sarılıp ağlamak istiyorum

cicime

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Eylül 2008
105
1
96
44
İzmir
Senelerdir neler birikti yüreğimde kocamı seviyorum ama biz uyumlu bir çift olamadık.O benimle hiç dertleşmez derdimide sormaz.Evlendiğimden beri kendimi çok yalnız hissediyorum.Eşim memur olduğu için memlekettende uzaktayım.ıçime kapanık oldum kimsem yok.Şuan ağlıyorum keşke bir dostum olsa ona sarılıp ağlasam net bir nedeni yok ağlıyor olmamın ama yalnızlığın birikimi ,çevremdeki evlilikleri kıskanıyorum
 
açıkça konuşun hislerinizi paylaşın madem seviyorsunuz herşeyin üstesinden gelinir. sarılıp ağlayın içinizden geldiği gibi davranın. onun içinde birşeyler harekete geçecektir ve kıskandığınız evlilikler gibi herkesi kıskandıracak bir evliliğiniz olacaktır.
 
ahh canımm seni çok iyi anlayabiliyorum.
istanbula ilk geldgmde aynı yalnızlık hissini ben de yaşamıştım.
ki evli oldugun halde kendini bu derece yalnız hissetmene üzüldüm.
bilgilerinde izmirde yaşadıgın gözüküyor.
eğer öyleyse normalde izmirliyim ben yani ailem orada.
istanbulda okul için kalıyorum.
eğer sen de istersen tabii, izmire geldiğim zaman beni bi arkadaşın dostun olarak görebilirsin.
 
esiniz sizinle dertlesmiyorsa,siz konu acin konusun..bol bol da iletisim uzerine kitaplar okuyun..en azindan esinize nasil yaklasacaginiz konusunda size isik tutar..
baska iliskilerle de kendinizi kiyaslamayin daha cok uzulursunuz..kimsenin evinin icini bilemeyiz disaridan belki cok mutlular ama evde oyle olmayabilirler..
benimde bulundugum yerde arkadasim yok hergun annemi ararim dertlesirim..yoksa gurbet elde yalnizlik cok zor..
 
eşinizle dertlerinizi paylaşın. içinize ata ata nereye kadar. kendinize yaparsınız.
 
ilk adımı sen at ozaman canım.. Gününün nasıl geçtiğini sor.. sen gününü anlat..
Hiç olmadı açık açık konuş.. sıkıntını sevincini paylaşmak istediğini ama o paylaşmayınca seninde sustuğunu anlat... Belki o durumun farkında bile değildir.. Çünkü erkekler genelde sıkıntılarını içlerinde çözerler, biz bayanlar kadar anlatmazlar..
 
aynı durumdayız canım. bende istanbulda ailemi çevremi bıraktım eşimle hiç iletişimiz yoktur. sanki geleceğimiz yok gibi eşim memur onun arkadaş eşleriyle görüşüyorum ve o kadar samimiyetsizlerki açık arıyolar ben bazen öyle bi bunalıyorum omzuna yaslanaıp ağlayacağım birini arıyorum. samimiyet aıyorum dertleşmek istiyorum. bekarken şen şakrak mutlu civil civil bir hayatım vardı ama şimdi sadece kendimle dertleşmekten konuşmayı unutucam nerdeyse sürekli içimde biri var onla konuyorum bazen acaba hafiften tırlattım diye düşünmüyo değilim. bu yüzde kendimi çok yıprattım işallah ikimzin hakkında hayırlısı.
 
sen anlat eşine gününü bilmiyorum çocuğun var mı çocuğunun yaptıklarını anlat tv de gördüğün ilginç komik bir haberi anlat
bilmiyorum ama paylaşılabilecek çok şey bulunur istendikten sonra.
eşim benimle dertleşmez demişsin onu da konuştur gününün nasıl geçtiğini sor.
seni dinlemiyorsa ben seni sıkıyormuyum de evde sıkıldığını onunla sohbet etmek istediğini açıkca söyle.
böyle böyle iletişimini çoğaltabilirsin canım
 
Psikoloji-Ruh sağlığı hastalıkları bölümüne (Evliyim ama çok yalnızım) diye bir konu açtım.Ben de aynı dertten muzdaribim.Lütfen orayı okuyun.
 
Benım de aynı ne yazık kı. Butun arkadaslarımı, aılemı Bursa' da bıraktım. Calısma ortamımda ıse tek bır arkadasım yok (yanı hanı oyle muhabbet edebılecegım) esım desen saatlerce tek kelıme etmesem, hıc kafasına takmaz, oturur tv ızler. Bende kendımı buraya vuruyorum, gun boyu ıcımdekılerı yazıyorum, bır nebze rahatlıyorum. Gercı hıc bır sey onunla sohbet etmenın tadını vermez. Ama ıstenmedıgımı dusundugum ıcın artık zorlamıyorum.
 
biraz olumlu düşünelim kızlar evlendiğimizde de bu adamlar böylemiydi
zamanla sadece bazı şeyler monotonlaşıyor iş stresi, gelecek kaygısı v.s.bunlarda eklendi mi
biraz eşler içlerine kapanıyor bizde uzaklaşırsak hepten iletişim kopuyor öyle değil mi?
bazen bu iletişim sorunu bizde bitiyor..
 
biraz olumlu düşünelim kızlar evlendiğimizde de bu adamlar böylemiydi
zamanla sadece bazı şeyler monotonlaşıyor iş stresi, gelecek kaygısı v.s.bunlarda eklendi mi
biraz eşler içlerine kapanıyor bizde uzaklaşırsak hepten iletişim kopuyor öyle değil mi?
bazen bu iletişim sorunu bizde bitiyor..

Ama benim anlamadığım şey biz de insanız neden onlara oluyor da bize olmuyor? Neden sürekli biz bişeylere çbalamak zorundayız? Neden bize ne yaptıklarını görmüyorlar?
Herkesin gücü sabrının sınırı farklıdır tabi, ama bir yerden sonra insan yoruluyor. Neden bizi yorduklarını fark etmiyorlar? 9 yıl çabaladım ve öyle yoruldum ki bi çırpıda herşeyi attım ve kaçtım. Ama onlara sorarsanız herşey yolunda, seviyorlar, daha ne istiyoruz ki. Evlilik iki kişi ile yaşanmaz mı? Neden biz yalnız yaşamak zorundayız?
 
ben evli değilim ama eşlerin evlendikten sonraki ilgisiliklerini cok duydum birbirinizi madem seviyorsunuz bence konusup halledebilirsiniz siz ona anlatın eminim sizi dinledikçe ihtiyaclarınızı anlayıp size adım atacak ve ilgilenecektir
 
bende bı kendımınkıni oyle sanırdım
 
eşim sessiz sakin bir insan .bnese konuşmayı paylaşmayı severim.
evliliğimizin ilk ayları ee gelir sus pus.
bişeyini anlatmaz.nasıl geçti günün derim
iyi tek kelimeyle.
bende sinirlenir konuşmazdım.
sonra ben anlttım gün içinde yaptığım herşeyi.
böyle böyle yorum yapmaya başladı .öyle bi zaman geldiki birde bakmışım eşim anlatıyor gününü.
yılma sabret sende hergün konuş anlat .eminimki deişecektir
 
off benim eşimde aynı evde sus pus iki yabancı gibi otururuz hemen pc nin başına geçer maç yapar yada tv izler ve ben bu huyuna sinir oluyorum defalarca konşmama rağmen değiştiremedim 11aylık oğlum var onunla bile doğru düzgün vakit geçirmiyo neden herşeyi kadınlar yapmak zorundaaa
 
yazını okuyunca gözlerim doldu.
bende aynıyım.
eşim memur memleketten uzaktayım,kimsem yok.
bi başımayım buralarda senağlama
 
Back
X