- Konu Sahibi BlairWaldorf_23
-
- #1
2008'den bu yana süren bir iliskim var. Sevgilim benden 500 km uzakta yasıyor.
Cıkmaya basladıgımızda gercekten ikimiz de cok kücüktük ama o heyecan o yasaklar ve uzaklık bizi her gün daha fazla bagladı birbirimize.
Hic bir zaman ondan süphe duymadım, cok kötü kavgalar etmedik, biribirimize hakaret etmedik, aileler hic bir zaman bir sorundan haberdar olmadı.
Yaklasık bir bucuk sene önce büyük bir maddi sıkıntıya girdi ve ben ona elimden geldigi kadar yardımcı oldum ki halen olmaya calısıyorum. O gün bu gündür iliskimizde her sey tersine döndü.
O zamana kadar her seyin üstesinden geliriz diyen adam tamamen negatif bir insana dönüstü.
Uzun süredir yeni bir arkadas grubu var ve hemen hemen her aksam birileriyle bulusuyor.
Her gün kalabalıklar yani öyle tekli bulusmalar falan degil.
Ama öyle ki ben kendimi resmen arka plana atılmıs hissediyorum.
Yıllarca pesimden kosan adam simdi arkadaslar var diyor ve telefonu kapatıyor.
Kıskanclık, paranoyaklık ne varsa bundan sonra basladı, kendimi tanıyamaz oldum ve bu durum beni cok rahatsız ediyor.
Ben senin pesinden yıllarca kostum tek arkadasım sendin simdi birileriyle görüsmem seni neden bu kadar rahatsız ediyor diyip duruyor. Kendimi duvardan duvara vurmak geliyor icimden. Yemin ederim yakınımda olsa bir gün kapısına dayanırım sinirimden.
Bazen gizlice gidip bi gün onu takip etmek geliyor icimden ama öyle bi imkanım yok maalesef.
Ne yapacagımı sasırdım artık telefonu elime alıp ne bahaneyle yazsam diyecek duruma geldim.
Benimle ayni durumda olan birisi varsa lütfen bir fikir versin inanın ne düsünecegimi bile bilmiyorum artık
Cıkmaya basladıgımızda gercekten ikimiz de cok kücüktük ama o heyecan o yasaklar ve uzaklık bizi her gün daha fazla bagladı birbirimize.
Hic bir zaman ondan süphe duymadım, cok kötü kavgalar etmedik, biribirimize hakaret etmedik, aileler hic bir zaman bir sorundan haberdar olmadı.
Yaklasık bir bucuk sene önce büyük bir maddi sıkıntıya girdi ve ben ona elimden geldigi kadar yardımcı oldum ki halen olmaya calısıyorum. O gün bu gündür iliskimizde her sey tersine döndü.
O zamana kadar her seyin üstesinden geliriz diyen adam tamamen negatif bir insana dönüstü.
Uzun süredir yeni bir arkadas grubu var ve hemen hemen her aksam birileriyle bulusuyor.
Her gün kalabalıklar yani öyle tekli bulusmalar falan degil.
Ama öyle ki ben kendimi resmen arka plana atılmıs hissediyorum.
Yıllarca pesimden kosan adam simdi arkadaslar var diyor ve telefonu kapatıyor.
Kıskanclık, paranoyaklık ne varsa bundan sonra basladı, kendimi tanıyamaz oldum ve bu durum beni cok rahatsız ediyor.
Ben senin pesinden yıllarca kostum tek arkadasım sendin simdi birileriyle görüsmem seni neden bu kadar rahatsız ediyor diyip duruyor. Kendimi duvardan duvara vurmak geliyor icimden. Yemin ederim yakınımda olsa bir gün kapısına dayanırım sinirimden.
Bazen gizlice gidip bi gün onu takip etmek geliyor icimden ama öyle bi imkanım yok maalesef.
Ne yapacagımı sasırdım artık telefonu elime alıp ne bahaneyle yazsam diyecek duruma geldim.
Benimle ayni durumda olan birisi varsa lütfen bir fikir versin inanın ne düsünecegimi bile bilmiyorum artık