Merhaba ben bu yıl üniversiteye başlayacağım.tam 3 yıllık bir ilişkim var.3 yıldır çok uzak şehirlerde ayrı ayrı yürüttük ilişkimizi.ünide aynı şehire düşeriz diye avuttum hep kendimi.öyle hayal ediyordum önceleri.fakat son sene bu kararımdan vazgeçtim.kendi yaşadığım şehirde ailemin yanında okumaya karar verdim.aileme çok bağlıyım, onlar da bana bağlı.kırılgan çekingen bir yapım var, onları bırakıp uzağa gitmeyi, onlardan kopmayı göze alamadım.sevgilime de bunu 1 yıldır söylüyordum.puanlar açıklandı, gayet yüksek bir puan aldım.sevgilimin olduğu şehirdeki üniversitelere de, benim memleketimdeki üniversitelere de rahat rahat yetiyordu puanım.sevgilim çok ısrar etti onun şehrini yazmam için.ama ben cesaret edemedim.gitsem sırf onun için gitmiş olucaktım.buyüzden ailemi bırakıp gitmeyi göze alamadım.bugün tercih sonuçları açıklandı.kendi memlekitimi ilk sıraya yaZmıştım ve buranın tutacağını da biliyordum başından beri.bugün baya konuştuk erkek arkadaşımla, 4 yıl daha ayrı şehirlerde nasıl yaşayacağız.araya ister istemez bi soğukluk bi sorun girecek dedi.haklı da..ben de böyle düşünüyorum.tam 7 yıl beklemiş olacağız, önceki 3 seneyle beraber.üstelik şehirler yakın da değil.yılda 1 ya da 2 defa görüşebiliyoruz.bu böyle gitmeyecek biliyorum.eninde sonunda ayrılıcaz ama ne zaman bilmiyorum.bunu ona da söyledim..4 sene içinde neler değişecek kimbilir..o şuan ayrılmak istemiyor ama aramıza bu süre içerisinde kopukluk gireceğinin farkında...şimdi bir yanım keşke onun yaşadığı şehri yazsaydın aileni ikna etseydin diyor, diğer yanım da gitsen bile ailenden uzakta mutlu olamazdın diyor..kızlar bir de bu kişi benim ilk sevgilim.ondan başkası hayatıma girerse onu unutabilir miyim, kafamda nasıl bitiririm, ilk gerçek aşkım o benim... Allah'ım bir çare ver bana, sabır ver..uzun oldu kusura bakmayın ama sadece buraya dökebildim içimi..istediğim bölümü kazandım, herkes tebrik ediyor ama sevincimi bile doğru düzgün yaşayamadım, içime oturdu herşey..