Bu yazıyı çok sevdiğim bir dostum gönderdi, sizinle paylaşmak istedim.Umarım yanlış yerde değildir konu başlıklarını aradım ama en uygun burası gibi geldi.
Herkes yakar sen coştutursun,herkes mutluluk dediğimde koşa koşa gelir
sense acılarımı kana kana içersin..Yüreğime köz düşer, diğeri deşer..Sense közümü küllendirirsin.Ruhumu saran her renkte benimle bir olur..
Siyahımda ağlar, beyazımda benimle bir gülersin..
Diğerleri ise hep beyazda kalmak ister..Sen gözyaşımda damla olurken,bir diğeri tebessümümde acıklı bir hıçkırık olur..Onlar yara açar, sen pansuman görevini üstlenirsin.Onlar harap eder, sen onarırsın..Herşey başlı başlına yalan iken tek gerçeğim sensindir. Çünkü sen; içtiğim su gibi bereket, yediğim aş gibi nimetimsin..Sen kardeşsin.. Sen ölen her hücremi canlandırmasını bilen tek kişisin..Sen özne iken, ben yükleminim deyipte benim hayatımdaki tüm bozuk cümleleri düzeltebilen mucizemsin..Sen şu akortu bozulmuş düzende isyan etmediğim tek yalın olan yanımsın..