Sevilmeye ihtiyaç duyuyorum ama kimse yok

Asıl sorun iş gibi duruyor. Bilmiyorum istifa edip başka, bir yere geçme ihtimaliniz var mı?
Aynı bunalımları geçirip sonrasında istifa ettim açıkçası. Şuan daha iyisi için hazırlanıyorum mesela.
Ama tabii burda aileniz yanınızda olmalı.
Aşk, sevgili konusu ise ailenizin tutumunu anlayamadım. Sebep neyki öyle davranmalarının. Nasıl, nerden başlayacaksınız sonuçta onlar bu tutumda olurlarsa. O kısım biraz soru işareti detay bilmediğim için açıkçası. Ama onlarında gönlü ola ola zaten işlersiniz.
Bir aday bulma konusu ise klişenin dibi ama cidden o sizi bulur. Doğru zaman, doğru yer, doğru insan inanın hiç beklemediğiniz anda kapınızı çalar. Yeterki değerlendirmeyi, gözünüzü açıp yakınınızı görmeyi, fırsatları tepmeyerek hiç değilse ufak tanıma fırsatları vererek bunu yaparsınız. Allah gönlünüze göre versin.
 
26 yaşındayım ve şu an hayatımda kimse yok, işyerimde de bana uygun birini bulamadım, aşık olduğum biri vardı artık onunla da imkansız oldu, bazı arkadaşlarım evlilik konusunu açıyor bana geç kalma gibisinden, çevremdeki kendi yaşıtlarımda biran önce evlenmek dersine düştü resmen, ben evlilik olsun demekten ziyade birinin beni sevmesine ilgisine ihtiyaç duyuyorum, belki de hiç-bir zaman sevilmeyeceğim ama bu sevgi ilgi görme ihtiyacını kendi kendime nasıl karşılaşacağımı bilmiyorum, insanların birbiriyle olan mutluluklarını gördükçe kendimi çok değersiz hissetmeye başladım artık, ömür boyu yapayalnız olacakmışım gibi hissediyorum , en azından biri beni sevseydi bu durum bana yeterdi sevildim en azından diye kendimi avuturdum, şu anki işyerimde de çok yalnız hissediyorum kafa dengi kimsem yok, çok mutsuzum tavsiyelerinize ihtiyacım var teşekkür ederim.
AnneniZ var mı ? İçinizdeki sevgi boşluğu ailenizden göremediğiniz için olabilir mi ? Çünkü o boşluğu bir erkek dolduramiyor. Beni çok seven bir eşim var ama içimdeki aile boşluğu dolmuyor
 
Kendimi 8 ay öncesine kadar seviyordum, işyerimde haksızlığa uğradıktan sonra eski halime dönemedim kaç aydır
Şu anki işyerimde insanlar da bana başta çok soğuk davrandığı için kendimi geri çektim ve pek sohbet etmiyorum bu durum beni olumsuz etkiliyor
Eski işyerimde sosyal biriydim herkesle aram iyiydi o halimi çok özledim
Artık kendimdende soğudum
İşyerinde bana uygun biri yok
Bütün günüm işyerinde geçiyor zaten
Ailemde insanlara çabuk inanırım diye korkuyor geçmişimden dolayı biriyle tanışmak istesem konuşmak istesem direk tepki veriyorlar
Benim işim aşk konusunda da zor ne yapacağımı bilmiyorum
Bazen ömür boyu evlenmeyi düşünmüyorum bazen de yalnızlıktan sıkılıyorum
Arada kalmış gibiyim
Asşında en büyük sorunuz kendinizle ve iç dünyanızda da kendinizle savaş halindesiniz. Önce kendinizle ilgili sorunlarınızı çzömelisiniz. Etrafta gerçekten de düzgün insan kalmadı eskide kaldı o insanlar ne acı.
 
Umutlarımızı tek bir kişiye bağlamak yerine seçici olun. Etrafımda birçok erkek oluyor. Ama çok güzel olduğumdan değil, çok sosyal olduğumdan ve birçoğu da beni bir bedenden ibaret görüyor. Unutamadığım bir erkek arkadaşım var,tanıştığımız günden beri başkasını istemedim aşağı yukarı 1 senedir. Ayrıldık hemen ardından bu saçma sevgi ihtiyacı için birkaç günlük bir ilişki yaşadım sonra pişman oldum neden kendimi bu kadar düşürdüm diye. Yaşıtız bu yaşlarda etrafınızdaki herkes akıl almaz bir şekilde birden evlenmeye başlıyor. 21-22 yaşında etrafınızdaki çoğu kişi bekar olduğu için evlenenler size hata yapmış gibi gelirken şimdi etrafınızdaki çoğu kişi evli olduğu için bekarlık size hata geliyor. Evli kişilerin size söylemediği şey ise evlilikteki sorunlardır.
 
X