Arkadaşlar merhaba. 1 yıllık bir iliskim var. Aslinda her sey normal seyrinde devam ediyordu. Onun ailesi ile ilgili bazi sorunlari vardi. Ben bu sornlari asabilmesi icin her zaman yaninda oldum. Bir sorunu oldugunda hemen icine kapanan bir adam. Bir de biz sevgili oldugumuzdan beri hep maddi sorunlari var. Yalniz yasiyor ve ailesine de yardimci oluyor. Bu maddi sorunlar cok normal seyler. Ancak bu sorunlar onun icine kapanik yasamasina sebep oluyor. Benimle ilgili hicbir mesele onu ilgilendirmiyor. Sormuyor, anlattigimi dinlemiyor. Kendimi cok ama cok yalniz hissediyorum. Bu durumu defalarca dile getirdim ve her seferinde sorunlarini bahane etti. O sorunlari dusunmekten kendini alikoyamadigini soyleyip duruyor. Bense her zaman ona destek olmaya calistim. Hem maddi hem manevi. Ama artik bana bu durum agir gelmeye basladi. Cok mutsuzum. Bu bir ayrilik sebebi midir? Daha ne kadar beklemeliyim, ne yapmaliyim bilmiyorum. En son tartismamizda birkac aylik sıkıntım kaldi sonra daha iyi olacak vs deyip durdu. Ama mesele bu degil anlatamiyorum. Benim konusabilecegim, paylasabilecegim, yanimda oldugunu hissetigim biri yok artik. Mutsuzum kisacasi. Ve ona da soyledim evlendigimizde bi sorunun oldugunda da boyle mi yapacaksin? Ayni evde iki yabanci gibi mi yaşayacağız? Eğer sorun yoksa mukemmel. Espriler yapar, gezdirir, yedirir, içirir. Ama yine beni dinlemez. Benimle ilgili her seyi unutur. Sormaz ilgilenmez. Guya beni cok seviyor. Ama hakkimda ne biliyorsun diye sorsam iki kelime edemez. Dusuncelerim, duygularim, ne yaptigim ne istedigim hic umrunda degil. Bunu acik acik defalarca dile getirdim. Ama ne yapmami istiyorsun? Neyi merak etmeliyim? Diye soruyor. Ve yine sorunlarini bahane ediyor. Unutkanliginin tek sebebi olarak sorunlari i gosteriyor. Gercekten ne yapacagimi bilmiyorum. Konusacak, paylasacak, dertlesecek bir sevgilim yok. Ve cok yoruldum. Kendimi cok yalniz ve mutsuz hissediyorum. Ne yapmam gerektigini bilmiyorum.