kızlar, ben 40 yaş üstü bir bayan olarak şöyle anlatayım...eskiden benim dönemimde kız yada erkeğin 1, bilemedin 2 kişi olurdu evlenmeden önce sevdiği ve bunu ne aile, ne mahalle, nede diğer arkadaşları bilmezdi...belki en yakın arkadaşı bilirdi sadece...hatta nişan atmış kız bile nerdeyse dul muamelesi görür, nişan atmış kızın talipleri bile azalırdı...hele bugünkü gibi onlarca erkek le arkadaşlık söz konusu bile değildi...hiç bir kız, evlenirken eskiden sevdiği olduğunu, asla evleneceği erkeğe söylemezdi...erkeklerde böyle bir soruyu gurur meselesi yapar, sormazlardı...heleki ki kız bir şekilde bakire değilse, asla evlenilmez, ya yaşlı adama verilir yada dul bir beyle evlenebilirdi...
gelelim günümüze,
şimdi ise gençler tanışır tanışmaz, kaç kişiyle çıktığını, neler yaşadığını, nerdeyse övünç olarak anlatıyorlar...erkeklerde gayet rahat dinliyorlar, sanırım bunu dürüstlük adına yapıyorlar, şahsen ben yanlış olduğunu düşünüyorum...anlatılabilir
ama çok detaya girmeden, belki üstün körü bir iki kelime olabilir...aslında belkide hiç anlatılmamalı, çünkü geçmiş geçmişte kaldı ve değiştirmek imkansız...anlatılanlar ilerde başa kakılıyor, güvensizlikler oluşuyor...yada bazı kızlar vicdan azabı çekiyor...
benim tavsiyem, gerçekten çok sevmedikten sonra, her önüne gelenle çıkmamalı, her önüne gelenle, özgürlük adına birşeyler yaşamamalı...önce tanımalı, dürüstlüğünden emin olmalı, yaşanacaklar bundan sonra yaşanmalı...