Sevgilim Askere Gitmeden Önce Ayrıldı,Şimdi Beklemek Çok Zor Geliyor,Lütfen Destek :(

Arkadaşlar herkese merhaba, siteye yeni üye oldum. Benzer başlık var mı diye bakındım ama göremedim. Benim 6 senelik bir ilişkim vardı. Üniversite 1. sınıftan başlayıp süregelen. İkimiz de öğretmeniz ben önce atandım o da 1 yıl sonra atandı. Farklı şehirlere düştük ayrı kaldık mecburen. Özellikle o atandıktan sonra 2 kez görüşebildik çok uzaktaydı çünkü. Aileleri tanıştırmak için sevgilimin kadroya da geçmesini bekledik ki hiçbir pürüz çıkamasın. Yalnız bizim bu 6 yıllık süreçte sürekli kavglarımız oldu, hiçbir zaman tam anlamıyla düzgün gitmedi.Ama kopamadık.Sevgilim özellikle son sene aşırı kıskanç oldu, her şeyi ama her şeyi sorun etmeye başladı. Bana güvenmediğini de açık açık söylemekten geri durmadı. Hep alttan aldım, ikna etmeye çalıştım, uzakta dedim kötü bir yerde dedim, geçici bunlar dedim. Ama bir türlü olmadı. Bu arada ben de tabii ki eskisi gibi olamadım ben de soğudum tüm bu olanlardan ve mesafeden. En son, aileme konuyu açmıştım gelip tanışacaktı askerden önce. ama bir gün msn açtı ve bana beni sevmediğini uzun bir süreden beri sevmediğini, bir şekilde ikna olup devam ettiğini, ama artık bunu istemediğini, bir ilişkinin tek taraflı da bitebileceğini anlamam gerektiğini hiçbir şekilde geri dönüş olmadığını vs sabaha kadar anlattı ve ayrıldık. Ben çok zor zamanlar geçirdim çok üzüldüm ama aradan 17 gün geçmişti ki , aradı o sözleri ayrılalım diye bilinçli söylediğini ama gerçek olmadığını, beni sevdiğini evlenmek istediğini söyledi. Yüzük almış ve yanıma geliyormuş otobüsle ama ben istemediğimi söyledim ve yarı yolda indi. Bana çok kırıldığını vs belirten bir mesaj attı. Sonrasında da askere gitti. Özetle durum bu. Şimdi ben onu reddetmekle kendimi suçlu hissetmeye başladım ama o bana o sözleri söyledi önce haksız mıyım nasıl inanabilirdim? Biraz daha üstelesin istedim hata mı yaptım? Şimdi 10 gündür askerde ses soluk yok, 1 ay oldu hiç görüşmedik. Ne yapmalıyım beklemeli miyim, artık unutmalı mıyım yoksa arar mı o mu suçlu ben mi, lütfen düşünclerinizi benimle paylaşın. Çok üzülüyorum, çok düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum

Aslında suç onda yanı o kadar agr konusmaması gerekırmıs. ama sende onu reddederek kırmıssın. Tabı sen daha cok haklısın. Senın yanına gelmeyı dusunup yola cıkabıldıgıne gore senı sevıyodur. o yuzden beklemelısın. zaten hemen unutup baskasıyla bırlıkte olamazsın dıye dusunuyorum. Beklemekten bı zarar gelmez. elbet konusursunz arar

He ayrıca bu reddetme olayını yanlış bı zamanda yapmışsın. Askere gıtcegı zaman yanı yanlış bı zaman. Aklında hep bu olr :/

6 yıl dile kolay..6 yılı çöpe atıp o lafları edebiliyorsa istememekte tabiki haklısın.

ayrıca yolda yanına geliyorken sen istemedin diye yarı yolda inip vazgeçmesi çok yanlış.gelse gönlünü alsa özür dilese belki affedebilirdin.

ya bence bu erkekler hep düşünmeden bizi terk edrler biş anlık hırsa sonra pişman olurlar yok ararlar falan cnm bence hiç bir şey yapma bekle bakalım ses çıkacak mı

bence onun aklına o sıralara başka bi kız takılmış senden ayrılmış yoksa bir insan ortada bi neden yokken ve evlilik düşünürken niye ayrılırki 6 yıllık sevgilisinden sonra işler istediği gibi gitmemiştir ve sana dönmek istemiştir benim aklıma bu geldi yada gerçekten dediği gbi artık sevmediğini hissetmiş ve ayrılmıştır ama alışkanlıklar kolay terkedilmez o yuzden dönmek istemiştir ısrarcı olmaması da bana barışmanız konusunda çok çok istekli değil gbi geldi

bir de suçlu sen değilsin kesinlikle gururun kırılmış tabiki ona kollarını açıp beklemeyeceksin onun barışma konusunda ısrarcı olması gerekirdi onu da bekleme niye bekleyeceksinki ayrılmışsınız zaten

p_i_n_a_r .!.:

6 yıl dile kolay..6 yılı çöpe atıp o lafları edebiliyorsa istememekte tabiki haklısın.

ayrıca yolda yanına geliyorken sen istemedin diye yarı yolda inip vazgeçmesi çok yanlış.gelse gönlünü alsa özür dilese belki affedebilirdin.

Genişletmek için tıkla...

O gün yoldayken beni aradı cevap vermedim, araya arkadaşımı soktu ben de zaten evimde olmadığımı memlekete doğru yol aldığımı boşuna gelmemesini artık konuşacak bir şey olmadığını söylettim araya giren arkadaşıma. Yani gelmesini o gün gerçekten istememiştim böyle bir yol buldum evde değilim diye. Ama dediğin gibi her şeye rağmen gelebilirdi, beklerdi, veya sonradan tekrar gelirdi vs...Ben affetmeye hazırdım hala hazırım ama biraz emek versin istiyorum. Sanırım baştan o tavizi vermemek gerekiyor erkeklere.

giesele .!.:

bir de suçlu sen değilsin kesinlikle gururun kırılmış tabiki ona kollarını açıp beklemeyeceksin onun barışma konusunda ısrarcı olması gerekirdi onu da bekleme niye bekleyeceksinki ayrılmışsınız zaten

Genişletmek için tıkla...

En kızdığım nokta da bu, haklıyken haksız duruma düşmek. Şimdi konuşma imkanımız olsa kesinlikle şunu diyeceğinden eminim : "Ne olursa olsun ben yanına gelmek istedim, yüzük aldım 6 senelik ilişkimiz var beni çevirdin kırdın, ben o sözleri aklında kalmasın kesin ayrılalım diye söylemiştim ilişkimiz çok iyi gitmiyor diye" diyecektir. Yani her zaman haksız durma düşmek çok kötü. Bir de şöyle bir durum var, ilişkinin başından itibaren, göz yumduğumuz her şey artık o ilişki için normalleşiyor. Sonradan artık dayanamaz hale gelip tepki verince suçlu biz oluyoruz çünkü erkek şöyle düşünüyor : "Bugüne kadar bir şey demedi, şimdi neden diyor? Demek ki farklı bir şey var" Yani en başından kişiliğin ve ilişkinin sınırlarını iyi belirlemek gerekiyor bunlar benim acı tecrübelerim

tamda askere giderkenmi barismak gelmis aklina, sanki duygusal bosluktan dolayi seni aradi gibime geliyo

bide msn de sabah kadar ayriligi konusmus, demekki ozaman cok emindi sevgisinin bittigine

fazla düsünme derim hersey olacagina varir, cik gez dolas eglen biraz keyf sür

KIRMIZIdonluKIZ .!.:

tamda askere giderkenmi barismak gelmis aklina, sanki duygusal bosluktan dolayi seni aradi gibime geliyo

bide msn de sabah kadar ayriligi konusmus, demekki ozaman cok emindi sevgisinin bittigine

fazla düsünme derim hersey olacagina varir, cik gez dolas eglen biraz keyf sür

Genişletmek için tıkla...

Ahh ah...:) Daha yeni yeni kendimi toparlayabildim. Ne yediğimi biliyordum ne içtiğimi son günlerde. O kadar zor ki...En çok da onun şimdi ne durumda olduğunu merak ediyorum. O da düşünüyor mu, özlüyor mu seviyor mu...Çok duygusal oldum, hemen ağlayıveriyorum her şeye. Asker psikolojisini de çok merak ediyorum. Çok araştırdım, gidenlerle veya askerde sevgilisi olanlar vs konuştum. Bazı erkekler askerdeyken sevgilisinden ayrılıyor, bazıları da düşünme fırsatı bulup ilişkilerinin değerini anlıyormuş. Bu bekleme durumu çok zor geliyor. acaba arayacak mı, acaba pişman mı...Ona bir şans vermek istiyorum ama o şans istemiyor benden :)

ayrılığı kabullenmek çok zor...

bence ilişkide pürüzler olduğundan bitirmek isteyen insan, onun sana söylediği bu lafları söyleyerek bitirmez. o zaman, giesele haklı ki o aralar bi kız düşmüş aklına ve zaten pürüzler olduğu için bitireyim gitsin demiş. sonra da değerini anlamış anladığım kadarıyla. bence de sen sözünün arkasında dur, onurun kırılmış şu an eğer çark edersen bir daha hep kırabilir seni, nasıl olsa affediyorsun diye. eğer bir daha karşı karşıya gelirseniz, ondan dürüst olmasını iste ve işin iç yüzünü öğren bence.

Belirsizlik de çok zor. Bazı şeyler havada kaldı. Son konuşmadaki o netlik olsa her şey daha kolay olurdu ben de önüme bakardım. Şimdi tüm söylediklerinin yalan olduğunu söyleyip yüzükle yanıma gelmeyi denemesi, 2 gün boyunca sürekli mesaj atıp araması araya birilerini sokması filan iyice kafamı karıştırdı. Önceden ilişkiyi bitiren şans vermeyen oydu. Şimdi bu hamleyi yapınca ben de reddedince, ben ilişkinin son şansına engel olmuşum gibi hissetmeye başladım yanlış olduğunu bile bile. Kafam karıştı, son kez dinlese miydim diye. Ama o gün de o kadar netti ki beni sevmediğini söylerken...Mesajında beni çok sevdiğinden yaptıklarıma katlanabiliyormuş ve benim de aklımda kalmasın diye öyle konuştuğunu yazmış. Sonradan düşünüp haksızlık ettiğini anladığını vs...En son ben reddedince, otobüsten inmek zorunda kaldığında benden nefret ettiğini bana çok kırıldığını vs. söyledi. Bazen diyorum bunu yapmasaydı hep onu suçlayacaktım söylediklerinden dolayı, unutmam için sebebim daha sağlam olacaktı beni sevmediğine inanacaktım. Ama sonradan tekrar araması bir yerde acımı azalttı, kırılan gururumu onardı ama aynı zamanda kafamı karıştırdı. Çelişkiye düşmeme sebep oldu. Bu çelişki beni öldürüyor. Aşkımı sevdiğim halde kaybetmenin acısı bir yandan, duygularımın alt üst olması bir yandan, unutmak istemediğim halde unutmak zorunda olmanın getirdiği üzüntü bir yandan...Bazen elim telefona gidiyor arayım diye, ama yapamıyorum doğru gelmiyor...Aramamalıyım değil mi kızlar, zaten askeri birliğini arayabilirim aramak istersem, tel yasak. Onun benim güvenimi yeniden kazanmak için çabalamasını yani onun beni döndürmesini istiyorum ikna olmak için, acaba arar mı? Askerdeyken arama ihtimalleri artıyor mu yoksa hepten mi unutuyorlar ne dersiniz?

Bence kendinizi suçlamayın asıl haksızlığı sevgiliniz yapmış herşeyin bir bedeli var size kendini ispat etmeli kabul edecekseniz bile yoksa altından kalkamayabilirsiniz size yaşattıklarının..

bence herşey gayet açık mesafeler ilişkileri hep bitirmiştir. seni zamanında terketmesinin sebebi bence başka biriydi. onunla olmayınca askere giderken sırf dygusal boşluğunu doldurmak için seni aradı. bunu ben yaşadım. erkekler askerde çk farklı oluyolar. benim 3 senelik ilişkim bitmişti. askerde beni aradı yapamadığını bensiz olmadığını söyledi. barıştık. ama ne oldu askerden gelir gelmez ayrıldık. nedeni ise askerde sağlıklı düşünemiyomusum şimdi aklım başıma geldi oldu. bence düşünme sil at aklından muhakkak kolay değil bende 1 sene ağladım. ama şimdi başkasıyla sözlüyüm ve mutluyum hiçbir acı sonsuza dek sürmüyor

Hiç kendini suçlamanı gerektiricek bi durum yok ortada canım emin ol... çok yerinde ve doğru bir tepki vermişsin şimdi kesin arar ya da aramaz diyemem ama seviyosa kesin seni arar o yüzden sen oluruna bırak sakın sen bi adım atayım deme ki hatasını anlasın... Seviyosa zaten arar sevmiyosa da aramaz ki aramasın zaten boşver....

gün ıntıkam günü

nasıl oluyomuş görsün beyfendı :76:

sürüm sürüm sürünsün affetmek yok