- 12 Ağustos 2008
- 543
- 1
- 318
ne diyeceğimi neler altacağımı bilmeden buraya yazıyorum aslında:1no2: başlı başına bir sıkındtım yok işim iyi eşimle gayet mutluyum ama sorun bende hayata dair umutlarım yıkıldı sanki hibr şeye söz vermez içbir hayal kuramaz oldum sürekli kafamda öleceğime dair kuşkular var birilerinin beni dinlemesini beni avutmasına ihtiyacım var bebek tedavisine başladık ama korkuyorum ya olmassa ya bebeğime kavuşamzsam diye bir süredir ilaç tedavisi görüyordum antideprasan ilaçlar dün dr gittiğimde onları bıraktım çünkü kazayla bebeğim olursa zarar verbileceğini söyledi dr. iyileşmedeğimi biliyorum ama bebeğin baba iyi geleceğini umut aşılayacağına inanıyorum . bunları düşünürken birden içime karamsarlık düşüyor ve yine ölüm korkularım başlıyor:çok üzgünüm: ruhsuz bir insan haline geliyorum ... ben bu yaşadıkalrımdan nasıl kurtulacağım çok yalnızım hiç arkadaşım yok eşim var sadece ama oda bu halime üzülüyor ve onu üzmemek için çoğu şeyleri kendi içimde halletmeye çalışıyorum .. lütfen bana yardım edin iyi şeyler duymak bunlardan kurtlumak istiyorum ne yapacağıum ben çok yalnızım senağlama Allah hep dua ediyorum:Saruboceq: böğle hayatın geçmiyeceğinide biliyorum kendimi avutmaya çalışıyorum yalnız başıma yapamıyorum bunları anlatacak hiç kimsem yok yada anlattığım zaman herkez bsnim saçmaladığımı ve gereksiz düşünceler olduğunu söylüyor ve aptal muamelesi yapıyorlar ve unlar beni daha çok üzüyor . biliyorum yalnış olduğunu ama ben kendime söz geçiremiyorum ki ne yapıcam ben lütfen yardım edin çıldırmak üzereyim :çok üzgünüm:
