- 23 Mart 2013
- 1.075
- 258
- 26
- Konu Sahibi WomanAndProud
- #1
Merhaba ablalarım, size bir şey danışmak istiyorum sorun bende mi acaba merak ediyorum.
Öncelikle düşünce yapım çoğu insanla büyük oranda uyuşmaz, azılı bir feministim Erkek düşmanı olanından değil, kadın haklarını savunuyorum ve kadın erkek eşitliğini destekliyorum. Hayatımın amacı evlilik değil, öyle olanlara saygı duyarım fakat evlilik biraz da tercihtir bana göre. Evlenmeyi isterim tabi ki ama nasip olmazsa da dövünmem, neden evlenemiyorum ya evde kaldım tarzı düşüncelere kapılmam. Erken yaşta evliliği kendi adıma desteklemiyorum, ve sanki bir kadın yaşı geldiği an evlenmeliymiş gibi davrananlara ayar oluyorum. Kısaca insanlarla çelişen konularda kendimi özetledim burda.
Ne zaman konu açılsa ve ben diğer insanlara hakaret etmeden fikirlerimi anlatsam mutlaka üzerime geliniyor. Hep duyduğum cümle ''sen evde kalırsın'', bu cümlenin çirkinliğinden bahsetme gereği bile duymuyorum. Herkesin kendi yediği içtiğini dağıttığını toplayabilecek kapasitede olduğunu ve bunun tek bir cinsiyete yıkılamayacağını anlattığımda ise resmen bana kadınlığın ana maddelerini reddetmişim gibi davranıyorlar.
20 yaşındayım, sevgilim yok. Sevgilim olsun diye ölüp bitmiyorum fakat çevremdeki insanların çoğunluğunun ciddi şekilde ilerleyen ilişkileri var (3 tane arkadaşım evlendi toplamda), ben yukarda da bahsettiğim gibi bunlar için ölüp biten bir insan değilim, fakat bazen düşünüyorum acaba bu yukarda saydığım düşüncelerim insanlara itici geldiği mi için mi sevgilim yok, gerçekten de ''evde kalmış'' bir kız mı olacağım diye. Sırf merak ettiğim için açıyorum bu konuyu umrumda olduğundan veya şimdiden evlilik düşündüğüm için değil. Sizin fikirlerinizi demerak ettim.
Bazen bu olaylar yüzünden kadın değilmişim gibi, bir eşi haketmiyormuşum gibi geliyor.
Öncelikle düşünce yapım çoğu insanla büyük oranda uyuşmaz, azılı bir feministim Erkek düşmanı olanından değil, kadın haklarını savunuyorum ve kadın erkek eşitliğini destekliyorum. Hayatımın amacı evlilik değil, öyle olanlara saygı duyarım fakat evlilik biraz da tercihtir bana göre. Evlenmeyi isterim tabi ki ama nasip olmazsa da dövünmem, neden evlenemiyorum ya evde kaldım tarzı düşüncelere kapılmam. Erken yaşta evliliği kendi adıma desteklemiyorum, ve sanki bir kadın yaşı geldiği an evlenmeliymiş gibi davrananlara ayar oluyorum. Kısaca insanlarla çelişen konularda kendimi özetledim burda.
Ne zaman konu açılsa ve ben diğer insanlara hakaret etmeden fikirlerimi anlatsam mutlaka üzerime geliniyor. Hep duyduğum cümle ''sen evde kalırsın'', bu cümlenin çirkinliğinden bahsetme gereği bile duymuyorum. Herkesin kendi yediği içtiğini dağıttığını toplayabilecek kapasitede olduğunu ve bunun tek bir cinsiyete yıkılamayacağını anlattığımda ise resmen bana kadınlığın ana maddelerini reddetmişim gibi davranıyorlar.
20 yaşındayım, sevgilim yok. Sevgilim olsun diye ölüp bitmiyorum fakat çevremdeki insanların çoğunluğunun ciddi şekilde ilerleyen ilişkileri var (3 tane arkadaşım evlendi toplamda), ben yukarda da bahsettiğim gibi bunlar için ölüp biten bir insan değilim, fakat bazen düşünüyorum acaba bu yukarda saydığım düşüncelerim insanlara itici geldiği mi için mi sevgilim yok, gerçekten de ''evde kalmış'' bir kız mı olacağım diye. Sırf merak ettiğim için açıyorum bu konuyu umrumda olduğundan veya şimdiden evlilik düşündüğüm için değil. Sizin fikirlerinizi demerak ettim.
Bazen bu olaylar yüzünden kadın değilmişim gibi, bir eşi haketmiyormuşum gibi geliyor.