Benım annem felclı..Ablam ve ben beraber bakıyoruz
..Babam bakardı daha önce....Saglıklıydı babam bir kere bile of demedi..Yük görmedi..Hasta yatagında bile olsa,eşini bırakıp gitmedi..Cocuklarına yani bize ailesine sahip cıktı..Bize hem anne,hem baba oldu..ben hıc eksıklık hıssetmeden buyudum..Benım gıbı dıger aile bireylerimde..Maddi Manevi her anlamda.
Babamı Kaybedeli 4 yıl oluyor! Öyle saglıklıydıki o yasına kadar hıc cıddı bı rahatsızlıgı olmadı..Hatta bazı ahmaklar babama annem ıcın ''ölür bu ende evlenırsın zaten'' dıyerek sırtını sıvazlıyorlardı..Kurtuluş olarak görüyorlardı ölümünü zavallılar.. Babamdan bayragı ben devraldım..
burada asla bızı anlayamayacak ınsanlar ve daha once karsıma cıkan ınsan musvettelerı yuzunden kendımı kusurlu gıbı hıssettım taki bi sene önceye kadar..Karsıma gercekten bir insan cıkarana kadar..
Şimdiki erkek arkadasım annemı bası ustunde tutuyo..Öyle seviyorki benıde,annemide,ailemıde..Hiç kaçmadı..Melek gibi adam..Bir dediğimi iki etmedı bugune kadar.. Hatta ailesi ile konustu evlilik hazırlıklarına başladılar üstelik..Aileside Öyle buyuk destek kı..
Tek basınıza yetemeyecegınızı dusundugunuz noktada bakıcı tutarsınız..Destek olur size..Bakıcı parası destegı saglıyo zaten devlet..
Ben yasadıgım ıcın degıl, gercekten ''yük'' olarak görenler adına cok üzüldüm..İnşallah gün gelir sizde bi başkasına ''yük'' olarak kalmazsınız..
Dilerim yüreklerinizdeki engeller kalkar birgün...