- 20 Temmuz 2014
- 2.031
- 2.473
- 133
- Konu Sahibi Papatya129
-
- #1
Aile hayatınız nasıldı? Anne baba kardeşlerle nasıl bir evde büyüdünüz?
Herşeyin bi vakti saati var hiç ummadığın anda karşına biri çıkacak hatta benim çevreme sizin gibileri genelde durur durur turnayı gözünden vururlarMerhaba kızlar.
Ben kurtulamadığım hatta artık destek almayı düşündüğüm değersizlik duygumdan bahsedicem.
Kendimi çok ama çok çok değersiz hissediyorum.
Sevilmeye layık değilmiş gibi hissediyorum.
Şu zamana kadar hiç doğru düzgün bi ilişkim olmadı. Hep saçma sapan tipler, kısa süreli ve ilişkiye dönmeyen flörtler
Artık okul bitti İş hayatı başladı çevremde arkadaşlarım evleniyorlar. Evlenmeyenin de uzun ciddi ilişkisi var. O kadar imreniyorum ki onlara.
Güzel bi işim var giyinip süslenip her gün güleryüzle gidiyorum. Ama eve gelince yine aynı hislerle kaplanıyorum.
Şaka gibi ama ben hayatımda diğer her şey yolunda olmasına rağmen sevdiğim sevildiğim bir ilişkim olmadığı için mutsuzum
Sanki kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum yalnız ölecekmiş gibi ve bu düşünceden kurtulamıyorum
Sonra nankörlük yapma diyorum kendime ama yok. Beni bi linçleyin de kendime geleyim ya
Ben linclemeye değil iyi dileklerde bulunmaya geldim
Bu tarz duygular, ihtiyaçlar çok insani.
Yalnızlık Allah'a mahsustur.
Bir ilişki isteyen insanlara, tepeden tepeden yorum yapılmasını, sanki bu bir eziklikmiş gibi hissettirilmesini hiç doğru bulmuyorum.
Yani ne var ki bunda?
İnsanız hepimiz.
Yeri gelir üzülür yeri gelir ağlarız.
Hayatı boyunca yalnızlığı seçmiş birisi bile gün gelip yalnızlığın yükü altında oturup ağlayabilir bundan daha doğal ne var?
Neden bunlara sanki acizlikmiş gibi bakılıyor?
Bir insanın kendisini yalnız hissetmesi bir hayat arkadaşı istemesinin neresi zayıflık?
Önce bu duygunuz için linçlenmeyi hak etmediğinizi bilin.
Ve lütfen her normal geçen gününüz için bile çok şükredin.
Gün geliyor insan o normal günleri bile ağlayarak isteyebiliyor.
Umarım isteklerinizin en güzelleri sizi bulsun.
Her bölümü ayrı güzeldiDegersizlik duygunuz oldugunu soyluyorsunuz, oysaki sectiginiz kullanici adi bunun tam tersini soyluyor, izleyenler ne demek istedigimi anladibence diziyi birdaha izleyin ve ne kadar degerli oldugunuzu hatirlayin
İşte malesef bu düşünce o kadar yayıldı ki herkes de doğru olanı bu sanıp hislerini de saklar hatta öyle dusunmese dahi onlar gibi savunur oldu.inanin istemekten utaniyorum (kendimden)
Oyle bi algi yaratildi ki evlilik isteyen kadinlar egitimsiz, vizyonsuz, hayat amaclari yokmus gibi lanse edilir oldu
Oysaki yasadigim sevgi acligini anlatamam
Hissettiğiniz şey çok normal. Ben de aynı sizin gibiyim. İşimi elime aldım 26 yaşındayım. Kendime özen gösteririm ben de siizn gibi . Her şey az çok iyi hayatımda. Ama hayatımda kimse yok. Neden olmuyor ben de anlamıyorum. Görüşüyorum biraz ama sonra yine hüsran oluyor. Neden olmuyor anlamıyorum. Yorulduğumu hissediyorum. Ama nasip diyorum. Üstelik Etrafımdaki herkesin hayatında ya eşi ya da sevgilisi var.Onları görünce çok imreniyorum. Sakın kıskançlık diye algılanmasın. İnsanın hayatında birisini istemesi kadar doğal bir durum yok. İnsanız sevmek sevilmek istiyoruz. Hele ki böyle hayatımızı güzel ilerletirken neden olmıyor diye sormamız normal.Ama bana hep hiç ummadığın bir anda olacak diyorlar. İnaşallah öyle de olurMerhaba kızlar.
Ben kurtulamadığım hatta artık destek almayı düşündüğüm değersizlik duygumdan bahsedicem.
Kendimi çok ama çok çok değersiz hissediyorum.
Sevilmeye layık değilmiş gibi hissediyorum.
Şu zamana kadar hiç doğru düzgün bi ilişkim olmadı. Hep saçma sapan tipler, kısa süreli ve ilişkiye dönmeyen flörtler
Artık okul bitti İş hayatı başladı çevremde arkadaşlarım evleniyorlar. Evlenmeyenin de uzun ciddi ilişkisi var. O kadar imreniyorum ki onlara.
Güzel bi işim var giyinip süslenip her gün güleryüzle gidiyorum. Ama eve gelince yine aynı hislerle kaplanıyorum.
Şaka gibi ama ben hayatımda diğer her şey yolunda olmasına rağmen sevdiğim sevildiğim bir ilişkim olmadığı için mutsuzum
Sanki kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum yalnız ölecekmiş gibi ve bu düşünceden kurtulamıyorum
Sonra nankörlük yapma diyorum kendime ama yok. Beni bi linçleyin de kendime geleyim ya
Bunları istemek anormal değil ama bu denli yoğun eksikliğini hissetmek anormal. Kaliteli bir ilişkinin ön şartı kaliteli yalnızlıktır. Başkasından göreceğiniz sevgi ile mutlu olacağınızı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Bu geçici bir illüzyon olacaktır. İyi bir danışmandan bu konuda yardım alabilirsiniz.inanin istemekten utaniyorum (kendimden)
Oyle bi algi yaratildi ki evlilik isteyen kadinlar egitimsiz, vizyonsuz, hayat amaclari yokmus gibi lanse edilir oldu
Oysaki yasadigim sevgi acligini anlatamam
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?