merhabalar. henüz yirmili yaşlarımın başlarındayım. öncelikle ilk kez kendimi bir ilişki yaşamak için açtım, denedim. yaklaşık 10 ay önce birisiyle tanıştım fakat tamamen arkadaşlıktı. onun bana karşı hisleri varmış hep, ateşle barut misali benim de zaman zaman aklımdan acaba diye geçiyordu. daha sonra hislerini ben anladım açıkça gerçi o gelip konuşmadı ama alttan alttan her şeyi de gösterdi benim ketum tavrımdan da bir şey çözememiş, arkadaşlığımı da kaybetmeyi göze alamadığı için açıkça konuşamamış. neyse ben artık bi gün aldım karşıma konuştum. dedim ben aptal değilim anladım seni derken biz başladık. çok mutlu bu tabi. 1,5 ay oldu henüz beni deli gibi sevdiğini söyleyen adam ne arıyor ne soruyor. neden diye sorunca da ben mesajlaşmayı telefonla konuşmayı sevmiyorum diyor sen ara sen yaz bana cevap vermiyor muyum diyor. sen beni çok sevdiğini çok özlediğini söylüyor hep bundan hala tereddüt etmem onu korkutup üzüyormuş. zaten haftada bir kez ancak görüşebiliyoruz ama yine de aramıyor sormuyor gece bunun için üzüldüğümü söylüyorum ertesi gün yine aramıyor arıyorum açmıyor internette takılıyor. savaşayım emek vereyim diyorum ama böyle de istenmediğimi hissediyorum içim kabul etmiyor...