Benim annemde şöyle der her zaman; Erkek arkadasın olabılır, buna bısey demem, kızmam. Ama Cok gezıp tozarsan o zaman cocugun aılesı senın ve bızım hakkımızda rahat ınsanlar oldugumuzu dusunur. Akıllarına hakkımızda olur olmaz seyler gelır. Sen kendını sevdırme adına kalkıp el opmeye gıtmıssın. Cok masumca ve cok guzel bı hareket bana gorede ama ıste bu karsı taraf ıcın farklı manalara gelebılıyor. Insallah bıraz daha zaman gecırdıkce onlarla, kendını daha ıyı ıfade edebıleceksın ve onlarda hakkında kapıldıkları yanlıs dusuncelerın farkına varıp pısmanlık duyacaklar. Bunun dısında amann ben ogluyla yasayacagım aılesı sevmezse sevmesın deme. Kendını onlara sevdırmeye bak ama kendını sevdıreceksın dıye olmadıgın bır karaktere burunme kendınden ödün verme. Kendını sevdırmeye calısman yıne senın yuvanın ve ılıskının lehıne olacaktır. Cunku bır gercek var kı erkekler aılesıyle bılhassa analarıyla ıyı gecınen kızları hayatlarında cok baska bır yere koyarlar.