Merhaba sevgili hanımlar,
Sizin fikriniz benim için çok önemli, lütfen içten samimi cevaplarınızı bekliyorum. Belki ben çok alinganlik yapıyorum lakin çok zoruma gidiyor Sevdiğimin kişinin hayatının merkezinde olmadığım için. Biz ayrı sehirdeniz aramizda 1.5 saat mesafe var. Kendisi çok yoğun çalışıyor 7 gün. Ve biz nadiren belki 1-2 ay içinde 1keren buluşuyoruz. Bulustugumuz zaman arabada buluşup, biyerde oturup konuşuruz. Hiç özel kutlamalar yapmadık nerdeyse. Çok yoğun çalıştığı için hiç üstüne gitmedim.sabır ettim. Ama.çok kırıldım.. bana ilgisini vermediği halde içime ata ata en son patlamış oldum. Sonra böyle patladığıMDA ben suçlu oluyorum. Çok zoruma gitti belki abartiyorum. Ama bende güzel bir gün geçirmek istedim onunla. Ama.o beni değil. Arkadaşlarıni tercih etti banada.diyor bizde seneye plan yaparız. Tabi gülerek cevapladım ama.çok. zoruma dokundu ama belli etmedim. Şimdi içimi yiyorum..O. yurdisina cikicak arkadaşlarıyla yegenleriyle. Belki çok abartiyorum ama nebilim ya benimde hakkım diye düşündüm. Birleşen beni düşünsün. Beni mutlu etmek çok kolayki bana ilgi verse bile tok olurum. Ama sürekli bişeyler yarım kalıyor. Anlatacak çok şey varda yazmaktan çekiniyorum. Aslında onu pişman etirmek istiyorum. Ne yapabilirim? Yada ne bilim.kızlar ya tafsiyenizi bekliyorum.
Not: kuruma bakmayın Türkçe iyi degil
@ Güncel : mesaj yazdım ve bana yazdığı cevap : Ben planimi yaptım. Kafamı agritma valeria
insallah bu melankolik halinden kurtulursun çünkü bu hayatinda yasanacak güzelikleri görmeni engeller.
Valeriaaaa
önceki ilişkilerinizde de böyle miydiniz bilmiyorum fakat bir tür bağımlılık geliştirmişsiniz bu insana. Tüm yazdıklarınıza dayanarak şunları söyleyebilirim:
