Konu başlığı öyle yakıcı ki..gerçekten tüketti. Mutlulukları, hayalleri, gözyaşlarını, keyifle yenilecek iki lokmayı, hayattan alınacak başka bütün lezzetleri tüketti.. Ben de 6 yıldır sebepsiz infertilite teşhisiyle her duyduğunu yapanlardanım. Hayatın sadece bir bebeği doğurup onu büyüterek geçip gitmemesi gerektiğini biliyorum ama bunu kalbime anlatamıyorum. Her hamile haberi her doğum haberi her bebek mağazası daha bilimum burun sızlatan ayrıntı.. Hayatımda hiçbir eksiklik bu kadar acıtmamıştı, meğer bu ne zor sınavmış. Biliyorum ki hayatta çok daha büyük acılar var. Acı yarıştırmıyorum herkes yaşadığını bilir. Umudum hep var, zaten beni yoran da o bitmez tükenmez umudum. Her ay sanki bu sefer kesin olacak der gibi müthiş bir umutla dolup çok geçmeden hızlı bir yıkıntı.. Öyle canım yanıyor ki bağırmaya mecalim yok sanki. Allahım halimizi bizden daha iyi biliyor yangınlarımız O na ayan beyan. İnşallah hepimiz hayırla sağlıkla evlatlarımıza kavuşuruz. Dua dan başka elden ne gelir ki..