Seni kendimden bile kıskandığım için üzgünüm .

Burcucetin .!.:

Çok sevdiğim 5 yıllık bir arkadaşım var nerdeyse herşeyimiz aynıdır hoşladındığımız insanlar yediğimiz yemekler ailelerimiz ara ara küstüğümüz ama sonra barıştığımda olur lakin en son küsmemiz nerdeyse 3 ay sürdü daha sonra barıştık barışmasına hatta eskisinden daha iyi bir arkadaşlığımzda oldu diyebilirim ama bir sorunumuz var beni erkeklerden acayip kıskanıyor ne zaman ay şu çocuk çok yakışıklıymış desem ne zaman bi çocukla konuşsam direk onu kötülemeye başlıyor aslında fark ettimde bende aynısını yapıyorum ama ben daha çok erkeleri değilde popülerliğini kıskanıyorum diyebilirim benim terk arkadaşım oyken erkeklerle onun için konuşmazken o başka kızlarla samimileşiyor evlerine gidiyor beraber bir şeyler yapıyorlar tamam bir tek benimle arkadaşlık kurması saçma olur ama ne yapıyım kıskanıyorum bu kıskançlığında arkadaşlığımıza zarar verdiği düşünüyorum nerdeyse sevgili gibi olmuşuz ne yazık ki, hatta şuanda bile kavga ediyoruz konuysa benim sışarı çıkmamam onunla görüşmememiş içime kapanık bir insanım son zamanlardada depresyonda gibi bişeyim maddi açındanda sorunlarım var ve cebimde para olmayınca dışarı çıkmak istemeyen biriyim ama o bunu anlamıyor sürekli dışarı çıkmak benimle olmak istiyor bende istiyorum ama bazen yoruluyor anlaıyorum aslında onuda evde çok sorunları var evde kalmak istemiyor ailesiyle ama benide düşünmüyor onunla bu konuda nasıl tatlı samimi gerçekçi bir şekilde konuşabilirim kızlar inanın onu o kadar seviyoruki kendimden bile kıskanıyorum,

Eki Görüntüle 445952 tavsiyeniz varmı ?

Genişletmek için tıkla...

Burcucetin .!.:

5 yıllık arkadaşıma çok samimiyiz biraz ara verelim diyemem, ayrıca benim onunla bir sorunum yok, biz okul dönemlerimizde bile sınıftan çok uzak olurduk kapazitemiz hep yaşımızdaki insanların üzerinde olur, onlarla arkadaşlık kurmakta zorlanırdık fizikende böyle bu durum o yüzden tamda birbirimizi bulduk asla birbirinden birşey saklamayan en gizli sırlarını bilen hatta liseyi aynı sınıfta okumak için müdüre yalvaran tipte bir arkadaşlığım var, ama bi sebep yüzünden ocak ayıydı sanırım 3 ay kadar birbirimizle konuşmadık ailevi meseleler yüzünden üstüne gelmiştim uzun hikaye yani benim yüzümden, konuşmaya başladığımda daha bi yakın olduk nasıl diyim birbirimizde kalmalarımız yoğunlaştı beraber daha fazla ve daha samimi zamanlar geçirdik, sadece aramızdaki sorun birbirimizi paylaşamamamız, kesinlikle erkek arkadaşlarıma birşey demez ama yanlışlarını gördüğü zaman beni korumak amaçlı ayrılmamamı konuşmamamı ister burdada sorun yok aslında kızmıyorum sonuşta benim iyiliğim için, ama şu sıralar ailesinden dolayı depresyonda diyebilirim kötü zamanlar geçiriyor sürekli olarak dışarda bende kızıyorum tabi ama dinlemiyor kendinden büyük bi adamla ilişkisi vardı en son çok kızmıştım şuan ayrılar ailesinden görmediğin sevgiyi adamlarda arıyor neyse anlattıklarımdan anlaşmşsınızdır umarım biz kardeş gibiyiz ailelerimde akraba gibi en son 3 ay konuşmadığımzda bitti bu sefer demiştim ama tekrar sıkı fıkı olmayı başardık kaderimizde var sanki...
Eleştiri değil, yardımcı olacak cevaplar istiyorum ?

Genişletmek için tıkla...

Burcucetin .!.:

5 yıllık arkadaşıma çok samimiyiz biraz ara verelim diyemem, ayrıca benim onunla bir sorunum yok, biz okul dönemlerimizde bile sınıftan çok uzak olurduk kapazitemiz hep yaşımızdaki insanların üzerinde olur, onlarla arkadaşlık kurmakta zorlanırdık fizikende böyle bu durum o yüzden tamda birbirimizi bulduk asla birbirinden birşey saklamayan en gizli sırlarını bilen hatta liseyi aynı sınıfta okumak için müdüre yalvaran tipte bir arkadaşlığım var, ama bi sebep yüzünden ocak ayıydı sanırım 3 ay kadar birbirimizle konuşmadık ailevi meseleler yüzünden üstüne gelmiştim uzun hikaye yani benim yüzümden, konuşmaya başladığımda daha bi yakın olduk nasıl diyim birbirimizde kalmalarımız yoğunlaştı beraber daha fazla ve daha samimi zamanlar geçirdik, sadece aramızdaki sorun birbirimizi paylaşamamamız, kesinlikle erkek arkadaşlarıma birşey demez ama yanlışlarını gördüğü zaman beni korumak amaçlı ayrılmamamı konuşmamamı ister burdada sorun yok aslında kızmıyorum sonuşta benim iyiliğim için, ama şu sıralar ailesinden dolayı depresyonda diyebilirim kötü zamanlar geçiriyor sürekli olarak dışarda bende kızıyorum tabi ama dinlemiyor kendinden büyük bi adamla ilişkisi vardı en son çok kızmıştım şuan ayrılar ailesinden görmediğin sevgiyi adamlarda arıyor neyse anlattıklarımdan anlaşmşsınızdır umarım biz kardeş gibiyiz ailelerimde akraba gibi en son 3 ay konuşmadığımzda bitti bu sefer demiştim ama tekrar sıkı fıkı olmayı başardık kaderimizde var sanki...
Eleştiri değil, yardımcı olacak cevaplar istiyorum ?

Genişletmek için tıkla...