bugün yaşadığı sıkıntılarla savaşmıyor. Aslında oda farkında memnun değil ama bir çabası yok. İnsan hep aynı pencereden bakarsa hep aynı şeyi görür ama evin dışında kocaman bir gökyüzü güneş, ay, yıldızlar, ağaçlar, çiçekler sonsuz güzellikler vardır.
 
Sanki şansına kötü bir ailede büyümüş yokluk şiddet görmüş insanlar hayatının her anında yine tekrar böyle şeylere mağruz kalmaya devam ediyo ve iyi bir ailede büyümüş el üstünde tutulmuş kimselerin her işi rast gidiyor. Bana mı öyle geliyor 🤔
Bende oyle düşünüyorum. Çok nadir insan kendini gelistirirse geleceğini kurtarıyor. Yoksa ana babadan ne görse büyüdüğünde de aynısını uyguluyor şiddet öfke sinir hali görup öyle büyüyen buyuyuncede onu gösteriyor sevgi sevkatle sakinlikle buyuyende buyuyuncede karşısındakine onu veriyor. Dediğim gibi istisnaları hariç
 
İyi günlerimiz de kötü günlerimiz de oluyor tabiki ama şu bir gerçek, aile düzeni olmayan insanların ileriki hayatları da o şekilde oluyor. Daha doğrusu Benim çevremde gördüklerim hep öyle.
Özellikle günlük çıkan realite showlara bakarsak Esra Erol müge anlı gibi, hep karmaşık aile ilişkileri oluyor.
Ben öyle düşünmüyorum da bence de hiç birşeyi takmayan umursamayan insanların hayatı yolunda giderken planlı programlı endiseli insanların hayati hep bir düğüm.Sanki bir güç planlı programcılar icin, bu kendini düşünür diye bırakırken bir başına; umursamazlar için bu kendini düşünmez bunun işlerini ben halledeyim diyor.
 
Ben herkesin belli bir kaderin içine doğduğuna inanıyorum nedense. Buradaki kader kavramının da dinle alakası yok sadece biz henüz dünyaya gelmeden bile yaşayacağımız birçok şey belli olmuş oluyor.

Mesela ailesi iyi eğitimli insanların çocukları genelde iyi eğitim alıyorlar çünkü küçük yaştan itibaren ailede bunun önemi vurgulanıyor.
Bazı yerlerde ise şu an bile kız çocukları ileride iyi bir gelin-eş olmak için yetiştiriliyor.
Zengin olan ve ticaretle uğraşan ebeveynler çocuğuna iş hayatını öğretiyor.

İstisnalar var mı? Tabii ki var ama genele göre çok az. Boyama kitabına benzetiyorum biraz hayatı, güzel renklerle boyarsan daha iyi bir resim ortaya çıkar ya da uyumsuz olan tonları seçersen daha kötü olur. Yine de sonuç değişmez bence. Boyayacağın şey bir ağaç ise yine o ağaçın çerçevesinde boyarsın. Ağaç yine ağaç olur. Onu biz seçemeyiz. Çok az insan o sınırların dışına çıkar. Onlar da istisna olur.

Biraz fazla romantize etmiş gibi oldum, boyama kitabı falan :KK70: Herkes belli başlı şeylerin içine doğmuş oluyor. Hayatı da genelde onun çerçevesinde şekilleniyor kısacası bana göre.
 
Sanki şansına kötü bir ailede büyümüş yokluk şiddet görmüş insanlar hayatının her anında yine tekrar böyle şeylere mağruz kalmaya devam ediyo ve iyi bir ailede büyümüş el üstünde tutulmuş kimselerin her işi rast gidiyor. Bana mı öyle geliyor 🤔
Ben bunu nerede gordum cok animsamiyorum,muhtemelen insta olabilir.
Paran varsa range rover,paran yoksa game over.
Cok dogru degil ama gercekler..
 
Alakası bile yok.
On numara ailede değer görerek büyüdüm
Eş ailem o kadar tersi😒
 
Bununla ilgili Seninle Başlamadi kitabı var. İlk başlar biraz sıkıcı ama okunmaya değer.
 
Back
X