Merhaba, baslikta da belirttigim gibi erkek arkadaşımın sosyal fobi ve beraberinde anksiyete hastaligi var. biraz detaylandirmam gerekirse; bes yillik iliskimizde gorustugumuz gunlerin sayisi, ayni sehirde yakin oturmamiza ragmen iki elin parmaklarini gecmiyor. Sebebini sordugumda, benimle birlikteyken huzursuz oldugunu ve kendisini surekli beni korumak zorundaymis gibi hissettigini soyluyor. Kendi arkadas cevresiyle(hepsi erkek) bu tarz bir problemi yok, onlarla dilediği gibi vakit gecirebiliyor. Dogal olarak bu durum beni cok uzuyor, surekli bunu dusunup kendimde sorun arıyorum ve her gecen gun bu durum yuzunden içime attigim seylerin psikolojimi bozdugunu dusunuyorum. Birbirimize sevgimiz ve guvenimiz tam, bu konuda hicbir suphem yok ancak hal boyle olunca birbirimizle paylastigimiz hicbir sey yokmus gibi hissediyorum. Kendimi yalniz hissediyorum kisaca. Baska sekilde ifade etmem gerekiyorsa, soyle ki; koşullar olgunlastiginda evlenmeyi düşünüyoruz ama is dugun/nikah kismina gelince bu konudan rahatsizlik duyuyor. onca insanin arasinda, oyle bir ortamda bulunmanin dusuncesi bile rahatsiz ediyor. Ben surekli duzelecegini dusunup, birlikte vakit gecirecegimiz guzel gunlerin hayaliyle bekledim ancak neticede duzelmeyince, konusup birlikte bir cozum arama yoluna girdik. Kendisi daha once ilac tedavisi gordu ama bir sonuca ulasamadik ne yazik ki. Bu konuda dusuncesini paylasmak veya daha once boyle bir seyi deneyimlemis olup, yol gostermek isteyen olursa cok sevinirim zira onsuz bir yasam dusunemiyorum ve her seyin en kisa zamanda iyi olması icin elimden geleni yapmak istiyorum. Tesekkurler.