- 1 Eylül 2011
- 2.837
- 1.975
- 398
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
senden cocuk istemiyorum diyen eş!!!
- Konu Sahibi fiona16
- Başlangıç Tarihi
Bazı erkekler ufak da olsa tartışmaya gelemiyorlar. Bizim ufak kavgalarımızda bile eşim benimle böyle gitmez, tartışırsak yürütemeyiz yapamam diye bir konuşma bile yapmıştı . Ne kadar kolay diye düşünmüştüm. Hoş bana hala saçma geliyor da ben nelere dayanıyorum da adam iki tartışmaya gelemiyor.O zamanlar çocuk konusunu hiç açmazdı; ki önceleri ne kadar istediğimi biliyordu. Sonra dayanamayıp ben açtım çocuk konusunu, sana güvenmiyorum çok tartışıyoruz ve bence hazır değilsin dedi ( aslında normal evli insanların yapabileceği saçma sapan konulardan çıkan tartışmalardı) Kendini hazır hissettiğin zaman olabilir dedi. Benim hazır hissedip hissedemeyeceğimi benden daha iyi biliyor!!!
O yüzden tartışmalarınız varsa , bunların tamamen bitmesini bekliyor olabilir ne bileyim ya anlamıyorum ben şu erkek milletini, çözemedim henüz! Biraz farklı çalışıyor beyinleri bence.Ufacık, senin önemsemediğin, önemsiz bir şeye bile takılmış olabilir.Yani bunun sana olan sevgisi ile ya da seninle geleceği düşünmediğiyle falan alakası olduğunu sanmıyorum.
O yüzden tartışmalarınız varsa , bunların tamamen bitmesini bekliyor olabilir ne bileyim ya anlamıyorum ben şu erkek milletini, çözemedim henüz! Biraz farklı çalışıyor beyinleri bence.Ufacık, senin önemsemediğin, önemsiz bir şeye bile takılmış olabilir.Yani bunun sana olan sevgisi ile ya da seninle geleceği düşünmediğiyle falan alakası olduğunu sanmıyorum.
Son düzenleme:
- 11 Eylül 2011
- 442
- 323
- 158
inan hiç aklıma gelmemişti ama öyle bi durum olsa bu zamana kadar bahsederdi heralde...
- 11 Ocak 2010
- 1.854
- 41
- 358
Çocuk istemek,anne olmayı istemek ayrı birşey; çocuk istemeyen ve sevmeyen birine çocuk sevdirmeye/istetmeye çalışmak ayrı birşey.Diretmek derken bunu kastettim.
evet 2 gün önce eşimle bazı sebeplerden tartıstık ve bana en sonunda "sana güvenmiyorum. senden cocuk mocuk istemiyorum bana bi daha cocuk konusunu acma"dedi. biz 2yılımızı doldurduk evlilikte cocugumuz olmaması için hiçbir sebebimiz yok. ama artık arada bu sözler war. kırılmaktan da öte hissettiklerim....bana bunları söyledigi için benle ileride bir gelecek istemedigini anladım. siz olsanız naparsınız? sizden cocuk istemeyen bir eşle hayatınızı ilerletebilir misiniz? söyledikleri beni derinden yaraladı... gercekten cok huzursuzum...
bu arada bi sarkı wardı cok sacma ama yıllar önce dalga gecerdik arkadaslarımla."senden cocugum olsun istiyorum" diye...şimdi anladım ki bi erkegin bunu söylemesi -sarkıda bile olsa- dalga gecilecek diil, insanı mutlu edebilecek bir söylemmiş... hayat insana neler öğretiyor Ya Rabbim !
açıkçası baya iyi bi tartışma geçirmişsiniz anlaşılan bir erkegin sana güvenmiyorum diyip ardından çoçuk istememesi acayip bişi
Ben olsam ilk önce kendimi ölçer tartardım yanlış bişi yapıp yapmadıgıma dogrularıma gidişatıma eger bişi bulamazsam eşimin işden dolayı stres yaptıgını düşünür fazla üstüne gitmemeye çalışırdım eger aynı şeyleri halen tekrarlıyorsa ipler kopmuş demektir o zaman fazla uzatmaya gerek yok evli evine köylü köyüne..
- 11 Eylül 2011
- 442
- 323
- 158
ben de o hazır hissetsin diye bekliyorum zaten aklı basında olan bi insan bunun 2 tarafında istemesiyle olması gerektigini düşünmeli ki ben hep düşündüm ama onun hazır olmasını beklersem yas 35 olucak sanırım....cünkü hiçbi zaman hazır olmucak
- 11 Eylül 2011
- 442
- 323
- 158
sonucta cocugum oldugunda babası o olacak ve kendi cocgunu da sever heralde diye düşünüyorum bende...
- 14 Ocak 2011
- 6.437
- 1.066
- 248
- 6 Eylül 2009
- 6.749
- 3.471
- 373
- 38
size kendimden bir şey anlatmak istiyorum;
fevri biriyimdir. nişanlımda öyle.
geçen hafta nişanlıma senden nefret ediyorum. hatta sadece senden değil tüm ailenden nefret ediyorum dedim ...
o kadar sinirlenmiştim ki, onu en hassas olduğu yerden vurmak için söylemiştim...
nefret etmediğimi oda bende biliyorum. ama söyledim ve çok kırdım onu.
hatta hayatımın en kırıldığım nokta bu oldu dedi.
bende çok pişman oldum o an ama ondan başka türlü sinirimi atamazdım.
nefret ediyormuyum hayır tabiki çok seviyorum....
belki eşinizde size karşı böyle bir şey yapmak istemiştir. siz çocuk istediğinizi belli etmişsiniz, oda belli ki hazır değil. çocuk konusu gerçekten önemli bir durum. dışarıda çocuk sevse bile insan, hadi çocuk yapalım mantığına gidemez, sorumluluğu çok farklı bir şey bence...
asıl önemli nokta neden sana güvenmediğini söyledi?
umarım güvenini çabuk toparlarsın... bu şekilde kavga anında söylenen sözlere takılma.
hazır olduğunuz zaman çocuk yaparsınız
fevri biriyimdir. nişanlımda öyle.
geçen hafta nişanlıma senden nefret ediyorum. hatta sadece senden değil tüm ailenden nefret ediyorum dedim ...
o kadar sinirlenmiştim ki, onu en hassas olduğu yerden vurmak için söylemiştim...
nefret etmediğimi oda bende biliyorum. ama söyledim ve çok kırdım onu.
hatta hayatımın en kırıldığım nokta bu oldu dedi.
bende çok pişman oldum o an ama ondan başka türlü sinirimi atamazdım.
nefret ediyormuyum hayır tabiki çok seviyorum....
belki eşinizde size karşı böyle bir şey yapmak istemiştir. siz çocuk istediğinizi belli etmişsiniz, oda belli ki hazır değil. çocuk konusu gerçekten önemli bir durum. dışarıda çocuk sevse bile insan, hadi çocuk yapalım mantığına gidemez, sorumluluğu çok farklı bir şey bence...
asıl önemli nokta neden sana güvenmediğini söyledi?
umarım güvenini çabuk toparlarsın... bu şekilde kavga anında söylenen sözlere takılma.
hazır olduğunuz zaman çocuk yaparsınız
- 19 Ekim 2007
- 771
- 252
- 123
siz eşininzle ilgili başka konularda yazmışsınız bence aranızdaki problemleri çözmeden çocuk yapmayın
eşiniz kızgınlık anında zayıf konunuz olduğu için canınızı acıtmak için söylemiştir o sözüde bence
zaten çocuk nasipte varsa Allah verir eşiniz ister istesin ister istemesin böyle şeyler için canınızı sıkmayın
mutlu olmanız dileğiyle
eşiniz kızgınlık anında zayıf konunuz olduğu için canınızı acıtmak için söylemiştir o sözüde bence
zaten çocuk nasipte varsa Allah verir eşiniz ister istesin ister istemesin böyle şeyler için canınızı sıkmayın
mutlu olmanız dileğiyle
- 8 Mart 2011
- 25.897
- 28.124
- 798
heraldelerle olacak birsey değil ki bu.. kimileri gerçekten çocuk sevmez istemez. Sizin ilişkinizdeki sorun 2 yıllık evli de olsanız evliliğinizin tam oturmamış olması. Açtığınız diğer konuları okudum . evlilikte tartışma olmaz mı elbet olur ama siz sürekli birşekilde kavga içindesiniz eşinizle.
hala çocuk konusunda takılı kalmışsınız. asıl soru : eşim bana neden güvenmiyor ? olmalı bu durumda. size göre birşey olmayabilir ama eşinize göre var demek ki bu konuda yüz yüze konuşun o zaman.
kesinlikle katılıyorum ..
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.823
- 798
- 22 Nisan 2012
- 1.081
- 29
- 163
kıskançlıktan yapar canım seni kıskanır... bende iki yıllık evliyim eşimde istemezdi gezelim tozalım derdi... birde beni kıskanırdı... sen hep bebekle ilgilenecen , onu sevecen, benle ilgilenmicen, beni görmicen derdi... halada der bazen... arkadaşlarımız bunu bildikleri için her bize gelen veya gittigimiz arkadaşlarımız bebeklerini eşimin kucagına atıverirler..oda benden fazla seviyo bebekleri bakıyorumda, yegenimi bile kucagından indirmiyo..yegenim 1 yasında araba sürdürüyo çocuga...yani artık istiyo....insallah olur bugün adet günüm daha olmadım...insallah hemileyimdir....
- 27 Haziran 2012
- 86
- 3
- 86
güvensizliğinin sebebi neymiş ki???????
- 1 Mart 2010
- 45.222
- 115.414
- 1.123
Bende eşim gibi ilgisiz alakasız sorumsuz bi adama 2. çocuğu asla! yapmak istemiyorum mesela
vardır muhakkak sebebi istememesinin
istemeyen birine zorla çocuk yapmak kadar saçma bişe yoktur sanırım çocuk bu sorumluluk eşiniz sorumluluk almak istemiyo demekki okadar sorumlu biri değil gibi geldi
vardır muhakkak sebebi istememesinin
istemeyen birine zorla çocuk yapmak kadar saçma bişe yoktur sanırım çocuk bu sorumluluk eşiniz sorumluluk almak istemiyo demekki okadar sorumlu biri değil gibi geldi
- 2 Ekim 2011
- 841
- 733
- 333
Eşinizle aranızda ki problemler başka konuları da tırmandırmaya başlamış. İlk etapta yalnızca canınızı acıtmak için söylenmiş olan bu cümle (Çocuk istiyorsa söylediklerimi yapmayı öğrenecek, bana uyacak) zamanla sizin tavrınıza göre yerleşedebilir..
Erkekler problem çözmeyi sevmez... Gezmeyi, eğlenmeyi, hesap vermemeyi öğrenmişlerdir çünkü bekarlıklarında. En sıkı ailede ki erkek bile, en özgür ailede ki kız kadar özgürdür bizim ülkemizde.. Evlenince de sorumluluklar ağır gelmeye başlar. Sorumluluktan kastım maddi yönde ki sorumluluklar değil.. Problemler, aileler arasında ki denge, sosyal yaşam kısıtlamaları vs. vs.
Kadın ise biraz daha idmanlıdır, evliliği bu yüzden daha çok kadın sürdürür ilk seneler.. Problemler, aşılacak sorunlar gibi görülür ve uzlaşılırsa halledilir gerçekten de... Ancak ne yazık ki erkeklerin neredeyse tamamı, küçük istisnalar hariç, bunlara yabancıdır. Çabuk bıkar, sıkılır, acıtmaya başlar, tehdit eder, sindirmeye çalışır ki, yönetebilsin... Huzurlu ve eskiye nazaran elbette daha az da olsa özgür bir yaşamı yaşayabilsin... Çoğunun fikri ve bazen zikri "Beni dinlersen hiçbir sorun yaşamayız" dır... Çünkü sorunların neredeyse tümü Ataerkil bir yapıdan geliyor olduğumuz için erkek ailesi ve erkek tarafından ortaya çıkar... Dolayısıyla onlara uyarsanız, sorun da çıkmaz (?) Yani sorun çıkar ama sadece sizi yıpratır, yıllanırsınız...
Bu söyleme "Senden çocuk istemiyorum" eşinizi getiren sizin tavrınızdır... Tahmin ediyorum sık telaffuz edilen ya da tavırlarla arzulandığı belli edilen en önemli şey şu an çocuk sizin için... Eğer başka bir şey olsaydı bu kez ona dirsek çevirecekti, zira lafının dinlenmesini istiyor ve tehdit edilmeniz gerek...
Buna benzer bir şeyi ben de evliliğimde yaşadım, hatta bir konuya daha yanıt vermiştim bununla ilgili...
Siz neden aynısını yapmıyorsunuz, bunu merak ettim.. İçinize atın bu incinmişliğinizi ve en güzel anlarınızda bile şunu yapın;
"Fiziğim çok güzel... hayatta bozamam bunu... Spora başlayıp iyice fit bir hale gelmeyi düşünüyorum. Saç, baş bakımlarım, ileride de belki küçük bazı estetik operasyonlar yaptırırım..." vs. vs... Tartışma anlarında değil ancak mesela bir arkadaşınızla konuşuyor gibi yapıp uzun süre telefonda, onun yanındayken "Çocuk mu? Delimisin... Asla düşünmüyorum!.. Özgürlüğümü çocukla sınırlayamam... Kariyerimle ilgili güzel planlarımız var işyerinde, bir kaç seneye kadar şok olacağına eminim"... diye konuşun... Direkt eşinizle değil ama... Sanki biriyle konuşur gibi... Ailelerin yanında da değil... Hiç eşinizi bu çocuk meselesine muhatap etmeyin... Onunla konuşurken canımlı cicimli konuşun hatta... Sosyal yaşantınızı da meşgul hale getirin lütfen.. Çalışıyor musunuz bilmiyorum.. Ancak iş hayatı böyle durumlarda can kurtarandır..
Eşiniz iplerin elinden kaydığını hissetmeli... Bir daha aynı şey ile sizi tartışma esnasında tehdit ederse de "Bu zaten benim fikrimdi.. Ne çabuk sahip çıktın? Bana sordun mu, senin çocuğunu taşıyıp taşımak istemediğimi... Bu benim vücudum, benim kararım.. Tartışmalara alet etmeyelim lütfen çocuk gibi.. Baksana daha seni büyütmem gerek" deyiverin...
Korkmayın.. sinmeyin.. üzülmeyin... Bir şey olacaksa... zaten olacaktır...
Ne alttan almalarla, ne sabırlarla... hiçbir şekilde üstesinden gelemezsiniz... Saygınızı koruyup, adabınızla tartışın, doğru bildiğiniz şey hakkında... sonuna kadar... Üslubunuza dikkat ettiğiniz sürece ne tartışmalar tırmanır ve ne de bu kadar incinirsiniz...
Bazen halamı örnek vermek gelir içimden, buraya yazarken... Hep dururdum... Ancak bir örnek daima örnektir;
Otuz iki yıl sabretti, alttan aldı... Huylu huyundan vazgeçmezi hiç öğrenemedi ve enişteyi el üstünde tuttu, tutturdu... Bize bile ne akıllar verdi "Evliliği kadın yürütür vs. vs." Ama sabır bitti sonunda... Ve baştan olması gereken şey ne yazık ki en sonunda oldu... Boşandılar... Zaten sonunda bu varsa, bu olacak... Erteleyebilirsiniz, yok edemezsiniz... Bu örnek sizin için değil...
Sadece sinmeyin... İncinmeyin.. Hemen üslubunca başka bir şey düşünün... Düşündüğünüz şey kırılmak, incinmek, tavır almak olmasın ama...
Siz kadınsınız.. Kadınlar zekidir..
Ve en iyi oynadıkları strateji oyunu, evliliktir....
Selamlar,
Erkekler problem çözmeyi sevmez... Gezmeyi, eğlenmeyi, hesap vermemeyi öğrenmişlerdir çünkü bekarlıklarında. En sıkı ailede ki erkek bile, en özgür ailede ki kız kadar özgürdür bizim ülkemizde.. Evlenince de sorumluluklar ağır gelmeye başlar. Sorumluluktan kastım maddi yönde ki sorumluluklar değil.. Problemler, aileler arasında ki denge, sosyal yaşam kısıtlamaları vs. vs.
Kadın ise biraz daha idmanlıdır, evliliği bu yüzden daha çok kadın sürdürür ilk seneler.. Problemler, aşılacak sorunlar gibi görülür ve uzlaşılırsa halledilir gerçekten de... Ancak ne yazık ki erkeklerin neredeyse tamamı, küçük istisnalar hariç, bunlara yabancıdır. Çabuk bıkar, sıkılır, acıtmaya başlar, tehdit eder, sindirmeye çalışır ki, yönetebilsin... Huzurlu ve eskiye nazaran elbette daha az da olsa özgür bir yaşamı yaşayabilsin... Çoğunun fikri ve bazen zikri "Beni dinlersen hiçbir sorun yaşamayız" dır... Çünkü sorunların neredeyse tümü Ataerkil bir yapıdan geliyor olduğumuz için erkek ailesi ve erkek tarafından ortaya çıkar... Dolayısıyla onlara uyarsanız, sorun da çıkmaz (?) Yani sorun çıkar ama sadece sizi yıpratır, yıllanırsınız...
Bu söyleme "Senden çocuk istemiyorum" eşinizi getiren sizin tavrınızdır... Tahmin ediyorum sık telaffuz edilen ya da tavırlarla arzulandığı belli edilen en önemli şey şu an çocuk sizin için... Eğer başka bir şey olsaydı bu kez ona dirsek çevirecekti, zira lafının dinlenmesini istiyor ve tehdit edilmeniz gerek...
Buna benzer bir şeyi ben de evliliğimde yaşadım, hatta bir konuya daha yanıt vermiştim bununla ilgili...
Siz neden aynısını yapmıyorsunuz, bunu merak ettim.. İçinize atın bu incinmişliğinizi ve en güzel anlarınızda bile şunu yapın;
"Fiziğim çok güzel... hayatta bozamam bunu... Spora başlayıp iyice fit bir hale gelmeyi düşünüyorum. Saç, baş bakımlarım, ileride de belki küçük bazı estetik operasyonlar yaptırırım..." vs. vs... Tartışma anlarında değil ancak mesela bir arkadaşınızla konuşuyor gibi yapıp uzun süre telefonda, onun yanındayken "Çocuk mu? Delimisin... Asla düşünmüyorum!.. Özgürlüğümü çocukla sınırlayamam... Kariyerimle ilgili güzel planlarımız var işyerinde, bir kaç seneye kadar şok olacağına eminim"... diye konuşun... Direkt eşinizle değil ama... Sanki biriyle konuşur gibi... Ailelerin yanında da değil... Hiç eşinizi bu çocuk meselesine muhatap etmeyin... Onunla konuşurken canımlı cicimli konuşun hatta... Sosyal yaşantınızı da meşgul hale getirin lütfen.. Çalışıyor musunuz bilmiyorum.. Ancak iş hayatı böyle durumlarda can kurtarandır..
Eşiniz iplerin elinden kaydığını hissetmeli... Bir daha aynı şey ile sizi tartışma esnasında tehdit ederse de "Bu zaten benim fikrimdi.. Ne çabuk sahip çıktın? Bana sordun mu, senin çocuğunu taşıyıp taşımak istemediğimi... Bu benim vücudum, benim kararım.. Tartışmalara alet etmeyelim lütfen çocuk gibi.. Baksana daha seni büyütmem gerek" deyiverin...
Korkmayın.. sinmeyin.. üzülmeyin... Bir şey olacaksa... zaten olacaktır...
Ne alttan almalarla, ne sabırlarla... hiçbir şekilde üstesinden gelemezsiniz... Saygınızı koruyup, adabınızla tartışın, doğru bildiğiniz şey hakkında... sonuna kadar... Üslubunuza dikkat ettiğiniz sürece ne tartışmalar tırmanır ve ne de bu kadar incinirsiniz...
Bazen halamı örnek vermek gelir içimden, buraya yazarken... Hep dururdum... Ancak bir örnek daima örnektir;
Otuz iki yıl sabretti, alttan aldı... Huylu huyundan vazgeçmezi hiç öğrenemedi ve enişteyi el üstünde tuttu, tutturdu... Bize bile ne akıllar verdi "Evliliği kadın yürütür vs. vs." Ama sabır bitti sonunda... Ve baştan olması gereken şey ne yazık ki en sonunda oldu... Boşandılar... Zaten sonunda bu varsa, bu olacak... Erteleyebilirsiniz, yok edemezsiniz... Bu örnek sizin için değil...
Sadece sinmeyin... İncinmeyin.. Hemen üslubunca başka bir şey düşünün... Düşündüğünüz şey kırılmak, incinmek, tavır almak olmasın ama...
Siz kadınsınız.. Kadınlar zekidir..
Ve en iyi oynadıkları strateji oyunu, evliliktir....
Selamlar,
öncelikle eşiniz niye size güvenmiyo bu çok agır bir itam ,yada güvenmdiği birisiyle neden hala aynı evde yaşıyo , siz bebgi çok istiyosunuz ama sadece dünyaya getirmek için bebek sahibi olunmazki her iki tarafında bunu istemesi son dere önemli bence önce siz şu sorulara yanıt bulun eşiniz neden çocuk istemiyo belki bir saglık sorunu vardır neden olmasın ? yada size dair bazı süpheleri vardır bunları çözümleyin ondan sonra ebege odaklanın
