Sen Ruh Hastasısın

cumion .!.:

Ben söyle düşünüyorum; belki sizin kendinizde gördüğünüz ve değiştirmekte zorlandığınız huylarınız vardır. Mesela öfke kontrolü diyelim, sallıyorum.. Bunu siz zaten dert ederken desteğini beklediğiniz ablanızın size ruh hastası demesi de hem sizi hayal kırıklığına uğratıyor hem de bazı şeylerle acı bir şekilde yüzleşmiş gibi hissediyorsunuz. Ablanıza da size de hasta ruhlu tabii ki denilemez ama ablanız düşüncesiz. Sizin hassas olduğunuz bir konuyu biliyor ve bunu yüzünüze vurarak dumura uğratıyor. Sonradan kafasını taşlara vurur kardeşimle neden güzel ilişki kuramadım diye ama nafile.

Genişletmek için tıkla...

Sarimaymunum .!.:

Anne babanız yokmu sizin şu kıza bi dur diyen sende aynısını ona yap canım ben böyle kardeşleri anlamıyorum yaa kardes şu dünyadaki en değerli varlıktır nasıl bi vicdanı kalbi var acaba

Genişletmek için tıkla...

gecenin_resmi .!.:

ruh hastasi olan ablan.seni cok iyi anlıyorum.benim ablamda beni kendiyle kiyasluyr sürekli.yok ben senin yaşında iken 38 bedendim yok dümdüz karnım vardi.oturdugun koltuğu kaplıyorsun.popon 1 metre geriden geliyor vs.benimde psikolojim bozuldu.defalarca ben annem abim uyardık yok beyni almıyor.

Genişletmek için tıkla...

Mrsbordo .!.:

Aranızda bir yaş mı var? Annen büyük ihtimalle ablanı doğurduğu gibi sana hamile kalmış ve o biraz büyüyünce sen doğmuşsun. İlgi ondan sana kaymış ve büyük ihtimalle ezilmiştir de. Bence asıl sebep bu.

Genişletmek için tıkla...

mevzuvar .!.:

Sizi kırmak için seçtiği cümle neden "sen normal değilsin"? Ablaniz kendisiyle ilgili normal olmadigi kompleksine mi sahip acaba? Ya da ona da benzer şekilde baskı kurmuş bir başkası olabilir mi hayatinda? Cunku normal olmamakla suçlamayı ogrenecegi bir kaynak olmalı. Aynı evde büyumus iki kardeşsiniz ve birbirinizden bu kadar farklisiniz. Acaba abla bir yaşındayken aileye katılan yeni bebek annenin tutumlarını genel olarak nasıl etkiledi? Bir bebeğe bakmak çok çok zor. İki küçük bebeğin zorluğunu tahmin edemiyorum. Acaba küçük bebeğe yönelen ilgi büyük bebeğe ilgisizlik, tahammülsüzlük ya da kayıtsızlık olarak mı yansıdı? Ya da büyük bebeğin kiskanmasini önlemek için sürekli takdir edildi ve küçük bebek mi kotulendi? Büyük bebeğe yaşamının ilk yıllarında bile sen buyuksun sorumlulugu mu yüklendi? Ya da küçük bebek aileye katıldığında büyük bebeğin bakımını bir başkası mı üstlendi? Sanıyorum bu noktada ablanizin ilk yıllarını ve anne babanizla süregelen iliskilerini irdelemeniz gerekiyor.

Genişletmek için tıkla...

Merinaz .!.:

"Siz daha da iyi olsanız malesef ki hep iyi odur. Sadece bazı talihsizliklerden böyle olmuştur. "
Aynen oyle!
" Sen üniversite okuyamazsın, sen yüksek lisans yapamazsın, ben senden daha zekiyim, zaten bilimsel olarak büyük kardeşler daha zeki olurmuş, hic guzel zevkin yok, benin begendigim şeyleri kimsenin beğenmeme ihtimali yok, sen benin sayemde üniversite kazandın, benim matematiğim ve geometrim senden daha iyi, ben sayilsal okudum sen esit agirlik benim bolumum daha üstün, benim kol bileklerim seninkinden daha ince (bu sebeple bileklerimi hep kalın ve erkeksi buluyorum ve saat vs aksesuar yakıştıramıyorum), özürlü gibi ellerin var, kocaman g.tun var ..."
bunun gibi şeyler işte. Böyle yazılıp cizildikce yani irdeledikçe daha da kötü oluyorum . Gerçekten beni her konuda kendisi ile kıyaslamış.
Şuan gözlerim doldu . Çünkü ben hiç bir zaman kendimi onla kıyaslamadım . O hep iyi olsun istedim.
Herkes beni ondan cok daha güzel bulurken, bunu söylemelerinden rajatsiz oldum. Kendini güzel bulsun özgüvenli olsun istedim hep ...

Genişletmek için tıkla...

calisanbayan .!.:

Ben yıllardır kendimi çirkin buldum. Yillllaaardiirrr düşünün. Ne zaman evlendim uzaklastim. O zaman kendime özgüvenin geldi. Aslında hiç de öyle değilmişim. Yıllardır kendimi çirkin kısa boylu ezik hissetmişim. Ne acı.

Genişletmek için tıkla...

Merinaz .!.:

Inanın gün sayiyorum. Sizin adiniza cok sevindim. Hayır olur inşallah benim icin de.

Genişletmek için tıkla...

calisanbayan .!.:

Inşallah. En kötüsü asıl ne zaman biliyo musunuz
Uzaklaşıp da düşününce unuttugunuzu sandığınız dahi bütün herşey gözönünde geliyor. Ve görüşmek istemiyorsunuz. Meraba meraba.
Sonra o hayatta yalnız kaliyo ve size bu sefer kinci muamelesi yapmaya çalışıyor ama artık hatvan terli yemiyor.
Evlenince hayatınızın içine fazla sokmayın derim. Bilginiz olsun. Ben hiç izin vermedim. Daha güzel olmasını isterdim ama olmuyor işte. Daha güzel olacak diye evliliğimize evliliğimizin bağlı olduğu kaynana görünce gibi insanların yanına sokunca ister istemez onların yanında da sizi aşağılayacak. En mantiklisi onu uzak tutmak. Veya çaçaron gibi kavga edip önceden gözünü korkutup uyarmak. Görüşmemekle silmekle uyarın. Ve yaparsa gerçekten görüşmeyin. Zamanla terbiye olur belki.

Genişletmek için tıkla...

Merinaz .!.:

Marhaba arkdaslar. Hemen konuya giriyorum. Nasil giris yapacagimi da bilmiyorum ....
Bu cümle yani " sen ruh hastasısin" cümlesi ablamın bana yıllarca söylediği bir cümle.
Yıllarca bunu bana soyledi. En ufak bir hata, hatta hata denmeyecek basit şeylerde bile bana her zaman bunu söyledi.
Bende de soyle bir durumun oluşmaya başladığını farkettim, sürekli içten içe kendime kendimin deli olmadığını kanıtlamaya çalışıyorum. Oturup kalkmam, konuşmalarmi neredeyse her şeyimi bu ithami haketmedigimi kanıtlamaya çalışırmış gibi belirliyorum.
Artık bu cümleye tahammül edemiyorum .
Ornek verecek olursam, mesela bugu n arkadaşımla pasta aldık ve cay yaptık bunları hazırlıyoruz bir yandan da muhabbet ediyoruz. Ablam da okuldan geldi ve hadi hadi kes pastayı artık dayanamıyorum gibi cümlelerle konusmalarimizi bolerek saygısızlık yapmaya başladı. Ben de sinir oldum beklemesini söyledim ama bu yine aynı hareketleri yaparak bizi bölüyordu. Aşkını anlatıp durma gibi laflar ediyordu. Sonunda dayanamadım bıçağı sertce masaya vurarak al sen kes ne bu ya!! Tarzında tepki verdim. O da arkadaşıma dönerek " gordun mu normal degil hasta işte" dedi. Her zamanki cumlesini kullandı. Bu kez aglama krizi geçirdim. Gerçekten bahsettiği ruh hastasına dönüştüm.
Ablamın bu tavirlari beni çabuk sinirlenen biri haline getirdi. Bir de saygı takıntısı oluştu. Insanlarla iletişime geçerken sürekli bana olan saygılarını ölçüyorum. En ufak bir cümle bile olsa acaba bu saygısızlik mi diye olcup biçiyorum. Saygısızlık olarak görürsem tepki veriyorum. Bütün bunların ablamın yüzünden olduğunu dusunuyorum.
Kendisi sürekli beni eleştirir. Kendisi ile karşılaştırır. O düzenli ise giremez, o okuyamaz, o bir sey beceremez, benim matematiğim ondan daha ileri seviyede vs vs.
Özel ders verirken ders anında anlatımıma bile müdahale etti öğrencimin yanında. Bu gibi şeyler işte. Şunu çok merak ediyorum acaba sorun bende mi? Hep bunu sorguluyorum. Iyice bunaldim . Bir de beni sürekli evden kovuyor. Evlen de git artık rahat edelim diyor. Evde eşyalara zarar veriyormusum.
Vs vs işte ...

Genişletmek için tıkla...

denizz2009 .!.:

Bence ablanızın kendisinle sorunu var gibi geldi.
Anneniz bişey diyor mu, karşılık veriyor mu size durmadan o cümleyi kurarken merak ettim.

Genişletmek için tıkla...

denizz2009 .!.:

Bence ablanızın kendisinle sorunu var gibi geldi.
Anneniz bişey diyor mu, karşılık veriyor mu size durmadan o cümleyi kurarken merak ettim.

Genişletmek için tıkla...

Merinaz .!.:

Ablamın bir cümlesini aktarayim
" bütün insanlardan nefret ediyorum, mecbur olmasam kimseyi hayatıma almazdim"
Veya 5 yaşındaki bir çocuk için
"olse üzülmem "

Genişletmek için tıkla...

Merinaz .!.:

Marhaba arkdaslar. Hemen konuya giriyorum. Nasil giris yapacagimi da bilmiyorum ....
Bu cümle yani " sen ruh hastasısin" cümlesi ablamın bana yıllarca söylediği bir cümle.
Yıllarca bunu bana soyledi. En ufak bir hata, hatta hata denmeyecek basit şeylerde bile bana her zaman bunu söyledi.
Bende de soyle bir durumun oluşmaya başladığını farkettim, sürekli içten içe kendime kendimin deli olmadığını kanıtlamaya çalışıyorum. Oturup kalkmam, konuşmalarmi neredeyse her şeyimi bu ithami haketmedigimi kanıtlamaya çalışırmış gibi belirliyorum.
Artık bu cümleye tahammül edemiyorum .
Ornek verecek olursam, mesela bugu n arkadaşımla pasta aldık ve cay yaptık bunları hazırlıyoruz bir yandan da muhabbet ediyoruz. Ablam da okuldan geldi ve hadi hadi kes pastayı artık dayanamıyorum gibi cümlelerle konusmalarimizi bolerek saygısızlık yapmaya başladı. Ben de sinir oldum beklemesini söyledim ama bu yine aynı hareketleri yaparak bizi bölüyordu. Aşkını anlatıp durma gibi laflar ediyordu. Sonunda dayanamadım bıçağı sertce masaya vurarak al sen kes ne bu ya!! Tarzında tepki verdim. O da arkadaşıma dönerek " gordun mu normal degil hasta işte" dedi. Her zamanki cumlesini kullandı. Bu kez aglama krizi geçirdim. Gerçekten bahsettiği ruh hastasına dönüştüm.
Ablamın bu tavirlari beni çabuk sinirlenen biri haline getirdi. Bir de saygı takıntısı oluştu. Insanlarla iletişime geçerken sürekli bana olan saygılarını ölçüyorum. En ufak bir cümle bile olsa acaba bu saygısızlik mi diye olcup biçiyorum. Saygısızlık olarak görürsem tepki veriyorum. Bütün bunların ablamın yüzünden olduğunu dusunuyorum.
Kendisi sürekli beni eleştirir. Kendisi ile karşılaştırır. O düzenli ise giremez, o okuyamaz, o bir sey beceremez, benim matematiğim ondan daha ileri seviyede vs vs.
Özel ders verirken ders anında anlatımıma bile müdahale etti öğrencimin yanında. Bu gibi şeyler işte. Şunu çok merak ediyorum acaba sorun bende mi? Hep bunu sorguluyorum. Iyice bunaldim . Bir de beni sürekli evden kovuyor. Evlen de git artık rahat edelim diyor. Evde eşyalara zarar veriyormusum.
Vs vs işte ...

Genişletmek için tıkla...

denizz2009 .!.:

Gerçekten durumu çok vahim. Nasıl söyleyebiliyor o kelimeyi. Tamam çocuk sevmeye bilir, ama en azından ölse üzülmem falan kelime kullanması çok yanlış.
Bence bi doktora görünse tedavi olsa iyi olur, ama kabul edeceğini pek sanmam.
Konuşmalarına göre kendisi hep doğru ve başkaları yanlış.
Bunuda bizzat bizde böyle bir vaka yaşadığımız için çok çok iyi biliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Tarcinli12 .!.:

Vallah bende ablamla anlasaamiyordum sürekli kavga halindeydik askimi bulduktan sonra evlendim simdi ablamda beni özledigi söylüyor aslinda bunlarin hepsi kiskanc sebebi demekki seni kiskaniyor alt etmeye calisiyor sakin hemen evlenme ablan ayrilsin evden, sana yine evlen artik derse sende cevap ver ben niye evlencekmisim gencim okuyorum bence sen evlen, evde kala kala delirmissin de seni üzmesine izin verme sanirim ablanin tedavi görmesi gerekiyor sinir hastaligi var gibime geldi

Genişletmek için tıkla...

Merinaz .!.:

Ben evlenip gidiyorum inşallah bakalim ev ona kaldi . O zaten evlenmez cunku evliliğe de erkeklere de ilişkilere de karşı. :)

Genişletmek için tıkla...

Merinaz .!.:

Evet aynen oyle. Ablam kusursuz(!) biridir.
Çocuğa öyle deme sebebi daha üzücü . Annesi çocuğu özgüvensiz yetiştiriyor ve çocuk tek başına yemek falan yiyemiyor . Boyle disardan bakinca mizmiz bir çocuk gibi. Bu çocuğa sinir olarak bunu söylüyor.
Insanları en ufak hatada siler. Ben anlayış gösterdiğim için de birisi bana bir hata yapsa beni salak olmakla suçlar. Hani anlayış anlayış diyorsun bak kazığı yedin benim yoluma geldin, der. Yani kendini haklı cikarir

Genişletmek için tıkla...