sana bir olay anlatıcam :)
yakın bir arkadaşım liseden beri 4 yıldır aynı kişi ile çıkıyor.üniversiteye geçince erkek uzakta kazanıyor kız kendi şehrinde kazanıyor.lisede her anları beraber geçmiş sonuçta bunlara bir nevi sınav aşaması oluyor erkek acayip değişiyor sürekli kontrol eden kıskanç birine dönüşüyor kız da git gide daha çok özgürlüğüne düşkün birine dönüşüyor.
kız aşkından dolayı üniversitede bırakın erkek arkadaşı kız arkadaşlarıyla bile yakın olmuyor.sonra üniversite bitip herkes evine geri döndüğünde iş arama mevzuları ortaya çıkıyor.erkek daha da hırçınlaşıyor.kıza karşı artık acayip kırıcı oluyor.kavga ettiklerinde küfürler bile ediyor.sinirlendiğinde kolunu sıkmalar falan..kız fark ediyor ki artık sevdiği kişi değil o başka biri.ama ayrılamıyor.tam bir yıl düşündü arkadaşım ayrılmadı.erkek arkadaşının kendine zarar vermesinden korktu.ama arkadaşım dgs 'ye hazırlanırken sınavına bir ay kala pat diye ayrılmak istediğini söyledi erkek arkadaşı hemde duygusuzca.arkadaşım çok acı çekti.sonra 2 hafta sonra tam kendine geldi bu sefer erkek arkadaşı pişman oldum diyip kapısına geldi ve benim arkadaşım onu affetti.ama kendini bile kandırarak artık.değişicek artık farklı olacak diyerek!
işte bu alışkanlıktır.karşı taraftan sürekli mutsuzken ve içten içe şikayetiniz varken değişceğine inanıp verilen zaman diliminde değiştiğini görmediyseniz ama hala yanındaysanız alışkanlıktır.üstelik ortada resmiyet yokken nişan nikah v.s yokken kendinize bunu yapıyorsanız korkağın tekisinizdir. yalnız kalmaktan korkuyorsunuzdur.savaşmaya korkuyorsunuzdur.
çok acımasız anlattım ama genellikle kızlar çok yapıyor bu hatayı!
