oledır kahretsın
yaran ıyıce acır
kasınır sende kasırsın dahada acır
sonra kabuk baglar sonra ızı ya kalır ya kalmaz
acı biter belki ama iz kalmazmı be ebrucum.kalır sanıyorum.insan hayatta kaç kere böylesine sever acaba bizim gibi.ve biz aynı derinlikte sevebilecekmiyiz bi başkasını çoğu arkadaş sevilir diyo belki sevilir ama yaş ilerledikçe koşulsuz sevemiyo insan
bana sorardı beni sevmenin nedenleri nedir diye.ben oysa onu severken hiç bir nedene bağlamamıştım.ne çok zengindi,ne çok yakışıklıydı ben onun beni sevmesini çok sevmiştim öyle güzel severdiki...
şöyle bakardım ona beni benden daha çok düşünen biri var derdim hiç bişeyden korkmazdım o yanımdayken sanki bi abi sanki bi baba gibi sürekli arkamda gücünü hissederdim..
yazık oldu heşeye....