Severek evlenip hayal krklna urayanlar :(

Valla canım bana da eşim keşke evlenmeseydm dese ben de şahsi algılarım...ne biliyim...içim acır yani.evlilik zor zanaat ama böyle birşey demesini gerektirmez ki..
 
Kusura bakma ama seninki tam sopalıkmış canım.
7 aylık kadına yapılcak şey mi bu çok sinir oldum.
Demek yemek beğenmiyo beyefendi.. Ben senin yerinde olsam ayaklarıma kapanıp gönlümü alana kadar ona asla yemek pişirmem :umursamaz:
Kendini ve bebeğini düşün canım, o koca müsveddesine de haddini bildir :olmaz:

normalde harika bir eş .üstüme titrer.sadece bu yemek konusunda huysuz gerçekten çok huysuzşutarafagitti.hep bu yüzden çıkıyor kavgalar. sinirlenince de ağzından çıkanı bilmiyor çok kırıcı şeyler söyleyebiliyor:mymeka:.işte o zaman beni çok üzüyormafoldumben
 
kızlar okurken vallahi üzüldüm ama sizi çok iyi anlıyorum belki evli değilim ama evlilik arefesinde ayrıldım.düğünüm olmadan 2 ay önce hatta benim nikahım olmuştu.severek ayrıldım ama mecbur kaldım.daha nikahın ertesigünü bana başını kapat dedi bir hafta ağlattı öncesinde asla kapalı istemem dedi.ailesiyle aynı semtte dahi oturmayı istemeyen adam nikahtan sonra bana sormadan aynı evde oturmaya karar vermiş.babama laf söyledi.çok takıntılıydı.bir konuyu ısıtıp ısıtıp önüme getirirdi.yani daha neler anlatsam sayfalar yetmez.çok sevidiğim halde ayrıldım.sonra hiç pişman olmadım.nikahtan önce sürekli telefonlar araba koltuklaına çiçekler hediyeler aileme yalakalıklar bana deli divane oluyordu.çok aileme akrabalarıma çok yalvardı evlenmemizi onaylamaları için.sonra ayrılmaya karar verince bana acele ettik dedi.sen ısrar ettin deyince de olsun sen ayağını direyecektin dedi.ayrıldımbarışmak için evimize gelmeye kalktılar eve bile kabul etmedim.yapmadığım evliliğin boşanmasını yaşadım.yani diyeceğim bilemiyorsunuz ki.evlenseydim sonum sizin gibiydi hatta daha beter.

sana da geçmiş olsun canım. takıntılı biriyle evli olmak daha zor olurdu bence. allah seviyormuşki gerçeği görüp ayrılmışsın:teselli:
 
pasakliminik tanrica...
inan bende bilemiyorum bu insana nasıl davranacağımı..kalbim çok kırık..şuan onu görmek bile istemiyorum..keşke evlenmeseydim..keşke onunla evlenmek için okadar kalp kırmasaydım....
keşke bir yolu olsada düzeltebilsem...ama keşkelerle yaşayamıyor insan....
ailesiylede ilgilki şunu söyleyebilirim..ben nekadar alttan aldıkça,ne kadar hizmet ettikçe onlar hep daha fazlasını beklediler..onlara karşı suskun kalıcam..ne derlerse konuşmayacağım,cevap vermeyeceğim..bu kararı aldım.(Suskunluğum asaletimdendir.
Her lafa verilecek bir cevabım var lakin;
Bir lafa bakarım laf mı diye, bir de söyleyene bakarım adam mı diye...
MEVLANA)
bu yazıyı gördükten sonra.........

en iyisini yaparsın canım nasılsa laftan anlamıyorlar
konuşunca kavgalar daha da büyüyor en iyisi susmak
umarım en kısa zamanda herşey yoluna girer :Saruboceq:

seni oyle iyi anliyorum ki,galiba yasadigimiz sorunlar ayni..onun ailesi.benim ailem de var....bunaldim...

evet evde sürekli senin ailen benim ailem çatışmaları yaşıyoruz
hala biz olamadık sanırım mafoldumben mafoldumben

kızlar okurken vallahi üzüldüm ama sizi çok iyi anlıyorum belki evli değilim ama evlilik arefesinde ayrıldım.düğünüm olmadan 2 ay önce hatta benim nikahım olmuştu.severek ayrıldım ama mecbur kaldım.daha nikahın ertesigünü bana başını kapat dedi bir hafta ağlattı öncesinde asla kapalı istemem dedi.ailesiyle aynı semtte dahi oturmayı istemeyen adam nikahtan sonra bana sormadan aynı evde oturmaya karar vermiş.babama laf söyledi.çok takıntılıydı.bir konuyu ısıtıp ısıtıp önüme getirirdi.yani daha neler anlatsam sayfalar yetmez.çok sevidiğim halde ayrıldım.sonra hiç pişman olmadım.nikahtan önce sürekli telefonlar araba koltuklaına çiçekler hediyeler aileme yalakalıklar bana deli divane oluyordu.çok aileme akrabalarıma çok yalvardı evlenmemizi onaylamaları için.sonra ayrılmaya karar verince bana acele ettik dedi.sen ısrar ettin deyince de olsun sen ayağını direyecektin dedi.ayrıldımbarışmak için evimize gelmeye kalktılar eve bile kabul etmedim.yapmadığım evliliğin boşanmasını yaşadım.yani diyeceğim bilemiyorsunuz ki.evlenseydim sonum sizin gibiydi hatta daha beter.

nedir bu erkekleri 180 derece değiştiren anlamıyorum
bi imza mı sadece :kızgın:
 
Arkadaşlar,neredeyse dokuz yıllık evliyim.
Eşim ne ailesinden dolayı beni rencide etti,ne yemek beğenmediği için,ne de başka sebeplerden..
Bir insanın yüzüne bakıp keşke evlenmeseydimi ben şahsi algılarım..
Ne demek ya..
ımzayı atmadan kimse eşim,o hala.
O yüzden burada kişilkler çıkıyor açığa.Sanırım sağlam karakterde olanlar değişmiyor.Ama kişiliği oturmamış erkekler haliyle aileleri yüzünden kırabiliyorlar eşlerini..
Eşime çok rahatlıkla annen gelmesin,ya da çok kaldı gitsin diyebilirim.Orta yolu bulmak için didinir o da..
Aynı şekilde anneme gideceğim zaman ona gelmek istemiyorsan,sıkılırsan beni almaya gel sadece,biraz oturursun çıkarız da diyorum..
Özetle,evliliklerin hepsi böyle değil,erkeklerin de.Belki de gençtir eşleriniz..Zaman gerekiyordur olgunlaşmaları için..
Neyse,uğraşın kızlar,didinin...Kendinize laf söyletmeyin ve söylemeyin de.
Aynı evde tahammülsüzlükler olacaktır mutlaka,siz tahammül sınırlarınızı zorlayacak tavırlar karşısında sükunetle verin dersinizi.
Ama iş saygısızlık,şiddet,hakaret boyutlarına geldiyse de ezdirmeyin kendinizi..Çekip gideceğinizi bilsin eşiniz.
 
keşke evlenmeseydim diyorsun...
ama o 7 yıl öncesine dönsek yine aynı şeyi yapar ve evlenirdin 'o çok sevdiğin' kişiyle...
o anki duygularınla bundan farklı bir durum olmazdı emin ol...

ki zaten 7 yıl önce onunla evlenemesen nasıl üzgün nasıl perişan olurdun bi düşün...
belki de şuan burda farklı bir konuda derdini açardın...mesela 'evlenliyim ama onu hiç unutamadım hep içimde ukte oldu' veyahut onu unutamayıp bekar kalırdın...

o yüzden onca sene uğraş verdiğin bir aşk için şuanda pişman olma..:1closedeyes:.

herkesten cok cok farkli bir acidan degerlendirmissiniz,
cok guzel 3. bir boyuttan bakmissiniz..

yorumunuzu begendim.vereliniortak

iste bu siteyi bu yuzden seviyorum...
 
keşke evlenmeseydim diyorsun...
ama o 7 yıl öncesine dönsek yine aynı şeyi yapar ve evlenirdin 'o çok sevdiğin' kişiyle...
o anki duygularınla bundan farklı bir durum olmazdı emin ol...

ki zaten 7 yıl önce onunla evlenemesen nasıl üzgün nasıl perişan olurdun bi düşün...
belki de şuan burda farklı bir konuda derdini açardın...mesela 'evlenliyim ama onu hiç unutamadım hep içimde ukte oldu' veyahut onu unutamayıp bekar kalırdın...

o yüzden onca sene uğraş verdiğin bir aşk için şuanda pişman olma..:1closedeyes:.
seni kutluyorum anca bu kadar güsel bir yorum yapılırdıalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkisalkis
 
bende esime bunu zaman zaman soyluyorum...o da git bosan o zaman diyor:) ama bu konu artik aramizda saka konusu oldu...neden keske evlenmeseydim dedigimi biliyor cunku, ailemden coooook uzaktayim, kucucuk yasimda(19) duyanin bir ucuna(kanada'ya) gittim ailemi birakip. babam vefat etti ben evlenmeden once, annem yalniz yasiyor...evlenipte onu yapayalniz biraktigim icin kendime cok kiziyorum...bir de pek arkadasim yok maalesef...yalnizlik cekiyorum...cok bunaliyorum...okula gidiyorum bir de okul stresi var, okuldan yorgun argin geliyorum hergun, evin kapisini bana annem acsin istiyorum, eve girince onun yemek kokularini duyayim ve yemek icin can atayim istiyorum,hasta oldugumda yataktan basimi bile kaldiramazken evde yapayalniz oylece hasta ve ac bir sekilde yatagimda yatmak istemiyorum...yanimda birileri olsun istiyorum...sadece esim yetmiyor...belki de ailemden cok kucuk yasta ayrildigim icin, doyamadigim icin hissediyorum bunlari ama esime keske evlenmeseydim lafini hep soyluyorum ve sanirim artik bu lafima alisti :bbo:
 
Bende 3 yillik evliyim kimseyi dinlemeyip de evlendigim icin ve onunla Hollandaya geldigim icin cok pismanim ve bunu kendinede defalarca soyledim tartistigimizda gidicek hic kimsem yok onun ailesinden baska:1no2: Ve bana senden asla cocuk yapmam diyen bir adam bu 3 ay once ayrilik karari alarak turkiyeye gelmistim ama ona kiyamadigim icin buraya geri dondum ama hic bir sey degismedi 2 hafta sonra yine kavga biktim artik.Su 3 yilim tabi bunu bide 2 yil oncesi var 5 yildir hep hayal kirikligi, hep goz yasi, hep pismanlik.
 
hayatımda yaşadığım en büyük pişmanlık bu adamla evlenmekle oldu
2 sene oldu evleneli ve ben evlendiğim ilk ay pişmanlık bayrağını taşımaya başladım
şuan içimde ona karşı nebir sevgi ne saygı ne iyiye dair bir duygu var hepsini elleriyle parçalayıp çöpe attı resmen şimdi beslediğim duygu ise büyük kimsenin tahmin edemeyeceği kadar büyük bir NEFRET
evet o severek evlendiğim sevdiğim aşık olduğum insandan ölesiye öylesine nefret ediyorumki buna kelimeler bile yetmez
boşuna dememişler büyük sevgiler nefret doğurur diye evlendikten sonra herşey değişti hemde tam anlamıyla tekrar onu sevmem için hiçbişey yapmadı hatta neftretime nefret kattı

o kadar doluyumki bu konuda
 
birebir olmasa da benzer sorunlar yaşıyorum bende.
bana karşı hiç hassas değil mesela- o dillere destan aşk yaşadığım örnek göstrilen adam : yemek esnasında boğazıma bişi kaçsa tıkansam soğuk kanlılıkla sadece bana '' su iç geçer'' diyen- kavgalı olduğumuzda ben ağlarken tv başından kalkıp gelmeyen, mutsuz olduğumda neyin var demeyen son derece duyarsız bir adam olup çıktı eşim.
ve çok üzgünümki bizim hiç bahanemiz yok- ne aile geçimsizliği nede maddi sorunumuz-kendi iş sorunu hariç--
ondan maddi olarak hiçbir harcamam olmadığı gibi talebim bile yok ne üst baş ne ev alışverişi ne takı...
hala kendi giderlerimi kendim karşılıyorum- arkadaşlarımızla gezmeleri bile ben düzenliyorum ev alışverişlerini kendim yapıyorum. ..vs vs...
yani evde üstlendiği hiç bir sorumluluk yok- tek yaptığı tv izleyip uyumak duş alıp giyinip evden çıkmak..
bu esnada ne muhabbet ne birşeyi paylaşmak 4 aylık hamileyim ----herşeyi yanlız yaşadığım gibi bunuda yanlız yaşıyorum.
neden evlendin benimle- mutsuz etmek içinmi üzmek cezalandırmak içinmi- halbuki daha mutlu olacaktık
konuşup hesap sorabilsem- dinlese anlamaya çalışsa bu kadar mutsuz olmuycam-
inanıyorumki beni seviyor bende halen onu- bu hale nsıl geldi anlamıyorum
 
birebir olmasa da benzer sorunlar yaşıyorum bende.
bana karşı hiç hassas değil mesela- o dillere destan aşk yaşadığım örnek göstrilen adam : yemek esnasında boğazıma bişi kaçsa tıkansam soğuk kanlılıkla sadece bana '' su iç geçer'' diyen- kavgalı olduğumuzda ben ağlarken tv başından kalkıp gelmeyen, mutsuz olduğumda neyin var demeyen son derece duyarsız bir adam olup çıktı eşim.
ve çok üzgünümki bizim hiç bahanemiz yok- ne aile geçimsizliği nede maddi sorunumuz-kendi iş sorunu hariç--
ondan maddi olarak hiçbir harcamam olmadığı gibi talebim bile yok ne üst baş ne ev alışverişi ne takı...
hala kendi giderlerimi kendim karşılıyorum- arkadaşlarımızla gezmeleri bile ben düzenliyorum ev alışverişlerini kendim yapıyorum. ..vs vs...
yani evde üstlendiği hiç bir sorumluluk yok- tek yaptığı tv izleyip uyumak duş alıp giyinip evden çıkmak..
bu esnada ne muhabbet ne birşeyi paylaşmak 4 aylık hamileyim ----herşeyi yanlız yaşadığım gibi bunuda yanlız yaşıyorum.
neden evlendin benimle- mutsuz etmek içinmi üzmek cezalandırmak içinmi- halbuki daha mutlu olacaktık
konuşup hesap sorabilsem- dinlese anlamaya çalışsa bu kadar mutsuz olmuycam-
inanıyorumki beni seviyor bende halen onu- bu hale nsıl geldi anlamıyorum

neden içinde bu kadar tutuyosun neden anlatmıyosun dinlemiyo die bişi yok dinleticeksin ağlayacaksın zırlayacaksın gerekirse sakin olacaksın gerekirse bağıracaksın ama kafasına vura vura mutsuz olduğunu anlatacaksın...bir dinlemeycek ikincide kulak arkası edecek ama üçüncüde bunu yapamayacak...benim eşimle çok güzel bir evliliğim var fakat maddi sıkıntılar diz boyu...birde eşimin bir knuda zaafı var ne güzel atlatmıştık bunu...tekrar başladı ve ben önce karşıma aldım konuştum tekrarladı bu defa kavga ettim tekrarladı en son ne yaptım biliyormusun...ondan önce gelmiştim eve ve kapıyı kilitledim dış kapıyı alttan açabiliyo ama mandalı açamıyo tabi...açmıyorum dedim açmıyorum burası dingonun ahırı deil bende senin kölen deilim bağırdı çağırdı rezil oluyoruz dedi olma dedim düşürme kendini bu hallere...ben burda sana adam gibi anlattım dinlemedin ağladım dinlemedin...o zaman sen bunu hak ettin...ben sahipsiz deilim aşık evliliği yaptım senin mutluluğun kadar benimkide önemli...ben eşşşeeekkkk başımıyım burda...aradan bikaç gün geçti ertesi gecede çakır keyifti zaten ağladı ben eşeğim die...şimdi hala dalga geçiyorum nasıl eve almadım seni die...biraz dişinizi gösterin ya mutsuz olmak için evlenmedik hiçbirimiz...
 
haklısın içime atmayıp konuşmam lasım- konuşmanın yönünü değiştirmesine izin vermeden bu sefer..
o kadar çok korkuyorum ki onu kırmaktan üzmekten--
10 yıldır tanıyoruz birbirimizi 2 yıllık evliliyiz ama daha3 kavgamız olmamıştır onunla
dedim ya kırmaktan korkuyorum ama sonuçta kırılan ben oluyorum. zaten günde en fazla yarım saat dışarda görüyoruz birbirimiz birde pazarları yarım gün. belki en büyük etken bu iletişim sorununun
belki o yüzden aşamadım henüz konuşma alışkanlığı edinemedim
 
hayatımda yaşadığım en büyük pişmanlık bu adamla evlenmekle oldu
2 sene oldu evleneli ve ben evlendiğim ilk ay pişmanlık bayrağını taşımaya başladım
şuan içimde ona karşı nebir sevgi ne saygı ne iyiye dair bir duygu var hepsini elleriyle parçalayıp çöpe attı resmen şimdi beslediğim duygu ise büyük kimsenin tahmin edemeyeceği kadar büyük bir NEFRET
evet o severek evlendiğim sevdiğim aşık olduğum insandan ölesiye öylesine nefret ediyorumki buna kelimeler bile yetmez
boşuna dememişler büyük sevgiler nefret doğurur diye evlendikten sonra herşey değişti hemde tam anlamıyla tekrar onu sevmem için hiçbişey yapmadı hatta neftretime nefret kattı

o kadar doluyumki bu konuda

bu denli nefret etmenize neden olan sey nedir? eger bu kadar cok nefret ediyorsaniz ayrilmayi dusunmuyormusunuz? biliyorum ayrilma karari almak kolay degil ama insan nefret ettigi biriyle yasayarak kendine zarar verir...hayat cekilmez olur
 
normalde harika bir eş .üstüme titrer.sadece bu yemek konusunda huysuz gerçekten çok huysuzşutarafagitti.hep bu yüzden çıkıyor kavgalar. sinirlenince de ağzından çıkanı bilmiyor çok kırıcı şeyler söyleyebiliyor:mymeka:.işte o zaman beni çok üzüyormafoldumben

Canım yemek kursuna falan gitsen.Ne dersin değişik yemekler öğrenirsin hem.
 
bizde severek evlendık ve evlılıgımızın ilk 2ayında çok kavgalarımız oldu,ıkımızde keskeleri gecırdık sanırım hatta saka yolla hade bosanalım filanda dedık...
biraz zamana bırakın bazı seylrı ozelıkle evlılıkten gectım iki insanın tek catı altında yasaması huylar değişik (ki iki kardes anlaşamaz ) , sabır etmek gerek (3aylık evlıyım ben soyluyorum bunu ,daha yenı evlıyım yanı)
şuan çok sukur aramız iyi duzeldi nihayet yada alıstık artık bırbırımıze :)))

iki tarafın ailesınıde karıstırtmıyoruz.. ne benım annem nede k.validem henuz alışamdı ayrı bir yuva kurdugumuzun henuz farkında değiller belkide bılmıyorum uff.. bu işler karısık biraz.
 
evlilik cok güzel bişe ama zor taraflarıda var
sabır gerektiriyoo insanı büyütüyo resmen
fedakarlık istiyoooooo her zaman büyük sorumluluk
 
Siz bir yuva kurmussunuz ailelerin karismasi zaten dogru olmaz.Onlari kirmadan kari koca oldugunuzu ve sizinde onlarin disinda bir aile olmaya adim attiginizi kesinkes bilmeleri lazim.Karismaya kalktiklari zaman kirmadan üzmeden sinirlari cizmeniz gerekir .Daha ilk bastann...Zor kolay degil fakat cabasini vermek bile güzel :)
 
Back
X