Senin çocuğun olsun senide göreceğiz.

Sungate170308

Üye
Kayıtlı Üye
25 Eylül 2018
203
112
18
36
Şu an hamileyim çevremde çok duyuyorum bu sözleri. Kız kardeşimin oğlu var 3,5 yaşında yiğenim çok tatlı ve zeki bir çocuk çok bilmiş. Ama fark ettiğim bir konu var bilmem sizce yanlış mı? Yiğenim kesinlikle yemek yemiyor yese de çok az yiyor ama günde sabah 1 kinder suprise, 2 çikolata öğlen yine çikolata jelibon şeker akşama yatana kadar yine çikolata gofret tatlı ne varsa. Bağımlı olmuş sürekli tatlı istiyor. Dışarı çıkıyoruz her istediğini yaptırıyor oyuncak aldırıyor sürekli aldığı oyuncakları kırıp döküyor istediği olmayınca ağlıyor bağırıyor. Saatlerce tv izliyor sabahtan akşama kadar. Korku filmi izleyelim diyor kardeşim uyarıyorum çocuk var diye ama dinlemiyor yiğenimi içeri gönderiyor çocuk yinede gelip izliyor ben kapatalım çocuğun psikolojisi için iyi değil desem de dinlemiyor..Çok yorum yapmak istemiyorum sana ne benim çocuğum diyebilir benim evime tatile geldiler kırılır diye korkuyorum. Zaten uyardığımda annem ve kardeşim senin çocuğun olsun görelim diyor. Ben kişilşk bakımından kurallara önem veren planlı ve araştırmayı seven biriyim. Şimdiden çocuğum için ne yapmalıyım diye düşünüyorum bende mi böyle olacağım diye korkar oldum..kardeşim zaten abur cubur yer eniştem de öyle. Ben ve eşim tam tersi sağlıklı beslenir abur cubur çok nadir ayda yılda bir yeriz. Sizce ben çok mu abartıyorum üzülüyorum yiğenime bir yandan bilmiyorum.
 
Şu an hamileyim çevremde çok duyuyorum bu sözleri. Kız kardeşimin oğlu var 3,5 yaşında yiğenim çok tatlı ve zeki bir çocuk çok bilmiş. Ama fark ettiğim bir konu var bilmem sizce yanlış mı? Yiğenim kesinlikle yemek yemiyor yese de çok az yiyor ama günde sabah 1 kinder suprise, 2 çikolata öğlen yine çikolata jelibon şeker akşama yatana kadar yine çikolata gofret tatlı ne varsa. Bağımlı olmuş sürekli tatlı istiyor. Dışarı çıkıyoruz her istediğini yaptırıyor oyuncak aldırıyor sürekli aldığı oyuncakları kırıp döküyor istediği olmayınca ağlıyor bağırıyor. Saatlerce tv izliyor sabahtan akşama kadar. Korku filmi izleyelim diyor kardeşim uyarıyorum çocuk var diye ama dinlemiyor yiğenimi içeri gönderiyor çocuk yinede gelip izliyor ben kapatalım çocuğun psikolojisi için iyi değil desem de dinlemiyor..Çok yorum yapmak istemiyorum sana ne benim çocuğum diyebilir benim evime tatile geldiler kırılır diye korkuyorum. Zaten uyardığımda annem ve kardeşim senin çocuğun olsun görelim diyor. Ben kişilşk bakımından kurallara önem veren planlı ve araştırmayı seven biriyim. Şimdiden çocuğum için ne yapmalıyım diye düşünüyorum bende mi böyle olacağım diye korkar oldum..kardeşim zaten abur cubur yer eniştem de öyle. Ben ve eşim tam tersi sağlıklı beslenir abur cubur çok nadir ayda yılda bir yeriz. Sizce ben çok mu abartıyorum üzülüyorum yiğenime bir yandan bilmiyorum.
Başlığa istinaden , ezik avuntusu onlar,
 
Siz onlara bakmayın herkesin çocuk yetiştirme şekli farklıdır.illa aynı şeyleri yaşayacaksınız diye bir kural yok ki.
Ben mi çok abartıyorum bilmiyorum yada çok mu sertim şimdi geldi mesela yiğenim bana çizgi film aç diye ağladı. Bende ciddi bir sesle eğer birşey istiyorsan ağlamadan rica ederek istemelisin dedim. Ağlamak birşey değiştirmiyor dedim teyzecim açarmısın dedi. Aslında çocuk ne görürse onu yapıyor onu anladım.
 
Size ne ki? Hiç sevmem annelerin işine karişilmasini. Ben de ablamın çocuk yetiştirmesini çok histerik ve yanlış buluyorum. O çocuk ileride gerçek dünyada zorluk çekecek gibi geliyor. Ama aslaaa karışmıyorum çünkü bana ne :)
Canımdan kanımdan da olsa bana ne? Annesi babası ortada dururken üçüncü bir kişinin konuşması sadece anneyi üzmeye yarar,başka da bir etkisi olmaz.
O yüzden 'benim çocuğum olsun kendimi de gorecegim. Böyle olmayacagim' diyorum. :)
Bence içinizde tutun kendi goruslerinizi
 
Ben mi çok abartıyorum bilmiyorum yada çok mu sertim şimdi geldi mesela yiğenim bana çizgi film aç diye ağladı. Bende ciddi bir sesle eğer birşey istiyorsan ağlamadan rica ederek istemelisin dedim. Ağlamak birşey değiştirmiyor dedim teyzecim açarmısın dedi. Aslında çocuk ne görürse onu yapıyor onu anladım.
Yoo abartmıyorsunuz çünkü benim yeğenimde öyle.bize geldiğinde çekmecelerim kutularım karıştırılmadık hiçbir yer bırakmıyor tüm bunlar ablamla eniştemin ses çıkartmamasından oluyor çünkü ardakaşımın yeğeninde hiç öyle bir huy yok çünkü annesi öyle yetiştirmiş “izin aldın mı?” diye hep uyarır eder.
 
Yoo abartmıyorsunuz çünkü benim yeğenimde öyle.bize geldiğinde çekmecelerim kutularım karıştırılmadık hiçbir yer bırakmıyor tüm bunlar ablamla eniştemin ses çıkartmamasından oluyor çünkü ardakaşımın yeğeninde hiç öyle bir huy yok çünkü annesi öyle yetiştirmiş “izin aldın mı?” diye hep uyarır eder.
İşte yetiştirme tarzı kesinlikle çok etkiliyor çocuk anne babadan ne görürse onu yapıyor. Bemim yeğenimde öyle sürekli kurcalıyor herşeyi kırıyor geldi geleli kırmadık birşey bırakmadı..
 
Yani genelde bu cevabı alıyorum çevremden ben mi çok mükemmelciyim yoksa olması gereken benim düşündüğüm mü,?
O güruh kendi yapamadığı her şeyi başkalarının da yapamayacağını sanar,
Eğitim eksikliğinden kaynaklanır bu da.
Siz bilinçli olduktan sonra gerisi yalan,
Hiç mi uslu edepli söz dinleyen çocuk yok, var
Ebeveynlerinin başarısıdır bu.
Başaramayanlar anca b.k atar heves kırar, saçmalar,
Boşverin
 
Size ne ki? Hiç sevmem annelerin işine karişilmasini. Ben de ablamın çocuk yetiştirmesini çok histerik ve yanlış buluyorum. O çocuk ileride gerçek dünyada zorluk çekecek gibi geliyor. Ama aslaaa karışmıyorum çünkü bana ne :)
Canımdan kanımdan da olsa bana ne? Annesi babası ortada dururken üçüncü bir kişinin konuşması sadece anneyi üzmeye yarar,başka da bir etkisi olmaz.
O yüzden 'benim çocuğum olsun kendimi de gorecegim. Böyle olmayacagim' diyorum. :)
Bence içinizde tutun kendi goruslerinizi
Valla kardeşim hiç üzülmüyor ciddi anlamda söylüyorum yani uyarıya kulak asmıyor zaten umurunda da değil. Ama yiğenim geldiğinden beri kırılmadık eşya kalmadı komşular şikayet etti nasıl karışmayım sizce zaten kardeşime birşey söylemiyorum. Söylesem de umursayan nir tavrı yok.
 
O lafa bazı konularda katılıyorum. Benim de çocuğum yok mesela, o yüzden çocukla ilgili HER konuda bik bik konuşamam, bazı şeyler ancak yaşanılınca anlaşılıyor. Ama bazı çocuk sahibi kişiler de insanın aklının doğurunca geldiğini sanıyor bence. Veya sanki biz hiç çocuk olmadık, şu yaşımızda hayatımızda hiç çocuk ve ebeveyn örneği görmüyormuşuz gibi aklınca karşısındakini salak yerine koymalar falan... Mesela akıl, mantık yürüterek çok şey konuşulabilir, yapılan şeylere sırf cevap veremediğinden öyle savunmalar yapan da çok. Bence sizin aileniz de bunlardan. Her çocuk mu sabahtan akşama çikolatayla, tvyle büyüyor mesela? Hayır. Demek ki bunun çocuk sahibi olmakla değil, ebeveyn olarak senin kalitenle ilgisi var. Pekala çocuğu tvye yapıştırmadan, eline her daim abır cubur tutuşturmadan büyütmek de mümkün. Sizinkiler bir şeyleri beceremediğini kabul etmeyip üste çıkan güruhtan.
 
O güruh kendi yapamadığı her şeyi başkalarının da yapamayacağını sanar,
Eğitim eksikliğinden kaynaklanır bu da.
Siz bilinçli olduktan sonra gerisi yalan,
Hiç mi uslu edepli söz dinleyen çocuk yok, var
Ebeveynlerinin başarısıdır bu.
Başaramayanlar anca b.k atar heves kırar, saçmalar,
Boşverin
Ya üzülüyorum ciddi anlamda zaten çocuk için çok zor bir durum anne babanın arasında sıkıntı var kavga döğüş gırla yani. Geldiğinden beri kırılmadık eşya bırakmadı ben anlamıyorum bu rahatlığı çok seviyorum kardeşimi ve yeğenimi. Ve anneme göre şımarık bir çocuk değil annem öyle söylüyor. Bu yüzden uyardım benim çocuğuma karışmasın kimse dedim. Ve dediğiniz gibi böyle düşünenler hep başkalarını da kendileri gibi olacak zannediyor heves kırıyorlar.
 
O lafa bazı konularda katılıyorum. Benim de çocuğum yok mesela, o yüzden çocukla ilgili HER konuda bik bik konuşamam, bazı şeyler ancak yaşanılınca anlaşılıyor. Ama bazı çocuk sahibi kişiler de insanın aklının doğurunca geldiğini sanıyor bence. Veya sanki biz hiç çocuk olmadık, şu yaşımızda hayatımızda hiç çocuk ve ebeveyn örneği görmüyormuşuz gibi aklınca karşısındakini salak yerine koymalar falan... Mesela akıl, mantık yürüterek çok şey konuşulabilir, yapılan şeylere sırf cevap veremediğinden öyle savunmalar yapan da çok. Bence sizin aileniz de bunlardan. Her çocuk mu sabahtan akşama çikolatayla, tvyle büyüyor mesela? Hayır. Demek ki bunun çocuk sahibi olmakla değil, ebeveyn olarak senin kalitenle ilgisi var. Pekala çocuğu tvye yapıştırmadan, eline her daim abır cubur tutuşturmadan büyütmek de mümkün. Sizinkiler bir şeyleri beceremediğini kabul etmeyip üste çıkan güruhtan.
Yiğenime üzülüyorum ben tabii çocuk bu öyle yada böyle büyüyor zaten konuşmuyorum 1 2 kere uyardım boşverdim sonra. İnsanın illa çocuk sahibi olması gerekmez anneliği hissetmesi için doğurup çöpe atan anneler olmazdı çocuk doğurunca bazı şeyler değişecek olsaydı. Ben geç çocuk istedim 7 yıl sonra çünkü bilinçli bir anne olmak istedim. En doğrusunu yaptım sanırım. İlk evlendiğimde de böyle söylemişlerdi hele biraz zaman geçsin göreceğiz evliliğini diyen çok oldu 7 yıllık evliyim çok güzel giden bir evliliğim var.Dediğiniz gibi insanlar nasılsa karşısındakininse onlar gibi olacağını sanıyor.
 
Aynı lafları bende duyuyorum. Evdeki düzenim temizliğim bakımım şu bu açısından. Görümcemin bir oğlu var tüp bebek yaptırdı dinlenmesi lazımdı . Bende onun oğluna bakıyordum yardımcı olmak adına . Çocuk kendi çocuğum olmadığı için ve sürekli annesini istediği için üzerine aşırı düşerek baktım sürekli ilgilendim 1 sn bırakmadım allah korusun düşer filan emanet diye . O sırada birşey oldu kv dedi ki bak çocuk böyle işte öyle evde sürekli halı silemezsin temiz olunmaz kendine bakamazsın gibi gibi cümleler kurdu . Beni sinir etti sanki ben pasaklı bakımsız olsam mutlu olacak gibi . Millete ne oluyorsa aman sen kendi çocuğuna bak milleti boş ver
 
Yav he he diyorum başlıktakini bana söyleyenlere
Belki büyük konuşuyorumdur ama yetiştirme tarzı bence anne babanın ne kadar bilinçle nasıl hareket ettiği çok şeyi değiştirebilir
Konuşmayım diyorum sabah 8:30 akşam 10:30 çizgi film izliyor bu normal mi göz dayanmaz ben anlamıyorum illa çocuk sahibi olunca mı insan anlıyor bazı şeyleri. Bir makele okumuştum genelde mutsuz çocuklar her istediği olan çocuklardır diye. Kesinlikle çok doğru bir söz.
 
Şu an hamileyim çevremde çok duyuyorum bu sözleri. Kız kardeşimin oğlu var 3,5 yaşında yiğenim çok tatlı ve zeki bir çocuk çok bilmiş. Ama fark ettiğim bir konu var bilmem sizce yanlış mı? Yiğenim kesinlikle yemek yemiyor yese de çok az yiyor ama günde sabah 1 kinder suprise, 2 çikolata öğlen yine çikolata jelibon şeker akşama yatana kadar yine çikolata gofret tatlı ne varsa. Bağımlı olmuş sürekli tatlı istiyor. Dışarı çıkıyoruz her istediğini yaptırıyor oyuncak aldırıyor sürekli aldığı oyuncakları kırıp döküyor istediği olmayınca ağlıyor bağırıyor. Saatlerce tv izliyor sabahtan akşama kadar. Korku filmi izleyelim diyor kardeşim uyarıyorum çocuk var diye ama dinlemiyor yiğenimi içeri gönderiyor çocuk yinede gelip izliyor ben kapatalım çocuğun psikolojisi için iyi değil desem de dinlemiyor..Çok yorum yapmak istemiyorum sana ne benim çocuğum diyebilir benim evime tatile geldiler kırılır diye korkuyorum. Zaten uyardığımda annem ve kardeşim senin çocuğun olsun görelim diyor. Ben kişilşk bakımından kurallara önem veren planlı ve araştırmayı seven biriyim. Şimdiden çocuğum için ne yapmalıyım diye düşünüyorum bende mi böyle olacağım diye korkar oldum..kardeşim zaten abur cubur yer eniştem de öyle. Ben ve eşim tam tersi sağlıklı beslenir abur cubur çok nadir ayda yılda bir yeriz. Sizce ben çok mu abartıyorum üzülüyorum yiğenime bir yandan bilmiyorum.


Her insan dolasıyla her aile farklıdır ... takmayın
 
"çocuğun olduğunda anlarsın " kalıp cümlesi bana doğru geliyor.Cunku gerçekten çocuğu olduğunda anlıyor insan bazı şeyleri .Yapmam dediğin ,başkasında doğru bulmadığın şeyleri bir bakmışsın sende yapıyorsun .Teorik ile pratik her zaman farklıdır .Bunun beceriksizlik ,eğitim eksikliği vs ile alakası yoktur .Önemli olan çocuk ne şekilde mutlu ise o şekilde davranmaktır.
 
Aynı lafları bende duyuyorum. Evdeki düzenim temizliğim bakımım şu bu açısından. Görümcemin bir oğlu var tüp bebek yaptırdı dinlenmesi lazımdı . Bende onun oğluna bakıyordum yardımcı olmak adına . Çocuk kendi çocuğum olmadığı için ve sürekli annesini istediği için üzerine aşırı düşerek baktım sürekli ilgilendim 1 sn bırakmadım allah korusun düşer filan emanet diye . O sırada birşey oldu kv dedi ki bak çocuk böyle işte öyle evde sürekli halı silemezsin temiz olunmaz kendine bakamazsın gibi gibi cümleler kurdu . Beni sinir etti sanki ben pasaklı bakımsız olsam mutlu olacak gibi . Millete ne oluyorsa aman sen kendi çocuğuna bak milleti boş ver
Doğru söylüyorsunuz bende yiğenimi düşünüyorum ne bileyim işte duygusallık ağır basıyor vicdan azabı bir yandan. Yoksa herşeye muhalefet olan bir insan değilim ama üzüyor beni çocuğun gidişatı. Bende sizin gibi düzenliyim ev curcuna yeri heryer kırık dökük. Birşey diyemiyorum alınacak bizi eve sığdıramadı diye. Kendi çocuğuma inşallah iyi bir anne olurum tek temennim o.
 
Back
X