Merhaba arkadaşlar. Yaza nişan yapacağımız bir beraberliğim var. Ama bazı sorunlar kafamı karıştırıyor.durumu ben mi abartıyorum, nasıl bir yol izlemeliyim diye size danışmak istedim.
Öncelikle ikimiz başka şehirlerdeyiz. Sadece yazları görüşebiliyoruz, aramızda 6 saatlik yol var ama maddiyattan dolayı sık gelemiyor . Kendisi memur,yaşadığı yer küçük bir yer ve tek başına yaşıyor. Haliyle de çokça sıkılıyor ve zamanının çoğunu arkadaşlarıyla geçiriyor. Bu normal farkındayım ama artık öyle bir hale geldik ki ben bekleyen oluyorum, o da hep arkadaşlarıyla eğlenen. İçimden dur şunu arayayıö sohbet edelim demek geliyor pat mesaj biz arkadaşlarla maça gidiyoruz. İyi diyorum sonra ertesi gün aynı şey pat çocuklar geldi oturuyoruz, ki bu oturmalar saat gece 1 e 2 ye kadar sürüyor. Sonra ertesi gün yine aynı pat mesaj biz dağa gidiyoruz...çok sıkıldım bu durumdan. Gün içerisinde beni arar mutlaka konuşuruz mesaj da atar ama çok az vakit ayırıyor bana. Ben arkadaşlarından ayrılmasını bekliyorum benimle konuşması için.
Bir de şu var ki arkadaşlarının çoğu evli, eşleriyle vakit geçirmekten sıkılıp bekar diye sevgilimin evine geliyorlar zırt pırt. Geçende şöyle bir sohbet geçmiş aralarında sevgilime sakın evlenme oğlum, adım atsan hesap vermek zorundasın özgürlük yok baskı falan demişler. Sevgilim de şimdiden bana beni baskılama, sıkma arkadaşlarımla da vakit geçirmem lazım diye iki yıl sonranın hesabını yapıyor.arkadaşlarıyla neredeyse her gün göeüşüyoe ve ben kızınca da evli değilim tek yaşıyorum sıkılıyorum beni de anla diyor.
Gerçekten iletişim kuramıyoruz bu noktada. Kavga ediyoruz baskıcı oluyorum, güzel konuşuyorum iki gün anca gidiyor. Yani ben napıcağımı bilemiyorum. Sanki evlenince evini barkını unutacakmış gibi hissediyorum. Hayır asla ama kendime de ayıracağım bir vakit olue diyor. Sizce haklı mı günde 6 7 saat arkadaşlarıyla olmasına darılmamam mı gerekiyor?
Öncelikle ikimiz başka şehirlerdeyiz. Sadece yazları görüşebiliyoruz, aramızda 6 saatlik yol var ama maddiyattan dolayı sık gelemiyor . Kendisi memur,yaşadığı yer küçük bir yer ve tek başına yaşıyor. Haliyle de çokça sıkılıyor ve zamanının çoğunu arkadaşlarıyla geçiriyor. Bu normal farkındayım ama artık öyle bir hale geldik ki ben bekleyen oluyorum, o da hep arkadaşlarıyla eğlenen. İçimden dur şunu arayayıö sohbet edelim demek geliyor pat mesaj biz arkadaşlarla maça gidiyoruz. İyi diyorum sonra ertesi gün aynı şey pat çocuklar geldi oturuyoruz, ki bu oturmalar saat gece 1 e 2 ye kadar sürüyor. Sonra ertesi gün yine aynı pat mesaj biz dağa gidiyoruz...çok sıkıldım bu durumdan. Gün içerisinde beni arar mutlaka konuşuruz mesaj da atar ama çok az vakit ayırıyor bana. Ben arkadaşlarından ayrılmasını bekliyorum benimle konuşması için.
Bir de şu var ki arkadaşlarının çoğu evli, eşleriyle vakit geçirmekten sıkılıp bekar diye sevgilimin evine geliyorlar zırt pırt. Geçende şöyle bir sohbet geçmiş aralarında sevgilime sakın evlenme oğlum, adım atsan hesap vermek zorundasın özgürlük yok baskı falan demişler. Sevgilim de şimdiden bana beni baskılama, sıkma arkadaşlarımla da vakit geçirmem lazım diye iki yıl sonranın hesabını yapıyor.arkadaşlarıyla neredeyse her gün göeüşüyoe ve ben kızınca da evli değilim tek yaşıyorum sıkılıyorum beni de anla diyor.
Gerçekten iletişim kuramıyoruz bu noktada. Kavga ediyoruz baskıcı oluyorum, güzel konuşuyorum iki gün anca gidiyor. Yani ben napıcağımı bilemiyorum. Sanki evlenince evini barkını unutacakmış gibi hissediyorum. Hayır asla ama kendime de ayıracağım bir vakit olue diyor. Sizce haklı mı günde 6 7 saat arkadaşlarıyla olmasına darılmamam mı gerekiyor?
