Hayat zordu bir kitap gibiydi biz de ya cümleleri ya da kelimeleri, harfeleri oluyorduk. Ama bizim bir inancımız bir dinimiz olduğunu unutuyorduk. Ellerimizi zor zamanda açıyorduk. Ne bir keder ne bir hüzün. Az birşey rahatsız olalım hemen bu hayattan sıkılıyorduk. Ne de olsa biz daha hayatın yükünü almamıştık.