Sevgilim yok diye mutsuzum

Papatya129

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Temmuz 2014
2.031
2.473
133
Merhaba kızlar.
Ben kurtulamadığım hatta artık destek almayı düşündüğüm değersizlik duygumdan bahsedicem.
Kendimi çok ama çok çok değersiz hissediyorum.
Sevilmeye layık değilmiş gibi hissediyorum.
Şu zamana kadar hiç doğru düzgün bi ilişkim olmadı. Hep saçma sapan tipler, kısa süreli ve ilişkiye dönmeyen flörtler. En son ilişkim psikolojik bunaltmalardan ve yurtdışona taşınmasından dolayı bitti. Zaten iyi gitmiyordu.
Artık okul bitti İş hayatı başladı çevremde arkadaşlarım evleniyorlar. Evlenmeyenin de uzun ciddi ilişkisi var. O kadar imreniyorum ki onlara.
Güzel bi işim var giyinip süslenip her gün güleryüzle gidiyorum. Ama eve gelince yine aynı hislerle kaplanıyorum.
Şaka gibi ama ben hayatımda diğer her şey yolunda olmasına rağmen sevdiğim sevildiğim bir ilişkim olmadığı için mutsuzum
Sanki kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum yalnız ölecekmiş gibi ve bu düşünceden kurtulamıyorum
Sonra nankörlük yapma diyorum kendime ama yok. Beni bi linçleyin de kendime geleyim ya
 
Son düzenleme:
Bu arada cok istersen olmaz diyeceksiniz biliyorum
Ben artik istemeyi bile istemiyorum
Yorgunum
 
Aile hayatınız nasıldı? Anne baba kardeşlerle nasıl bir evde büyüdünüz?

aile hayatim standartti
Sevginin de kavganin da oldugu bi evde buyudum
Ailem beni okuyup is sahibi olmam konusunda hep destekledi ve cogu zaman deger gordugumu hissettim
Simdi neden boyle anlamiyorum
 
Herşeyin bi vakti saati var hiç ummadığın anda karşına biri çıkacak hatta benim çevreme sizin gibileri genelde durur durur turnayı gözünden vururlar o yüzden hayatın tadını çıkarmaya bakın Allah iyi insanla karşılaştırsın :)
 
Hiç üzülmeyin nasip ne zmansa kaçamıyorsunuz...
Siz keyfinize bakmaya çalışın jendinizi geliştirin, iş hayatınızda daha neler yapabılırsınız onları planlayın..
Evet kalbınıze ruhunuza hitap eden bir eşle vakit geçirmekde çok ketifli ama Bekarlıkda sultanlık yani...
 
Ben linclemeye değil iyi dileklerde bulunmaya geldim

Bu tarz duygular, ihtiyaçlar çok insani.
Yalnızlık Allah'a mahsustur.
Bir ilişki isteyen insanlara, tepeden tepeden yorum yapılmasını, sanki bu bir eziklikmiş gibi hissettirilmesini hiç doğru bulmuyorum.
Yani ne var ki bunda?
İnsanız hepimiz.
Yeri gelir üzülür yeri gelir ağlarız.
Hayatı boyunca yalnızlığı seçmiş birisi bile gün gelip yalnızlığın yükü altında oturup ağlayabilir bundan daha doğal ne var?
Neden bunlara sanki acizlikmiş gibi bakılıyor?
Bir insanın kendisini yalnız hissetmesi bir hayat arkadaşı istemesinin neresi zayıflık?

Önce bu duygunuz için linçlenmeyi hak etmediğinizi bilin.
Ve lütfen her normal geçen gününüz için bile çok şükredin.
Gün geliyor insan o normal günleri bile ağlayarak isteyebiliyor.

Umarım isteklerinizin en güzelleri sizi bulsun.
 
Yaşınız kaç?
 

inanin istemekten utaniyorum (kendimden)
Oyle bi algi yaratildi ki evlilik isteyen kadinlar egitimsiz, vizyonsuz, hayat amaclari yokmus gibi lanse edilir oldu
Oysaki yasadigim sevgi acligini anlatamam
 
Degersizlik duygunuz oldugunu soyluyorsunuz, oysaki sectiginiz kullanici adi bunun tam tersini soyluyor, izleyenler ne demek istedigimi anladi bence diziyi birdaha izleyin ve ne kadar degerli oldugunuzu hatirlayin
Her bölümü ayrı güzeldiizlemeyenler mutlaka izlesin
 
Sürekli evden işe tempoda sevgiliye bulmak zor çalıştığınız yerde önemli sürekli farklı insanlar geliyormu falan birde erkeklere karşı çok havalı gözüküyor olabilirsiniz sizden çekiniyor olabilirler.
Yeni bir çevre yeni arkadaşlar edinmeye bak ama kendini çok şartlama prensin nereden çıkacağı belli olmaz.
 
inanin istemekten utaniyorum (kendimden)
Oyle bi algi yaratildi ki evlilik isteyen kadinlar egitimsiz, vizyonsuz, hayat amaclari yokmus gibi lanse edilir oldu
Oysaki yasadigim sevgi acligini anlatamam
İşte malesef bu düşünce o kadar yayıldı ki herkes de doğru olanı bu sanıp hislerini de saklar hatta öyle dusunmese dahi onlar gibi savunur oldu.
Oysa ki tek bir doğru yok hayatta.
Her hayatın kendisine göre eksileri artıları olur
Sizin istemediğiniz şey benim en büyük hayalim olabilir ya da tam tersi
Her hayatı kendi içinde değerlendirmek gerek.

Ben gerçekten anlıyorum sizi.
Birçok kişi sizin gibi hissediyor. Burada da çok konu açılır böyle.
Ben de hissettim bir dönem.
Tam da artık tamam ben yalnız kalmayı kabullendim ve istemiyorum böyle mutluyum dediğim noktada bir şeyler değişti.
Hep öyle olur zaten :)
 
Konu sahibi sevgilin yok diye değersiz bir insan değilsin. Herkes kendi değerini kendi belirler. Kendini ne kadar çok seversen, kendinle ne kadar çok mutlu olursan o kadar değerli olursun. Hiç kimseye ihtiyacın yok bunun için. Her şeyin bir zamanı vardır. Benim sevgilim hiiiiiç beklemediğim bir anda birden hayatıma giriverdi :)
 
Hissettiğiniz şey çok normal. Ben de aynı sizin gibiyim. İşimi elime aldım 26 yaşındayım. Kendime özen gösteririm ben de siizn gibi . Her şey az çok iyi hayatımda. Ama hayatımda kimse yok. Neden olmuyor ben de anlamıyorum. Görüşüyorum biraz ama sonra yine hüsran oluyor. Neden olmuyor anlamıyorum. Yorulduğumu hissediyorum. Ama nasip diyorum. Üstelik Etrafımdaki herkesin hayatında ya eşi ya da sevgilisi var.Onları görünce çok imreniyorum. Sakın kıskançlık diye algılanmasın. İnsanın hayatında birisini istemesi kadar doğal bir durum yok. İnsanız sevmek sevilmek istiyoruz. Hele ki böyle hayatımızı güzel ilerletirken neden olmıyor diye sormamız normal.Ama bana hep hiç ummadığın bir anda olacak diyorlar. İnaşallah öyle de olur
 
Hıc ummadiginiz anda aşk bulacak sizi sadece zamanı var bekleyin..
P.s aynı süreçler yaşandı, hissedildi ve aranılan kan bulundu
 
Ben çok istersen olmaz düşüncesine katılmıyorum. Asıl istersen olur. Ama umutlu bir isteyiş olacak. Kesinlikle davetini kabul edecek bir arkadaşını çağırır gibi pozitif olumlama ile çağıracaksın hayatına. Çok istersen olmaz düşüncesi ile sen önüne engel koymuşsun. Önce bariyerleri yıkman lazım.
 
inanin istemekten utaniyorum (kendimden)
Oyle bi algi yaratildi ki evlilik isteyen kadinlar egitimsiz, vizyonsuz, hayat amaclari yokmus gibi lanse edilir oldu
Oysaki yasadigim sevgi acligini anlatamam
Bunları istemek anormal değil ama bu denli yoğun eksikliğini hissetmek anormal. Kaliteli bir ilişkinin ön şartı kaliteli yalnızlıktır. Başkasından göreceğiniz sevgi ile mutlu olacağınızı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Bu geçici bir illüzyon olacaktır. İyi bir danışmandan bu konuda yardım alabilirsiniz.
 
Bu ilgi ve sevgi ihtiyacını dışa vurduğun için bu tarz şeyler senden uzak kalıyor olabilir mi? Önce sen kendini seveceksin ki birileri seni sevsin :) kendine has, bir tane bi kişiliksin, o özgüveni edindiğin an hayatında birşeyler değişecek inan bana...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…