sevgilim iş bulamıyor,biz aynı şehirlere gelemiyoruz

incidefne

Üye
Kayıtlı Üye
2 Mart 2013
6
0
16
Sakarya
4 yıldır birlikteyiz, memleketimiz aynı, yaşımız aynı. okulunu benden 2 sene geç bitirdi. ben öğretmenim o makina mühendisi. geçen yıl bitti okul. hemen askere gitti. ocakta geldi. ama geldiğinden beri hangi görüşmeye gittiyse bi sonuç alamadı. önceleri takmıyodum. diyodum ki nasılsa biri olmazsa biri olur. ama olmuyo. bugün de bir iş görüşmesine gitti bi fabrikaya. kötü geçti dedi. okulda gördüğü derslerden resmen vize gibi soru sormuşlar. ingilizce çeviri yaptırmışlar. ikisini de yarım yamalak yaptım diyo. ama insan anlar diyo onlar da geri dönmicekler diyo.
çok bunaldık artık. ayrı şehirlerdeyiz 3 yıldır. yaşımız 27. ben 3 yıldır çalışıyorum. ama biz bir araya gelemiyoruz.. istiyorum ki artık herşey rayına girsin. bu mesafe bitsin. ama olmuyor... artık hiç bi şeyden tat alamıyorum.. bari aynı şehirde olsaydık da yanında destek olsaydım. elim kolum dilim bağlı.. içim öyle kötü ki..
 
Allah yardımcınız olsun. Benimde sevgilim makine mühendisi. Biz de ayrı şehirlerdeyiz. İnşallah bir an önce iş bulur, kavuşursunuz:31:
 
çok teşekkürler.. ayrı olmak ayrı koyuyor, iş sorunu ayrı.. artık birlikte yaşamanın hayallerini kurmak istiyorum ama elden bişe gelmiyor beklemekten başka.
 
Aynı şeyleri yaşadık. O ümitsizliğin ne olduğunu en iyi bilenlerden biriyim. Nişanlın senin yaşadığın şehre mi gelecek? Eğer öyleyse iş bulmadan gelsin, senin şehrinde durmaksızın iş arasın. Öğrenci evi ya da birkaç kişinin paylaştığı bir daireye çıksın. Biz o şekilde yapmıştık, o iş bulana kadar masraflarına ben yardımcı olmuştum. Moralinizi sakın bozmayın. Herkese bir yerde bir iş, bir kısmet var.
 
o memlekette iş bakıyor ben de oraya gitmek istiyorum. üniversiteye geçme durumum var ama o da beklemede. üniversite olmasa da eş durumundan gidebilmem için onun son bir yıl sigortasının yatmış olması gerekiyor.. yani işler çok karışık.. daha nişanlı değiliz. tanışmadık ailelerimizle.. işlerimizi ve kendimizi güvenceye almadan aileleri işin içine katmak istemiyoruz.. ama bu bekleyiş ömrümden ömür alıyor inanın. okuldan eve gelmek istmiyorum.. kafamı başka şeylerle meşgul ediyorum. allahım inş hayırlısı olsun hepimizin hakkında
 
Ben de kendimi yıllarca hırpaladım, sonra hırpaladığıma üzüldüm... bir şekilde oluyor, olan insanın psikolojisine oluyor... hiçbir şey için geç kalmış değilsiniz, bak biz dokuz sene ayrı şehirlerde yaşadıktan sonra ancak evlenebiliyoruz... bu zor dönemde psikolojinizi sağlam tutmaya çalışın, sürekli evlilik odaklı kavuşma odaklı olmamaya çalışın, birbirinize sarmayın çaresizlikten =) a planı b planı geliştirin, biri olmazsa öbürünü devreye sokun bir şekilde yolunu bulursunuz... kolay gelsin Allah sabır versin...
 
doğru söylüyorsunuz, destek olduğunuz için teşekkür ederim. biraz bu odaklanmadan çıkmamız lazım sanırım. olan hakikaten psikolojimize oluyor..sonunda olacak olan yine oluyor..
 
off diyorum ben de öğretmenim 2 yıldır çalışıyorum sevgilim atanamadı ayrı şehirlerdeyiz :( o kadar iyi anlıyorum ki hayatımıza devam edemiyoruz herkes yan yana mutluyken mesafeler var aramızda :(

hayırlısı olur inş ve iş bulurlar
 
hani ikisi fazla geliyosa da ne bilim biri olsun:( yani ya işi olsun uzak olalım ya da yanyana olalım işi birlikte bulalım :((
insan sevgilisini düşünmeden günlük gülistanlık devam edemiyor ki işine gücüne. arkadaş ortamı bile yetmiyo çünkü aklında o var.
ama yine de herşeyde bir hayır vardır diyip beklemeye devam..çok bunalıp da genç yaşta çökertmeyelim kendimizi..
 
Back
X