Meraba kızlar. şimdi size bişi danısmak istiyorum. 7 aydır birlikte olduğum ve gercekten sevdiğim bi çocuk var.. yas olarak biraz büyük ve haliyle olgun biri. düşünceleri cok farklı. aslında olması gibi. yani tek derdi kız değil. ailesinbe cok düşkün. kendi dertlerine yoğunlasmıs bi halde. ve artık ergenimsi tripleri çekemeyecek bi zamanda. mesela kavga ettiğimizde ben hep bulunduğum yerden cıkar giderim. hani her kızın beklediği şekilde peşimden gelmesini falan bekleyerek. ama bir geldi iki geldi baktı olmuyo gelmemeye basladı artık. ben ona gitmeye basladım. son kavgamızda evdeydik ve ben telefonumu alıp evden cıkıcaktım. çok sinirli bi şekilde geldi kolumdan tuttu çekti.'bu evdenn dışarı adım atarsan bi daha asla dönemezsin bana' dedi. ki öyle de olurdu. beni sevdiğini biliyorum ama yakın zamanda aramıza mesafe gircek ve bana sadık kalabilir mi diye düşünüyorum sürekli. çevremizdekiler o kadar alıştı ki bize söz nişan yok mu diye soruyo herkes. 7 ay onun için gercekten rekor bi zaman. daha önce böyle uzun ilişkiler pek yasamamıs. soranlara da kısmet deyip geciyo. kendini geri çekiyo . tamamen benim olmuyo herseye izin vermiyo. sınır koyuyo. aslında o böyle yaptıkca daha fazla çekici geliyo ama bilmiyorum. bi gün ayrılırım diye mi düşünüyo da mesafeli davranıyo yoksa gerckten heyecan kalsın içimizde diye mi bilmiyorum. gecenlerde bebek arabasıyla otobüse binen kadınlardan bahsediyoduk. ben dedim ki kocaman araba zaten otobüs kalabalık . kadınlar nasıl bas edeiyo bu bebeklerle dedim. sona birden ' seni de göreceğiz' dedi. ve o kadar hoşuma gitti ki. ama sorsan evlilik için kimseye söz veremem diyo. sizce içinde ne yaşıyo? saçma gelebilir ama ben gercekten korkuyorum ve merak ediyorum..