- 26 Şubat 2015
- 3.549
- 2.977
- 333
Eşim ya da kocam.. Aslında en güzel tabiriyle helalimsin sen benim.
Dilim söylese de bu kelimeyi kalbimde eğreti duruyor bütün güzel kelimeler. Biz olamadık ,biz yapamadık ,olmadı bizden. Bundan sonra da olur mu bilmiyorum.
Ayrılık fikri çoğu zaman korkunç geliyor ama aklımdan da sokup atamiyorum bir türlü. En büyük nedeni de beni eksik birakman. Ne o hakaretler, itici davranışlar, elestirmelerin,bagirmalarin cagirmalarin ya da çirkef ablalarinin yahut babanın dangalakca sözleri kopardı seni benden. Elbet bunların da çok büyük katkısı var lakin beni istemiyor olman ve artık benim de seninle birlikte olmaktan uzaklaşmam yani beni sogutman en büyük neden. Ben kocamı seviyorum diye haykirmak isterdim herkese ama olmuyor. Ne kadar birbirimizle sürekli sarılıp sarmalassak da seviyorum diyemiyorum. Sen de diyemiyorsun biliyorum. Bir eşin eşine duyduğu sevgi değil de insanlık namina seviyoruz birbirimizi sanki.
Beni begenmiyorsun biliyorum bunu kendin de söyledin zaten. Herkes çok beğenmisti seni ama ben o kadar değil demiştin. Bir başka gün de çevre baskısı yüzünden evlendiğini söylemiştin, aslında hayatının sonuna kadar bekar kalabileceginden bahsetmistin bir de. Sürekli kilomdan (165 boy, 62 kiloyum) ya da tuylerimden gülerek bahsetmen, sakaymis gibi söylemen içimde yangının başlamasını engellemiyor .
Bir insan niye evlenir ki ? Benim en büyük nedenim imanimin yarısını kurtarmak içindi. Bunu da sağlayan eşinin cinsellik ihtiyaçlarını karsilamasidir. Sen ise ne benim istekli olmamı görmek istedin ne de sana dokunmami. Sen cinselliği gereksiz gören biri olarak nasıl imanimin yarısını kurtaracaksin peki? Evlendim ve hala kendi ihtiyacimi karsilayarak büyük bir günaha giriyorum. Bundan sen mesulsun sevgili eşim. Allah vekil olsun.
Boşanmak büyük bir travma ama galiba o yola doğru surukleniyoruz biz. Allahım yardım et. Allahım hayırlısını nasip et.
Dilim söylese de bu kelimeyi kalbimde eğreti duruyor bütün güzel kelimeler. Biz olamadık ,biz yapamadık ,olmadı bizden. Bundan sonra da olur mu bilmiyorum.
Ayrılık fikri çoğu zaman korkunç geliyor ama aklımdan da sokup atamiyorum bir türlü. En büyük nedeni de beni eksik birakman. Ne o hakaretler, itici davranışlar, elestirmelerin,bagirmalarin cagirmalarin ya da çirkef ablalarinin yahut babanın dangalakca sözleri kopardı seni benden. Elbet bunların da çok büyük katkısı var lakin beni istemiyor olman ve artık benim de seninle birlikte olmaktan uzaklaşmam yani beni sogutman en büyük neden. Ben kocamı seviyorum diye haykirmak isterdim herkese ama olmuyor. Ne kadar birbirimizle sürekli sarılıp sarmalassak da seviyorum diyemiyorum. Sen de diyemiyorsun biliyorum. Bir eşin eşine duyduğu sevgi değil de insanlık namina seviyoruz birbirimizi sanki.
Beni begenmiyorsun biliyorum bunu kendin de söyledin zaten. Herkes çok beğenmisti seni ama ben o kadar değil demiştin. Bir başka gün de çevre baskısı yüzünden evlendiğini söylemiştin, aslında hayatının sonuna kadar bekar kalabileceginden bahsetmistin bir de. Sürekli kilomdan (165 boy, 62 kiloyum) ya da tuylerimden gülerek bahsetmen, sakaymis gibi söylemen içimde yangının başlamasını engellemiyor .
Bir insan niye evlenir ki ? Benim en büyük nedenim imanimin yarısını kurtarmak içindi. Bunu da sağlayan eşinin cinsellik ihtiyaçlarını karsilamasidir. Sen ise ne benim istekli olmamı görmek istedin ne de sana dokunmami. Sen cinselliği gereksiz gören biri olarak nasıl imanimin yarısını kurtaracaksin peki? Evlendim ve hala kendi ihtiyacimi karsilayarak büyük bir günaha giriyorum. Bundan sen mesulsun sevgili eşim. Allah vekil olsun.
Boşanmak büyük bir travma ama galiba o yola doğru surukleniyoruz biz. Allahım yardım et. Allahım hayırlısını nasip et.
