- 30 Ekim 2018
- 16.162
- 36.780
- 528
- Konu Sahibi Dadlimidadli
-
- #21
" bize gerçek hastalar değil, gerçek hastaların hasta ettikleri geliyor " demiş bir psikiyatrist. Ama o her öyle söylediğinde oturur ağlarsanız daha çok söyler. Haddini bildirmeniz lazımBazen bir şeyleri yanlış yapıyorum ben de insanim dalgın olabiliyorum. Bakın bunu kabul ediyorum ama böyleyim diye bana sen beyinsizsin zeka özürlü kafanda var mi senin diyor.
Mesela güncel olaylardan bahsedim size deprem oldu cin virusu olayları oldu ben de ister istemez ölüm korkusu kaplıyor içimi hadi bize de gelirse diyorum. Senin psikolojin bozuk git psikoloğa diyor. Belki guzel konussa ben zaten o korkuyu yenicem .sarilsa ben yanindayim dese hepsi geçecek ama o hemen bu kadını nasil uzebilirim diye düşünüyor aşağılayıcı cümleler kuruyor. Sırf susturmak için yapıyor bunları.
" bize gerçek hastalar değil, gerçek hastaların hasta ettikleri geliyor " demiş bir psikiyatrist. Ama o her öyle söylediğinde oturur ağlarsanız daha çok söyler. Haddini bildirmeniz lazım
Evlatlarınız için psikolojik destek almalısınız. Eşinizin sizi manipüle etmesine izin vermeyin, çünkü çocuklarınızın psikolojisi sağlam bir anneye ihtiyacı varNe kadar dogru söylemiş ben de hep bunu düşünürüm biliyor musunuz?
hep çocuklar ic8n susuyoruz zaten onlar icin katlanıyoruz ruhsuz adamlaraOna o kadar ofkeliyim ki içimde fırtınalar kopuyor neler soylemek ıstiyorum da susuyorum bir bilseniz. Soyleyemediklerim beni boğuyor hastalık olacak diye korkuyorum ve ben de buraya yazıp rahatlamak istedim.
Keşke seninle hic evlenmeseydim o kadar pişmanım ki ne hayallerimi yasayabiliyorum seninle ne de konuşabiliyorum...
Dinlemeyi bilmezsin. Anlamak değil hep anlaşılmak istersin.
Sevgili olduk hemen dokunmak istedin. Ben istemeye istemeye izin verdim bazi şeylere. Her görüşme sonrası ağladım pişman oldum nasıl bir sevgilisizlikse dicem ama başkaları da vardi benle olmak isteyen ben ne buldum sende bilmiyorum onlarla değil seninle olmak istedim.
Benim yanlisim oldun . ben bile isteye acı ceksem de seni birakamadim bunun adı aşk mıydı saplantı mıydı bilmiyorum .
Dokunmasaydin belki daha kolay ayrilirdim senden. Kendimi kirlenmiş hissettim. Evlilik temizleyecekti güya seninle evlendim mutlu olucaz sandım. Olmadı. 2 kafasi zıt insan ne kadar anlasabilirdi ki?
Beni mutlu eden ne varsa sen onlara yaklasmiyordun bile ikimizin de hayalleri vardi ama çok farklıydı...
Çocuklarımız oldu o kadar guzellerdi ki o kadar masum tertemiz sen de ben de onları sevmeye doyamadik .
Ilk yil sanki bize sihirli değnek değmiş gibi cok guzellestik ruhen ve bedenen.
Ikimiz de birbirimize daha anlayışlı daha güzel davranmaya başladık.
Sana daha cok aşık olmuştum çünkü sana babalık çok yakismisti. Bana da cok güzel davranmaya baslamistin .
Işığımız etrafa bile yansiyordu herkes bize ne mutlu cift bile diyordu.
Yine bir sey oldu 3 yil gectikten sonra.
Senin gozunde ben aşağılık , beyinsiz, mutsuz psikolojisi bir kadın oldum bunlari bana hic acımadan soyledin. Kırılır mi incinir mi demedin.
Ailemle vurdun beni defalarca o kadar canım yandı ki ...
Icimde ki o sesle ne kadar bogustum hic bir zaman bilmedin.
Cik git bu adami daha ne kadar çekeceksin. Çocukları bile ardında birak ve git. Sensiz perişan olduğunda arkana bile bakma aglattıklarına incittikletine sayarsin.
Sonra iki masum melegimin yuzune bakıp bana anne deyişleri ben tuvalete bile gittiğimde kapimda beklemeleri...
Sonra akşam saatleri geldiğinde anne babam ne zaman gelecek demeleri...
Bu kadar mi zor anlaşmak ?
Sevmiyorum diyorum ya bir yerine bir sey olsa en çok ben üzülürüm. Biri dese ki kaza geçirdi belki o an kalbim durur. Yok diyorum seviyorum.
Sonra iyilikleri geliyor aklima. 4-4 lük değil ama 4-2 lik olması beni hep durdurdu.
Ağlayarak yazıyorum bunları.
Ben yatıyorum simdi uyuyorum sanıyor ama uyuyamiyorum ki gözlerimi kapattım ama uyuyamadim...
O diger odada cocuklarimizla ilgileniyor rahatsiz olmayayim diye çocukları defelarca kapıdan çevirdi...anne uyuyor diyor.
Çok üzüldüm okurken, çok dolmuş, çok kırılmışsınız besbelli.. iki çocuklu anne olmak çok zor, hele sizi anlamayan bir adamla hayat çok zorlaşmış size..
ama okurken çok ümitsiz hissetmedim nedense, siz uyuyun diye çocukları oyalamasından mi, sizin herşeye rağmen ona kıyamamanızdan mi bilemedim.. biraz yardım alsanız sanki toparlar mısınız? İyi günleriniz olmuş sonuçta, dönebilirsiniz belki o günlere..
Allah yardımcınız olsun, inşallah anlaşmayı birbirinizi anlamayı başarabilirsiniz ve mutlu olursunuz
Kotu bu adama narın narın neden konusayım kı?Arkadaşlar evlilik öyle bir şey ki .
Bazen o kadar çıkmaza giriyor ki insanlar ...
En iyi evli sandiklarimiz bile bir gün geliyor birbirinden ayrilabiliyor.
Ben evlenirken ayrılmayı düşünmeden evlendim.
Şu an ki çağın hastalığı : anlasamazsam ayrılırız...
Işte bu dusunceyle evlenmeye başladık.
Anlasmak da anlasamamak da aslında yine bize bağlı.
Ben çok badireler atlattım. Sustum konuştum ağladım yıprandım. Mutlu da oldum. Ama anladım ki hayat zaten bundan ibaretmis. Herkes bu duygularla yaşıyor ve ömrünü geçirip gidiyormuş.
Kim diyebilir ki ben coo mutluyum?
Inanmam. Muhakkak herkesin bir imtihanı var hayatta. Ve herkesin imtihanı çok başka.
Ben de eşimle sinandim.
Ama sinavi kazandım.
Kendi suclarimi da one sürerek bir konuşma yaptım.
Onun hosnut olmadığı davranislarimi değiştireceğime söz verdim. O da bana daha dikkatli davranacagina hakaret içeren cümleler kurmayacagina söz verdi.
Şükürler olsun bu enkazdan sagsaglim kurtulduk ve birbirimize sımsıkı sarıldık.
Son olarak size de tavsiyem : eşleriniz ne derece kötü olursa olsun konuşun onun dilinden konuşun narin bir şekilde anlatın hissettirin. Bakın o zaman nasıl güzel çiçek açacak umutlar...
Tatli dil yılanı deliğinden çıkarır diyeKotu bu adama narın narın neden konusayım kı?
Yılanla evlenmemeyı tercih etmekte var.Tatli dil yılanı deliğinden çıkarır diye
Çok sevindim, umuyorum herşey çok güzel olur sizin ve aileniz için..O kadar güzel yazmışsınız ki teşekkür ederim. Sizin yazdığınızi okuduktan sonra iyi bir hamle yaptım. Eşimle çocuklar uyuduktan sonra adam akıllı bir konuşma yaptım. Ben de elimi taşın altına koydum.
Ay çok sevindim hep söylüyorum burda da arkadaşlara, 2 sade kahve ve karşılıklı konuşma ile çözülemeyecek hiçbir şey yok :)Arkadaşlar evlilik öyle bir şey ki .
Bazen o kadar çıkmaza giriyor ki insanlar ...
En iyi evli sandiklarimiz bile bir gün geliyor birbirinden ayrilabiliyor.
Ben evlenirken ayrılmayı düşünmeden evlendim.
Şu an ki çağın hastalığı : anlasamazsam ayrılırız...
Işte bu dusunceyle evlenmeye başladık.
Anlasmak da anlasamamak da aslında yine bize bağlı.
Ben çok badireler atlattım. Sustum konuştum ağladım yıprandım. Mutlu da oldum. Ama anladım ki hayat zaten bundan ibaretmis. Herkes bu duygularla yaşıyor ve ömrünü geçirip gidiyormuş.
Kim diyebilir ki ben coo mutluyum?
Inanmam. Muhakkak herkesin bir imtihanı var hayatta. Ve herkesin imtihanı çok başka.
Ben de eşimle sinandim.
Ama sinavi kazandım.
Kendi suclarimi da one sürerek bir konuşma yaptım.
Onun hosnut olmadığı davranislarimi değiştireceğime söz verdim. O da bana daha dikkatli davranacagina hakaret içeren cümleler kurmayacagina söz verdi.
Şükürler olsun bu enkazdan sagsaglim kurtulduk ve birbirimize sımsıkı sarıldık.
Son olarak size de tavsiyem : eşleriniz ne derece kötü olursa olsun konuşun onun dilinden konuşun narin bir şekilde anlatın hissettirin. Bakın o zaman nasıl güzel çiçek açacak umutlar...
Cok genellemisssiniz, kimse anlasamiyoruz o zaman ayrilalim diye ayrilmiyor. Burdaki acilan konulari görüyorsunuz az buz seyler degil ciddi travmalar yasayan kadinlar var ona ragmen bile ayrilamiyorlar. Kimse kücük sebeplerden bitirmiyor evliligini. Tatli dilde herkese yapilmaz, anlayana yapilir. Bazi insanlara tatli ya da tatsiz konusmak duvara konusmaktan farksiz. Benim tecrübem bu yönde.Arkadaşlar evlilik öyle bir şey ki .
Bazen o kadar çıkmaza giriyor ki insanlar ...
En iyi evli sandiklarimiz bile bir gün geliyor birbirinden ayrilabiliyor.
Ben evlenirken ayrılmayı düşünmeden evlendim.
Şu an ki çağın hastalığı : anlasamazsam ayrılırız...
Işte bu dusunceyle evlenmeye başladık.
Anlasmak da anlasamamak da aslında yine bize bağlı.
Ben çok badireler atlattım. Sustum konuştum ağladım yıprandım. Mutlu da oldum. Ama anladım ki hayat zaten bundan ibaretmis. Herkes bu duygularla yaşıyor ve ömrünü geçirip gidiyormuş.
Kim diyebilir ki ben coo mutluyum?
Inanmam. Muhakkak herkesin bir imtihanı var hayatta. Ve herkesin imtihanı çok başka.
Ben de eşimle sinandim.
Ama sinavi kazandım.
Kendi suclarimi da one sürerek bir konuşma yaptım.
Onun hosnut olmadığı davranislarimi değiştireceğime söz verdim. O da bana daha dikkatli davranacagina hakaret içeren cümleler kurmayacagina söz verdi.
Şükürler olsun bu enkazdan sagsaglim kurtulduk ve birbirimize sımsıkı sarıldık.
Son olarak size de tavsiyem : eşleriniz ne derece kötü olursa olsun konuşun onun dilinden konuşun narin bir şekilde anlatın hissettirin. Bakın o zaman nasıl güzel çiçek açacak umutlar...
Doğru söylüyorsun arkadaşım. Haklısın ben de zaten ufak sorunlu olup ayrilanlari kastettim aslında.Cok genellemisssiniz, kimse anlasamiyoruz o zaman ayrilalim diye ayrilmiyor. Burdaki acilan konulari görüyorsunuz az buz seyler degil ciddi travmalar yasayan kadinlar var ona ragmen bile ayrilamiyorlar. Kimse kücük sebeplerden bitirmiyor evliligini. Tatli dilde herkese yapilmaz, anlayana yapilir. Bazi insanlara tatli ya da tatsiz konusmak duvara konusmaktan farksiz. Benim tecrübem bu yönde.
hep çocuklar ic8n susuyoruz zaten onlar icin katlanıyoruz ruhsuz adamlara
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?