Moralim sıfır. .
Bi eltim var eşimin abisinin karısı. .
Kız 25 yaşında ve iki buçuk yıllık evli . Bugün bize geldiler. Neyse yemek hazırladım filan. Yarın ise gideceğim için aynı anda ev islerini de halletmeye çalışıyordum makineye çamaşır attım filan.
" sende is yapmak için bizim gelmemizi bekliyorsun ha " dedi ilk.. şaşırdım güldüm yok dedim anca yetişiyorum kusura bakma bi kahve yapayım sana dedim guldum geçtim neyse..
Sonra otururken sana bisey dicem ama dedi.. söyle dedim.. şimdi kendisi 2 bucuk yıllık evli . 2 çocuğu var . Evlendi bikac ay sinra hamile kalip Ilk çocuğu doğdu, o 5 aylikken 2.ye hamile kaldı. . 2. Doğdu saniyorum şu an 6 aylık filan olmalı dedi ki 3 aylık hamileyim ben..
Şaşırdım ya dedim hayırlı olsun sevindim yani ama hani çok erken değil mi zor olmasın sana dedim..
Napim hep kız oluyor dedi.. erkeği bulana kadar devam dedi güldü. . (Eşi erkek istiyormus)
Bende ne önemi var senin vücudun yıpranmış oluyor sana da yazık değilmi, dinlenmen de lazim dedim..
Sen doguramadin bitane , kiskandinmi dedi........
( iş dışında bi okul okuyorum bitirmeye 1 buçuk yıl kaldı, ondan önce zor olur diye düşünmedim )
Gözlerim doldu.......
Cok kötüyüm ... okul bitsin diye yapmadım 3 yil oldu bendr de ama neden bilmiyorum zoruma gitti.......
Disundum de gercekten geç mi kaldım ben . .
Ben 27 eşim 32 yaşında. . Hayatta hersey okul mu ya ne bileyim kariyer mi hersey..
Hep erteledim bazı şeyleri acaba yanlış mı yaptım. .
