- 27 Haziran 2018
- 2.537
- 2.396
- 133
- 27
- Konu Sahibi 777mutluluk
-
- #1
Konuşmadım,bugün konuşayım öyleyseOturup annenle konuştun mu hiç bu düşüncelerinden bahsettin mi? Bahsetmediysen oturup annenle konuşma vakti gelmiş .
Yanlış olanı hepimiz yapıyoruz ama bilmeden ama bilerek, önemli olan yanlış olduğunu bile bile yapmamak sen bunun farkindasin en azindan.
İnşallah çok güzel olurBen işte bu internetten tanıştığınız ve bir türlü vazgeçemediğiniz genç için de saplantı oluşturduğunuzu dile getirmeye çalışmıştım. Sevgi açlığı çekiyorsunuz bariz ortada ama bunun için sevginizi böyle aptal saptal tiplere harcayacağınıza , gidip yetim hanelerde ki çocukları mı sevseniz ? Eminim bu size iyi gelecektir. Ayrıca annenizi karşınıza alın ve bir güzel konuşun.
Hem bakın üniversitede bitiyormuş. Ondan sonra eminim hayatınız çok daha güzel olacak.
Çok şeker bir hatunsun. Bak hayatta çok güzel şeyler var. Bende bir dönem çok sevgisizlik çektim , çok göz yaşları döktüm , çok kez ölmek istedim. Ama sonra ne oldu ? Kendime döndüm . Kendimi başka şeylerle meşgul ettim. Kendini üzüp , kurmak yerine annen ile güzelce konuş.İnşallah çok güzel olurYetimhanede ki çocukları sevme fikri çok güzel, inşallah gerçekleştiririm.
İnşallah ben de sizin gibi kendimi toparlayabilirimÇok şeker bir hatunsun. Bak hayatta çok güzel şeyler var. Bende bir dönem çok sevgisizlik çektim , çok göz yaşları döktüm , çok kez ölmek istedim. Ama sonra ne oldu ? Kendime döndüm . Kendimi başka şeylerle meşgul ettim. Kendini üzüp , kurmak yerine annen ile güzelce konuş.
Güçlü duruşumuz beni çok etkiledi,umarım ben de dalgaların üzerinde sörf yapanlardan olurumBizi de babam terk etmişti. Annem ilgili olmasına rağmen baba eksikliğinden ben de sevilmeye açım. Bu yüzden ve başka başka nedenlerden olmak üzere bir hatalı evlilik ve bir hatalı nişanlılık yaptım. Delirmedim şükür, hatta hiç olmadığım kadar akıllandım :) İnşallah benim yaşadıklarımı yaşamazsınız. Ben kendime dersler çıkardım. Acı oldu ama çıkardım :) Bir kere bizi terk edenler yüzünden biz değersiz olmuyoruz. Evet onlar değer vermemiş olabilir. Ama değerimizi de onlar belirleyemez. Kaç erkek terk ederse etsin. Umursama. Giden olursa gelişine tekme çakmayı öğrendim ben daha hızlı gitsin diye. Sonuçta bir insan bir insanı severse gitmesi o kadar kolay olmaz.
Bir de ufak tefek sevgi gösterilerine ben çok değer veriyordum. Biri yüzümü sevsin, bir tatlı kelime duyayım hemen köpek oluyordum. Biraz sevgi uğruna çok yanlışları kabullendim. Sonunda hepsi elimde patladı. İyi yönleri varsa kötü yönlerini örtmek gerekiyor karşıdakinin diyordum ama öyle değilmiş. Kötü huy az olmalıymış. Ve hayatını etkileyecek zindana çevirecek kadar kötü şeyler olmamalıymış. Bunlara dikkat etmeni önerebilirim.
Bir de yaşadıklarını dalgalı bir deniz olarak düşünebilirsin. Boğuladabilirsin, dalgaların üstünde sörf yapmayı da öğrenebilirsin. Avantaja çevirmeye çalış. Bak ben defalarca dibi gördüm. Hiç dibi görmemiş insanlardan daha avantajlı olduğumu düşünüyorum. Babasız büyüdüm. Hayatımda düzgün bir insan da olmamıştı. Erkeksiz nasıl yaşanır biliyorum. Kavanoz da açıyorum, çivi de çakıyorum, boya badana bile yapmışlığım var.
Allah bundan sonrasını iyi etsin inşallah :)
Şu anlık böyle bir imkanım yok.Terapiye gitme şansınız var mı? Çünkü en işlevsel çözüm bu.
Sonra ne oldu peki?hayatınızı toparlayabildiniz mi ?Aynı ben duyguların .. ben ailemle defalarca konuştum da ne oldu asla sevgisiz kalmadım onlara göre saçını süpürge etti annem babamda çalışıp didindi bunlar yeterliydi onlara göre .. annemde saçını süpürge etmesi ben herşeyi yaparimci olmasıydı bize hiç fırsat vermedi ben mükemmel anneyim sandı buyuyemedik de.. benim annem babam benim hayatımın katili oluyordu az kalsın ama onlara sorsan hiç hata yapmadilar
Çok çok mutlu oldum adınızaEvet ben mezun olunca ailemin ayak diremelerine annemin beddualarina rağmen başka bir ilde iş buldum ve ev kurdum dedim biraz zorlanayim maddi anlamda 3 birikmez 1 birikir ama huzur geldi hayatıma tat geldi renk geldi saçımda gencecik yaşta beliren beyazlar gitti.. annem ve babama da iyi geldi ayrılık daha kıymetli oldum şimdi daha iyi aramız ve ben 25 yaşıma dek sabrettim bir erkek almadım hayatıma çünkü yaraliydim psikolojim hastaydı önce kendimi iyilestirdim kendinin değerinin farkına vardım sonra bir başkasına değer vermeyi seçtim ve doğru bir seçim yaparak çok şükür şu an 1,5 yıllık mutlu bir evliliğin icindeyim
Ben de terapiye gitmenizi önerecektim.Şu anlık böyle bir imkanım yok.
Bunları araştırayım öyleyse,çok teşekkür ederimBen de terapiye gitmenizi önerecektim.
Belediyelerin ücretsiz hizmetleri var; belki faydalanmak istersiniz, araştırın.
Küçük yaşlarımda bu kadar farkında değildim bunun.Bu durum genelde daha küçük yaşta yaşayıp atlatiliyor. Blue çağında yani ama sizinki uzun sürmüş bir uzmana gidebilirsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?