Şimdiiii...
Bence erkeğin büyük olması daha iyi. Benimki 13 yaş büyük benden, tanışınca "dayı" demiştim adama. Şimdi ise parmağımda yüzüğünü taşıyorum
ben 27 yaşımdayım o 40. İyi anlaşıyoruz, bir sorun yaşamıyoruz ama yirmilerin başında olsaydım kabul etmezdim herhalde.
Bu arada ben de başta "ya o her şeyi yaşamıştır zaten bir heyecanı yoktur, birçok şeyi istemez, dede kaçmıştır onun içine," diye düşünmüştüm ama adam benden heyecanlı her konuda, ruhu benden genç. Koskoca adam benim yanımda bir erkek çocuğuna dönüşüyor, ben içime nine kaçmış gibi geziyorum
Anneme anlatmıştım bu kaygılarımı, "Kızım, esas her şeyi yaşamış insan iyidir çünkü ne istediğini daha iyi bilir," demişti bana.
Yalnız senin durumun farklı, yirmilerin başındasın. Evlilik için çok erken daha. Henüz ergenliğin bile bitmemiş, emin ol bir sene sonra şimdiki ripawsliee olmayacaksın. Tabii ki aileni kurmak istemen çok normal, sadece bu çok radikal bir karar. İyi düşünülmesi gerek. Ablama (babamın yeni eşi) bu ilişkimi anlattım, "Bak baklavacheesecake, iyi düşün, evlilik öyle evde oturup birbirine tatlı yedirmeye benzemez," dedi. Kaldı ki ben otuzuma geliyorum. Yirmi üç yaş çok erken. Yazmamışsın ama okuyor musun bilmiyorum okulunu bitir, yapabiliyorsan yüksek lisans yap, gez, toz, bir paranı kendine harca, mümkünse yurt dışına çık gez, anılar biriktir, evlenince hatta evlilik yoluna girince bile sorumlulukların artıyor. Tadını çıkar, o yaşların geri gelmeyecek çünkü.
Adamı iyice tanı, yukarıda da yazmışlar. Evlenmiş mi hiç, haydi onu geçtim en azından bir nişan geçmiş mi başından? Bunların hiçbiri olmadıysa sıkıntı. Benim eski sevgilim de (iş arkadaşımdı eskiden) 38 yaşındaydı, ne nişanlanmış ne evlenmiş, bana kişisel tercihi olduğunu söylemişti, ben sonra ablasından onun nasıl bir insan olduğunu, ailesine ve eski ilişkilerine nasıl davrandığını öğrendim ve direkt bıraktım. Aynı şekilde 40 yaşında biri daha var tanıdığım, evlenmek istemediğini söyledi fakat bizim çok yakın olduğumuz bir dönem oldu, karakterinden ötürü evlenmediğini değil de evlenemediğini anladım.
Çok dikkatli ol derim. Zamana bırak. Ayrıl demiyorum sakın yanlış anlama. Tanımaya çalış, gözlemle, özellikle istemediği bir şey olduğunda nasıl davranıyor ona çok iyi bak. İş durumları nasıl, sürekli iş değiştiriyor mu, planları neler, senin fikirlerin neler, iyice düşün. Baktın aradan en azından bir iki sene geçti hâlâ niyet aynı, yapabileceğinize inanıyorsunuz ikiniz de, o zaman bir adım atabilirsin.
