• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

sevmedıgınız ınsanlara nasıl mesafelı davranabılıyosunuz????

ugurbocuuu

Kayıtlı Üye
18 Nisan 2012
8.331
18.322
448
Kayseri
beni üzen çok sevmedıgım ama aileden akrabadan yada yakın çevreden insanlar var görüşmek ve zaman zaman bıraraya gelmek zorundayım onlarla.. konuşmamak olmuyo konuştugumda da bn mı mesafe koyamıyorum bılmıyorum kı canımı sıkıyolar az konuşsam kısa kesıyo gıbı onu ıstemıyo gıbı sus der gıbı oluyo konusunca laf acılıyo bnmle canının istedıgı gıbı konusuyo örnegın bı yakınımız var akraba bı abla dıyım benı belli etmeden küçük görüyo gıbı falan yapıyo yanı benı küçük görmedıgını aksıne benı sırf üzmek için öyle yaptıgını biliyorum ama bende üzüldüğünü bozuldugunu hemen bellı eden bı ınsanım amacına ulasıyo ve fazlada önemsemıyo yaptıgını kötü bişi yaptıgının farkında degıl ben dıyorum her zaman az konusuyum mecbur kaldıkca dıyorum yanyana gelınce konusuyorum çünkü konusturuyolar benı yaa mesafe koyamıyorum bı de yapım öyle soguk degıldır her zaman konuşkan dışadönüğüm azıcık konuşmasam bişi mi oldu diye bu sefer tümden konusmak zorunda bırakıyolar.. herkes sevmedıgı ınsanlara nasıl mesafe koyuyo.....
 
Ben sevmedigim insanlara karsi iyi ama mesafeli davranirim, güler yüzlü ama kesinlikle özel birseyimi anlatmam. Ayrintili olarak benim kendime göre gelistirdigim taktikler ve bende ise yaramis olanlar sunlar:

Telefonla hic aramam sormam birsey olmadigi sürece, ama hastalik olsun, bayram olsun vs ararim eger zaten bir sekilde bir araya gelecegim insanlarsa, cünki yüz yüze gelince ayip oluyor coktan beri görüsmemis olmak. Ama yurtdisinda yasayan ve pek sevmedigim kisileri kesinlikle aramam hic, ayrica facebook´umda olmadigi icin hayatlarindanda haberdar olmuyorum, bu ister istemez bir mesafe koyuyor zaten.

Yakinlarima ziyarete gelmislerse insanlarin icinde mutlaka bende evime davet ederim, yada evimde istemiyorsam "Sizi gezdireyim" derim esimle beraber yemege falan götürelim, müzeye vs gezdirelim derim. Cogu zaten kabul etmez, sasirirlar hatta. Bazileride kabul eder ve tuhaf olan cogu zaman aramizdaki buzlar öyle bir gezmede erimis olur.
Yinede yine ayni mesafeyi korurum, hemen iki iyi davrandilar diye samimi olmaya baslamam.

Bir araya gelince gayet güler yüzlü davraniyorum, genelde oturup önce havadan sudan, sonra cocuklari varsa onlari soruyorum, zaten genelde insanlar cocuklari hakkinda bahsetmeyi cok seviyor. Cocuklara hediye alirim, kesinlikle hic sikayetde bulunmam gürültü vs yaptiklari zaman sadece onlarla oyalamaya calisirim ozaman.
Cocuk seni sevdikten sonra Anne Babasida daha iyi davraniyor, ben bunu anladim zamanla. Cocuk yaramazsa "Cok zeki masallah, büyüyünce tam bir lider olacak" diyorum, usluysa "Nekadar hanim hanimcik veya masallah nekadar uslu" diyorum, asla laf sokmuyorum hic bir konuda.

Bir araya gelince birde karsimdakini konusturmaya calisirim genelde, herkes kendisinden bahsetmeyi cok sever, diyelim karsimda gicik gittigim bir hanim var, biraz kompleksli ve nasilsin vs diye sorunca hemen muhtesem evinden, arabasindan, esinden, isinden vs hava atmaya basliyor "nekadar güzel, hak ediyorsunuz ama okadar emek verdiniz vs gibi konusuyorum kisaca ve dahada anlatsinlar diye sorular soruyorum, yani merak ettigimden degil ama, maksat zaman gecmesi : )

Sevmediklerim insanlara dahil dogumgünleri olunca örnegin davet edildigim zaman mutlaka güzel bir hediye alip götürüyorum.

Kesinlikle onlarin yaninda kimse hakkinda sikayet etmiyorum, iyi veya kötü kendi ailem hakkinda hicbirsey anlatmiyorum ve gecistiriyorum "Iste nasil olsunlar, ugrasiyorlar vs" gibi

Karsimdaki bana diyelim kayinvalidemi kötülüyor, gercekten kadinin kötü bir huyundan bahsediyor diyelim, örnegin gecenlerde: senin kaynananda cimrilik yapmis siz zor durumda olmaniza ragmen yardim etmemis demisti birisi sirf agzimdan laf almak icin, ozaman cok samimi gözükerek
"Evet haklisin öyle oldu, iste öyle yapmasi gencken cok parasizlik cekmis bunun yüzünden simdide korkuyor elimden gider birikimlerim diye... Ne yapacaksin, kim iyi kaynanayi kaybetmiste ben bulacagim, hicbirimiz dört dörtlük degiliz. Iyiligide cok oluyor yine Allah razi olsun ondan, daha bugün oldu öteye gec demez bana hic" derim mesela.
Yani biraz politik olurum, bildikleri durumlari inkar etmem asla, ama öyle bildikleri gibide birakmam.

Hic beklemedikleri bir anda onlara bir iyilik yaparim, ama bir kereye mahsus birsey, kendimi kullandirmam. Örnegin cocugu doktora gidecek "bende zaten gidecektim ben götürürüm" derim, ama cocugu kapidanda geri birakirim, yani tekrar evine girip iyice samilesmem.

Kimseyi kimseye kötülemem, tuhaf birsey olduysada anlatmam, millete malzeme vermem yani. Benim akrabalar cok oldugu icin mutlaka biri ya kocasina ya bacisina söyler ordanda yayilir gider laf büyüyüp dugur, kücücük söyledigin birseyden neler olur neler. Bunu bildigim icin cok dikkatli davranirim bu konuda.

Yapici bir halim vardir, yanimda atisanlar oldugu zaman ortami yumsatmaya calisirim, insanlari güldürmeye calisirim.

Kötü seyler anlatmam, örnegin gazetede okudugum bir cinayeti bile anlatmam, anlatacaksam güzel seylerden bahsederim. Cünki sen kötü seyleri anlattikca insanlar senden negatif elektrik aliyorlar, ama sen normal seylerden ve komik seylerden bahsettiginde insanlar senin varligindan mutlu olurlar, seni nekadar sevmeselerde. Tabii arkadaslarimla cok farkli, onlarla herseyi konusabilirim, ama dedigim gibi sinir bozucu insanlarin yaninda daha cok moral bozacak seyler konusmam kesinlikle.

Kadinlarin genelde laf sokmalari "Kilomu aldin sen?" vs gibi oluyor, hic kilo almadiysam bile "Evet canim ya gecenlerde vermistim yine aldim, sen nasil formunu koruyorsun?" diye soruyorum.
Gerci cogu kisi zaten kendisi benden iki mislisi kilolu oluyor ya....neyse ; )

Salak ayagina yatmak iyidir bazen. Isime gelmeyini yanlis anliyorum, isime gelmeyini duymuyorum. Bozuldugumu asla belli etmiyorum, gülümsüyorum sadece sanki gizliden baska bir bildigim varmis gibi.
Deli oluyorlar bazilari moralini bozamadiklari zaman zaten.
 
Son düzenleme:
sevmediğim insana asla sokulmam birşeyimi anlatmama derdinide dinlemekten kaçınırım..
acıkcası sevmediğim insanla işim olmaz :50:
 
Ben sevmedigim insanlara karsi iyi ama mesafeli davranirim, güler yüzlü ama kesinlikle özel birseyimi anlatmam. Ayrintili olarak benim kendime göre gelistirdigim taktikler ve bende ise yaramis olanlar sunlar:

Telefonla hic aramam sormam birsey olmadigi sürece, ama hastalik olsun, bayram olsun vs ararim eger zaten bir sekilde bir araya gelecegim insanlarsa, cünki yüz yüze gelince ayip oluyor coktan beri görüsmemis olmak. Ama yurtdisinda yasayan ve pek sevmedigim kisileri kesinlikle aramam hic, ayrica facebook´umda olmadigi icin hayatlarindanda haberdar olmuyorum, bu ister istemez bir mesafe koyuyor zaten.

Yakinlarima ziyarete gelmislerse insanlarin icinde mutlaka bende evime davet ederim, yada evimde istemiyorsam "Sizi gezdireyim" derim esimle beraber yemege falan götürelim, müzeye vs gezdirelim derim. Cogu zaten kabul etmez, sasirirlar hatta. Bazileride kabul eder ve tuhaf olan cogu zaman aramizdaki buzlar öyle bir gezmede erimis olur.
Yinede yine ayni mesafeyi korurum, hemen iki iyi davrandilar diye samimi olmaya baslamam.

Bir araya gelince gayet güler yüzlü davraniyorum, genelde oturup önce havadan sudan, sonra cocuklari varsa onlari soruyorum, zaten genelde insanlar cocuklari hakkinda bahsetmeyi cok seviyor. Cocuklara hediye alirim, kesinlikle hic sikayetde bulunmam gürültü vs yaptiklari zaman sadece onlarla oyalamaya calisirim ozaman.
Cocuk seni sevdikten sonra Anne Babasida daha iyi davraniyor, ben bunu anladim zamanla. Cocuk yaramazsa "Cok zeki masallah, büyüyünce tam bir lider olacak" diyorum, usluysa "Nekadar hanim hanimcik veya masallah nekadar uslu" diyorum, asla laf sokmuyorum hic bir konuda.

Bir araya gelince birde karsimdakini konusturmaya calisirim genelde, herkes kendisinden bahsetmeyi cok sever, diyelim karsimda gicik gittigim bir hanim var, biraz kompleksli ve nasilsin vs diye sorunca hemen muhtesem evinden, arabasindan, esinden, isinden vs hava atmaya basliyor "nekadar güzel, hak ediyorsunuz ama okadar emek verdiniz vs gibi konusuyorum kisaca ve dahada anlatsinlar diye sorular soruyorum, yani merak ettigimden degil ama, maksat zaman gecmesi : )

Sevmediklerim insanlara dahil dogumgünleri olunca örnegin davet edildigim zaman mutlaka güzel bir hediye alip götürüyorum.

Kesinlikle onlarin yaninda kimse hakkinda sikayet etmiyorum, iyi veya kötü kendi ailem hakkinda hicbirsey anlatmiyorum ve gecistiriyorum "Iste nasil olsunlar, ugrasiyorlar vs" gibi

Karsimdaki bana diyelim kayinvalidemi kötülüyor, gercekten kadinin kötü bir huyundan bahsediyor diyelim, örnegin gecenlerde: senin kaynananda cimrilik yapmis siz zor durumda olmaniza ragmen yardim etmemis demisti birisi sirf agzimdan laf almak icin, ozaman cok samimi gözükerek
"Evet haklisin öyle oldu, iste öyle yapmasi gencken cok parasizlik cekmis bunun yüzünden simdide korkuyor elimden gider birikimlerim diye... Ne yapacaksin, kim iyi kaynanayi kaybetmiste ben bulacagim, hicbirimiz dört dörtlük degiliz. Iyiligide cok oluyor yine Allah razi olsun ondan, daha bugün oldu öteye gec demez bana hic" derim mesela.
Yani biraz politik olurum, bildikleri durumlari inkar etmem asla, ama öyle bildikleri gibide birakmam.

Hic beklemedikleri bir anda onlara bir iyilik yaparim, ama bir kereye mahsus birsey, kendimi kullandirmam. Örnegin cocugu doktora gidecek "bende zaten gidecektim ben götürürüm" derim, ama cocugu kapidanda geri birakirim, yani tekrar evine girip iyice samilesmem.

Kimseyi kimseye kötülemem, tuhaf birsey olduysada anlatmam, millete malzeme vermem yani. Benim akrabalar cok oldugu icin mutlaka biri ya kocasina ya bacisina söyler ordanda yayilir gider laf büyüyüp dugur, kücücük söyledigin birseyden neler olur neler. Bunu bildigim icin cok dikkatli davranirim bu konuda.

Yapici bir halim vardir, yanimda atisanlar oldugu zaman ortami yumsatmaya calisirim, insanlari güldürmeye calisirim.

Kötü seyler anlatmam, örnegin gazetede okudugum bir cinayeti bile anlatmam, anlatacaksam güzel seylerden bahsederim. Cünki sen kötü seyleri anlattikca insanlar senden negatif elektrik aliyorlar, ama sen normal seylerden ve komik seylerden bahsettiginde insanlar senin varligindan mutlu olurlar, seni nekadar sevmeselerde. Tabii arkadaslarimla cok farkli, onlarla herseyi konusabilirim, ama dedigim gibi sinir bozucu insanlarin yaninda daha cok moral bozacak seyler konusmam kesinlikle.

Kadinlarin genelde laf sokmalari "Kilomu aldin sen?" vs gibi oluyor, hic kilo almadiysam bile "Evet canim ya gecenlerde vermistim yine aldim, sen nasil formunu koruyorsun?" diye soruyorum.
Gerci cogu kisi zaten kendisi benden iki mislisi kilolu oluyor ya....neyse ; )

Salak ayagina yatmak iyidir bazen. Isime gelmeyini yanlis anliyorum, isime gelmeyini duymuyorum. Bozuldugumu asla belli etmiyorum, gülümsüyorum sadece sanki gizliden baska bir bildigim varmis gibi.
Deli oluyorlar bazilari moralini bozamadiklari zaman zaten.

çok güzel şeyler yazmışsın ellerıne saglık yorulmussun ama cok tesekkur ederım çok ıyısın bnm için ugrasmıssın anlamaya calısıcam umarım bende böyle senın gıbı rahat davranabılırım......
 
bende bu huyumu çok severim insanlara karşı hep bi mesafem vardır, hele sevmediğim anlaşamadığım insanlara karşı fazlasıyla mesafemi korurum
 
Ben sevmedigim insanlara karsi iyi ama mesafeli davranirim, güler yüzlü ama kesinlikle özel birseyimi anlatmam. Ayrintili olarak benim kendime göre gelistirdigim taktikler ve bende ise yaramis olanlar sunlar:

Telefonla hic aramam sormam birsey olmadigi sürece, ama hastalik olsun, bayram olsun vs ararim eger zaten bir sekilde bir araya gelecegim insanlarsa, cünki yüz yüze gelince ayip oluyor coktan beri görüsmemis olmak. Ama yurtdisinda yasayan ve pek sevmedigim kisileri kesinlikle aramam hic, ayrica facebook´umda olmadigi icin hayatlarindanda haberdar olmuyorum, bu ister istemez bir mesafe koyuyor zaten.

Yakinlarima ziyarete gelmislerse insanlarin icinde mutlaka bende evime davet ederim, yada evimde istemiyorsam "Sizi gezdireyim" derim esimle beraber yemege falan götürelim, müzeye vs gezdirelim derim. Cogu zaten kabul etmez, sasirirlar hatta. Bazileride kabul eder ve tuhaf olan cogu zaman aramizdaki buzlar öyle bir gezmede erimis olur.
Yinede yine ayni mesafeyi korurum, hemen iki iyi davrandilar diye samimi olmaya baslamam.

Bir araya gelince gayet güler yüzlü davraniyorum, genelde oturup önce havadan sudan, sonra cocuklari varsa onlari soruyorum, zaten genelde insanlar cocuklari hakkinda bahsetmeyi cok seviyor. Cocuklara hediye alirim, kesinlikle hic sikayetde bulunmam gürültü vs yaptiklari zaman sadece onlarla oyalamaya calisirim ozaman.
Cocuk seni sevdikten sonra Anne Babasida daha iyi davraniyor, ben bunu anladim zamanla. Cocuk yaramazsa "Cok zeki masallah, büyüyünce tam bir lider olacak" diyorum, usluysa "Nekadar hanim hanimcik veya masallah nekadar uslu" diyorum, asla laf sokmuyorum hic bir konuda.

Bir araya gelince birde karsimdakini konusturmaya calisirim genelde, herkes kendisinden bahsetmeyi cok sever, diyelim karsimda gicik gittigim bir hanim var, biraz kompleksli ve nasilsin vs diye sorunca hemen muhtesem evinden, arabasindan, esinden, isinden vs hava atmaya basliyor "nekadar güzel, hak ediyorsunuz ama okadar emek verdiniz vs gibi konusuyorum kisaca ve dahada anlatsinlar diye sorular soruyorum, yani merak ettigimden degil ama, maksat zaman gecmesi : )

Sevmediklerim insanlara dahil dogumgünleri olunca örnegin davet edildigim zaman mutlaka güzel bir hediye alip götürüyorum.

Kesinlikle onlarin yaninda kimse hakkinda sikayet etmiyorum, iyi veya kötü kendi ailem hakkinda hicbirsey anlatmiyorum ve gecistiriyorum "Iste nasil olsunlar, ugrasiyorlar vs" gibi

Karsimdaki bana diyelim kayinvalidemi kötülüyor, gercekten kadinin kötü bir huyundan bahsediyor diyelim, örnegin gecenlerde: senin kaynananda cimrilik yapmis siz zor durumda olmaniza ragmen yardim etmemis demisti birisi sirf agzimdan laf almak icin, ozaman cok samimi gözükerek
"Evet haklisin öyle oldu, iste öyle yapmasi gencken cok parasizlik cekmis bunun yüzünden simdide korkuyor elimden gider birikimlerim diye... Ne yapacaksin, kim iyi kaynanayi kaybetmiste ben bulacagim, hicbirimiz dört dörtlük degiliz. Iyiligide cok oluyor yine Allah razi olsun ondan, daha bugün oldu öteye gec demez bana hic" derim mesela.
Yani biraz politik olurum, bildikleri durumlari inkar etmem asla, ama öyle bildikleri gibide birakmam.

Hic beklemedikleri bir anda onlara bir iyilik yaparim, ama bir kereye mahsus birsey, kendimi kullandirmam. Örnegin cocugu doktora gidecek "bende zaten gidecektim ben götürürüm" derim, ama cocugu kapidanda geri birakirim, yani tekrar evine girip iyice samilesmem.

Kimseyi kimseye kötülemem, tuhaf birsey olduysada anlatmam, millete malzeme vermem yani. Benim akrabalar cok oldugu icin mutlaka biri ya kocasina ya bacisina söyler ordanda yayilir gider laf büyüyüp dugur, kücücük söyledigin birseyden neler olur neler. Bunu bildigim icin cok dikkatli davranirim bu konuda.

Yapici bir halim vardir, yanimda atisanlar oldugu zaman ortami yumsatmaya calisirim, insanlari güldürmeye calisirim.

Kötü seyler anlatmam, örnegin gazetede okudugum bir cinayeti bile anlatmam, anlatacaksam güzel seylerden bahsederim. Cünki sen kötü seyleri anlattikca insanlar senden negatif elektrik aliyorlar, ama sen normal seylerden ve komik seylerden bahsettiginde insanlar senin varligindan mutlu olurlar, seni nekadar sevmeselerde. Tabii arkadaslarimla cok farkli, onlarla herseyi konusabilirim, ama dedigim gibi sinir bozucu insanlarin yaninda daha cok moral bozacak seyler konusmam kesinlikle.

Kadinlarin genelde laf sokmalari "Kilomu aldin sen?" vs gibi oluyor, hic kilo almadiysam bile "Evet canim ya gecenlerde vermistim yine aldim, sen nasil formunu koruyorsun?" diye soruyorum.
Gerci cogu kisi zaten kendisi benden iki mislisi kilolu oluyor ya....neyse ; )

Salak ayagina yatmak iyidir bazen. Isime gelmeyini yanlis anliyorum, isime gelmeyini duymuyorum. Bozuldugumu asla belli etmiyorum, gülümsüyorum sadece sanki gizliden baska bir bildigim varmis gibi.
Deli oluyorlar bazilari moralini bozamadiklari zaman zaten.

bu nasıl bir profesyonel politikliktir böyle:53: işe yarıyor ama belli.
ben de ne hissediyorsam o yüzüme tavrıma yansır istemesem bile, yalan da söyleyemem, o yüzden çok zorluk çekiyorum:ssz:
 
Böyle olduğun için seni sevmeyenler olduğu kadar sevende vardır emin olun. Biraz mesafeli ve aklı başında olmak her zaman iyidir saçma sapan olayların dışında huzurlu tutar insanı. Çünkü insanlar gerçekten çok garipler bazen çyle saçma şeylerde olayları büyütüyolar ki hepsine lanet edesim geliyor insanlardan çok hayvanları seviyorum ben zaten :) prensip olarak insan sevmem ehehe
 
Böyle olduğun için seni sevmeyenler olduğu kadar sevende vardır emin olun. Biraz mesafeli ve aklı başında olmak her zaman iyidir saçma sapan olayların dışında huzurlu tutar insanı. Çünkü insanlar gerçekten çok garipler bazen çyle saçma şeylerde olayları büyütüyolar ki hepsine lanet edesim geliyor insanlardan çok hayvanları seviyorum ben zaten :) prensip olarak insan sevmem ehehe
Ben 9 şubat 2013 de hamileliğimin 9.ayındaydım..

Senin ne hatıran vardı bebişim,bu konuyu gündeme getirdin:) ?

Hani yani bı devlet meselesi de değil ki..değmezdi bunu oralardan çıkarmaya:)
 
beni üzen çok sevmedıgım ama aileden akrabadan yada yakın çevreden insanlar var görüşmek ve zaman zaman bıraraya gelmek zorundayım onlarla.. konuşmamak olmuyo konuştugumda da bn mı mesafe koyamıyorum bılmıyorum kı canımı sıkıyolar az konuşsam kısa kesıyo gıbı onu ıstemıyo gıbı sus der gıbı oluyo konusunca laf acılıyo bnmle canının istedıgı gıbı konusuyo örnegın bı yakınımız var akraba bı abla dıyım benı belli etmeden küçük görüyo gıbı falan yapıyo yanı benı küçük görmedıgını aksıne benı sırf üzmek için öyle yaptıgını biliyorum ama bende üzüldüğünü bozuldugunu hemen bellı eden bı ınsanım amacına ulasıyo ve fazlada önemsemıyo yaptıgını kötü bişi yaptıgının farkında degıl ben dıyorum her zaman az konusuyum mecbur kaldıkca dıyorum yanyana gelınce konusuyorum çünkü konusturuyolar benı yaa mesafe koyamıyorum bı de yapım öyle soguk degıldır her zaman konuşkan dışadönüğüm azıcık konuşmasam bişi mi oldu diye bu sefer tümden konusmak zorunda bırakıyolar.. herkes sevmedıgı ınsanlara nasıl mesafe koyuyo.....
Ayni dertten muzdaribim.Evimde huzurum yok,karsi taraf istedigi gibi konusuyo,surekli elestiriler,yapmasdigim seylri daha once soyle yapmisti diyo,aile gibi oldugumuz komsum,ailem agzina cok bakiyor,o istedigini soyluyor,ben ailemden baski goruyorum,hakkimi savunamiyorum,kendimi cok kisiliksiz hissediyorum artik
 
Ben sevmedigim insanlara karsi iyi ama mesafeli davranirim, güler yüzlü ama kesinlikle özel birseyimi anlatmam. Ayrintili olarak benim kendime göre gelistirdigim taktikler ve bende ise yaramis olanlar sunlar:

Telefonla hic aramam sormam birsey olmadigi sürece, ama hastalik olsun, bayram olsun vs ararim eger zaten bir sekilde bir araya gelecegim insanlarsa, cünki yüz yüze gelince ayip oluyor coktan beri görüsmemis olmak. Ama yurtdisinda yasayan ve pek sevmedigim kisileri kesinlikle aramam hic, ayrica facebook´umda olmadigi icin hayatlarindanda haberdar olmuyorum, bu ister istemez bir mesafe koyuyor zaten.

Yakinlarima ziyarete gelmislerse insanlarin icinde mutlaka bende evime davet ederim, yada evimde istemiyorsam "Sizi gezdireyim" derim esimle beraber yemege falan götürelim, müzeye vs gezdirelim derim. Cogu zaten kabul etmez, sasirirlar hatta. Bazileride kabul eder ve tuhaf olan cogu zaman aramizdaki buzlar öyle bir gezmede erimis olur.
Yinede yine ayni mesafeyi korurum, hemen iki iyi davrandilar diye samimi olmaya baslamam.

Bir araya gelince gayet güler yüzlü davraniyorum, genelde oturup önce havadan sudan, sonra cocuklari varsa onlari soruyorum, zaten genelde insanlar cocuklari hakkinda bahsetmeyi cok seviyor. Cocuklara hediye alirim, kesinlikle hic sikayetde bulunmam gürültü vs yaptiklari zaman sadece onlarla oyalamaya calisirim ozaman.
Cocuk seni sevdikten sonra Anne Babasida daha iyi davraniyor, ben bunu anladim zamanla. Cocuk yaramazsa "Cok zeki masallah, büyüyünce tam bir lider olacak" diyorum, usluysa "Nekadar hanim hanimcik veya masallah nekadar uslu" diyorum, asla laf sokmuyorum hic bir konuda.

Bir araya gelince birde karsimdakini konusturmaya calisirim genelde, herkes kendisinden bahsetmeyi cok sever, diyelim karsimda gicik gittigim bir hanim var, biraz kompleksli ve nasilsin vs diye sorunca hemen muhtesem evinden, arabasindan, esinden, isinden vs hava atmaya basliyor "nekadar güzel, hak ediyorsunuz ama okadar emek verdiniz vs gibi konusuyorum kisaca ve dahada anlatsinlar diye sorular soruyorum, yani merak ettigimden degil ama, maksat zaman gecmesi : )

Sevmediklerim insanlara dahil dogumgünleri olunca örnegin davet edildigim zaman mutlaka güzel bir hediye alip götürüyorum.

Kesinlikle onlarin yaninda kimse hakkinda sikayet etmiyorum, iyi veya kötü kendi ailem hakkinda hicbirsey anlatmiyorum ve gecistiriyorum "Iste nasil olsunlar, ugrasiyorlar vs" gibi

Karsimdaki bana diyelim kayinvalidemi kötülüyor, gercekten kadinin kötü bir huyundan bahsediyor diyelim, örnegin gecenlerde: senin kaynananda cimrilik yapmis siz zor durumda olmaniza ragmen yardim etmemis demisti birisi sirf agzimdan laf almak icin, ozaman cok samimi gözükerek
"Evet haklisin öyle oldu, iste öyle yapmasi gencken cok parasizlik cekmis bunun yüzünden simdide korkuyor elimden gider birikimlerim diye... Ne yapacaksin, kim iyi kaynanayi kaybetmiste ben bulacagim, hicbirimiz dört dörtlük degiliz. Iyiligide cok oluyor yine Allah razi olsun ondan, daha bugün oldu öteye gec demez bana hic" derim mesela.
Yani biraz politik olurum, bildikleri durumlari inkar etmem asla, ama öyle bildikleri gibide birakmam.

Hic beklemedikleri bir anda onlara bir iyilik yaparim, ama bir kereye mahsus birsey, kendimi kullandirmam. Örnegin cocugu doktora gidecek "bende zaten gidecektim ben götürürüm" derim, ama cocugu kapidanda geri birakirim, yani tekrar evine girip iyice samilesmem.

Kimseyi kimseye kötülemem, tuhaf birsey olduysada anlatmam, millete malzeme vermem yani. Benim akrabalar cok oldugu icin mutlaka biri ya kocasina ya bacisina söyler ordanda yayilir gider laf büyüyüp dugur, kücücük söyledigin birseyden neler olur neler. Bunu bildigim icin cok dikkatli davranirim bu konuda.

Yapici bir halim vardir, yanimda atisanlar oldugu zaman ortami yumsatmaya calisirim, insanlari güldürmeye calisirim.

Kötü seyler anlatmam, örnegin gazetede okudugum bir cinayeti bile anlatmam, anlatacaksam güzel seylerden bahsederim. Cünki sen kötü seyleri anlattikca insanlar senden negatif elektrik aliyorlar, ama sen normal seylerden ve komik seylerden bahsettiginde insanlar senin varligindan mutlu olurlar, seni nekadar sevmeselerde. Tabii arkadaslarimla cok farkli, onlarla herseyi konusabilirim, ama dedigim gibi sinir bozucu insanlarin yaninda daha cok moral bozacak seyler konusmam kesinlikle.

Kadinlarin genelde laf sokmalari "Kilomu aldin sen?" vs gibi oluyor, hic kilo almadiysam bile "Evet canim ya gecenlerde vermistim yine aldim, sen nasil formunu koruyorsun?" diye soruyorum.
Gerci cogu kisi zaten kendisi benden iki mislisi kilolu oluyor ya....neyse ; )

Salak ayagina yatmak iyidir bazen. Isime gelmeyini yanlis anliyorum, isime gelmeyini duymuyorum. Bozuldugumu asla belli etmiyorum, gülümsüyorum sadece sanki gizliden baska bir bildigim varmis gibi.
Deli oluyorlar bazilari moralini bozamadiklari zaman zaten.
Ya siz aşmışsınız Maşallah
 
Suratım Nurella gibi oluyor zaten...
Bu nebiçim insan.
Ne mesafe ne bişey koymaya gerek bile kalmıyo
 
Ben sevmedigim insanlara karsi iyi ama mesafeli davranirim, güler yüzlü ama kesinlikle özel birseyimi anlatmam. Ayrintili olarak benim kendime göre gelistirdigim taktikler ve bende ise yaramis olanlar sunlar:

Telefonla hic aramam sormam birsey olmadigi sürece, ama hastalik olsun, bayram olsun vs ararim eger zaten bir sekilde bir araya gelecegim insanlarsa, cünki yüz yüze gelince ayip oluyor coktan beri görüsmemis olmak. Ama yurtdisinda yasayan ve pek sevmedigim kisileri kesinlikle aramam hic, ayrica facebook´umda olmadigi icin hayatlarindanda haberdar olmuyorum, bu ister istemez bir mesafe koyuyor zaten.

Yakinlarima ziyarete gelmislerse insanlarin icinde mutlaka bende evime davet ederim, yada evimde istemiyorsam "Sizi gezdireyim" derim esimle beraber yemege falan götürelim, müzeye vs gezdirelim derim. Cogu zaten kabul etmez, sasirirlar hatta. Bazileride kabul eder ve tuhaf olan cogu zaman aramizdaki buzlar öyle bir gezmede erimis olur.
Yinede yine ayni mesafeyi korurum, hemen iki iyi davrandilar diye samimi olmaya baslamam.

Bir araya gelince gayet güler yüzlü davraniyorum, genelde oturup önce havadan sudan, sonra cocuklari varsa onlari soruyorum, zaten genelde insanlar cocuklari hakkinda bahsetmeyi cok seviyor. Cocuklara hediye alirim, kesinlikle hic sikayetde bulunmam gürültü vs yaptiklari zaman sadece onlarla oyalamaya calisirim ozaman.
Cocuk seni sevdikten sonra Anne Babasida daha iyi davraniyor, ben bunu anladim zamanla. Cocuk yaramazsa "Cok zeki masallah, büyüyünce tam bir lider olacak" diyorum, usluysa "Nekadar hanim hanimcik veya masallah nekadar uslu" diyorum, asla laf sokmuyorum hic bir konuda.

Bir araya gelince birde karsimdakini konusturmaya calisirim genelde, herkes kendisinden bahsetmeyi cok sever, diyelim karsimda gicik gittigim bir hanim var, biraz kompleksli ve nasilsin vs diye sorunca hemen muhtesem evinden, arabasindan, esinden, isinden vs hava atmaya basliyor "nekadar güzel, hak ediyorsunuz ama okadar emek verdiniz vs gibi konusuyorum kisaca ve dahada anlatsinlar diye sorular soruyorum, yani merak ettigimden degil ama, maksat zaman gecmesi : )

Sevmediklerim insanlara dahil dogumgünleri olunca örnegin davet edildigim zaman mutlaka güzel bir hediye alip götürüyorum.

Kesinlikle onlarin yaninda kimse hakkinda sikayet etmiyorum, iyi veya kötü kendi ailem hakkinda hicbirsey anlatmiyorum ve gecistiriyorum "Iste nasil olsunlar, ugrasiyorlar vs" gibi

Karsimdaki bana diyelim kayinvalidemi kötülüyor, gercekten kadinin kötü bir huyundan bahsediyor diyelim, örnegin gecenlerde: senin kaynananda cimrilik yapmis siz zor durumda olmaniza ragmen yardim etmemis demisti birisi sirf agzimdan laf almak icin, ozaman cok samimi gözükerek
"Evet haklisin öyle oldu, iste öyle yapmasi gencken cok parasizlik cekmis bunun yüzünden simdide korkuyor elimden gider birikimlerim diye... Ne yapacaksin, kim iyi kaynanayi kaybetmiste ben bulacagim, hicbirimiz dört dörtlük degiliz. Iyiligide cok oluyor yine Allah razi olsun ondan, daha bugün oldu öteye gec demez bana hic" derim mesela.
Yani biraz politik olurum, bildikleri durumlari inkar etmem asla, ama öyle bildikleri gibide birakmam.

Hic beklemedikleri bir anda onlara bir iyilik yaparim, ama bir kereye mahsus birsey, kendimi kullandirmam. Örnegin cocugu doktora gidecek "bende zaten gidecektim ben götürürüm" derim, ama cocugu kapidanda geri birakirim, yani tekrar evine girip iyice samilesmem.

Kimseyi kimseye kötülemem, tuhaf birsey olduysada anlatmam, millete malzeme vermem yani. Benim akrabalar cok oldugu icin mutlaka biri ya kocasina ya bacisina söyler ordanda yayilir gider laf büyüyüp dugur, kücücük söyledigin birseyden neler olur neler. Bunu bildigim icin cok dikkatli davranirim bu konuda.

Yapici bir halim vardir, yanimda atisanlar oldugu zaman ortami yumsatmaya calisirim, insanlari güldürmeye calisirim.

Kötü seyler anlatmam, örnegin gazetede okudugum bir cinayeti bile anlatmam, anlatacaksam güzel seylerden bahsederim. Cünki sen kötü seyleri anlattikca insanlar senden negatif elektrik aliyorlar, ama sen normal seylerden ve komik seylerden bahsettiginde insanlar senin varligindan mutlu olurlar, seni nekadar sevmeselerde. Tabii arkadaslarimla cok farkli, onlarla herseyi konusabilirim, ama dedigim gibi sinir bozucu insanlarin yaninda daha cok moral bozacak seyler konusmam kesinlikle.

Kadinlarin genelde laf sokmalari "Kilomu aldin sen?" vs gibi oluyor, hic kilo almadiysam bile "Evet canim ya gecenlerde vermistim yine aldim, sen nasil formunu koruyorsun?" diye soruyorum.
Gerci cogu kisi zaten kendisi benden iki mislisi kilolu oluyor ya....neyse ; )

Salak ayagina yatmak iyidir bazen. Isime gelmeyini yanlis anliyorum, isime gelmeyini duymuyorum. Bozuldugumu asla belli etmiyorum, gülümsüyorum sadece sanki gizliden baska bir bildigim varmis gibi.
Deli oluyorlar bazilari moralini bozamadiklari zaman zaten.

Parti kursanız vallahi oyunu veriririm size...
 
Ben sevmedigim insanlara karsi iyi ama mesafeli davranirim, güler yüzlü ama kesinlikle özel birseyimi anlatmam. Ayrintili olarak benim kendime göre gelistirdigim taktikler ve bende ise yaramis olanlar sunlar:

Telefonla hic aramam sormam birsey olmadigi sürece, ama hastalik olsun, bayram olsun vs ararim eger zaten bir sekilde bir araya gelecegim insanlarsa, cünki yüz yüze gelince ayip oluyor coktan beri görüsmemis olmak. Ama yurtdisinda yasayan ve pek sevmedigim kisileri kesinlikle aramam hic, ayrica facebook´umda olmadigi icin hayatlarindanda haberdar olmuyorum, bu ister istemez bir mesafe koyuyor zaten.

Yakinlarima ziyarete gelmislerse insanlarin icinde mutlaka bende evime davet ederim, yada evimde istemiyorsam "Sizi gezdireyim" derim esimle beraber yemege falan götürelim, müzeye vs gezdirelim derim. Cogu zaten kabul etmez, sasirirlar hatta. Bazileride kabul eder ve tuhaf olan cogu zaman aramizdaki buzlar öyle bir gezmede erimis olur.
Yinede yine ayni mesafeyi korurum, hemen iki iyi davrandilar diye samimi olmaya baslamam.

Bir araya gelince gayet güler yüzlü davraniyorum, genelde oturup önce havadan sudan, sonra cocuklari varsa onlari soruyorum, zaten genelde insanlar cocuklari hakkinda bahsetmeyi cok seviyor. Cocuklara hediye alirim, kesinlikle hic sikayetde bulunmam gürültü vs yaptiklari zaman sadece onlarla oyalamaya calisirim ozaman.
Cocuk seni sevdikten sonra Anne Babasida daha iyi davraniyor, ben bunu anladim zamanla. Cocuk yaramazsa "Cok zeki masallah, büyüyünce tam bir lider olacak" diyorum, usluysa "Nekadar hanim hanimcik veya masallah nekadar uslu" diyorum, asla laf sokmuyorum hic bir konuda.

Bir araya gelince birde karsimdakini konusturmaya calisirim genelde, herkes kendisinden bahsetmeyi cok sever, diyelim karsimda gicik gittigim bir hanim var, biraz kompleksli ve nasilsin vs diye sorunca hemen muhtesem evinden, arabasindan, esinden, isinden vs hava atmaya basliyor "nekadar güzel, hak ediyorsunuz ama okadar emek verdiniz vs gibi konusuyorum kisaca ve dahada anlatsinlar diye sorular soruyorum, yani merak ettigimden degil ama, maksat zaman gecmesi : )

Sevmediklerim insanlara dahil dogumgünleri olunca örnegin davet edildigim zaman mutlaka güzel bir hediye alip götürüyorum.

Kesinlikle onlarin yaninda kimse hakkinda sikayet etmiyorum, iyi veya kötü kendi ailem hakkinda hicbirsey anlatmiyorum ve gecistiriyorum "Iste nasil olsunlar, ugrasiyorlar vs" gibi

Karsimdaki bana diyelim kayinvalidemi kötülüyor, gercekten kadinin kötü bir huyundan bahsediyor diyelim, örnegin gecenlerde: senin kaynananda cimrilik yapmis siz zor durumda olmaniza ragmen yardim etmemis demisti birisi sirf agzimdan laf almak icin, ozaman cok samimi gözükerek
"Evet haklisin öyle oldu, iste öyle yapmasi gencken cok parasizlik cekmis bunun yüzünden simdide korkuyor elimden gider birikimlerim diye... Ne yapacaksin, kim iyi kaynanayi kaybetmiste ben bulacagim, hicbirimiz dört dörtlük degiliz. Iyiligide cok oluyor yine Allah razi olsun ondan, daha bugün oldu öteye gec demez bana hic" derim mesela.
Yani biraz politik olurum, bildikleri durumlari inkar etmem asla, ama öyle bildikleri gibide birakmam.

Hic beklemedikleri bir anda onlara bir iyilik yaparim, ama bir kereye mahsus birsey, kendimi kullandirmam. Örnegin cocugu doktora gidecek "bende zaten gidecektim ben götürürüm" derim, ama cocugu kapidanda geri birakirim, yani tekrar evine girip iyice samilesmem.

Kimseyi kimseye kötülemem, tuhaf birsey olduysada anlatmam, millete malzeme vermem yani. Benim akrabalar cok oldugu icin mutlaka biri ya kocasina ya bacisina söyler ordanda yayilir gider laf büyüyüp dugur, kücücük söyledigin birseyden neler olur neler. Bunu bildigim icin cok dikkatli davranirim bu konuda.

Yapici bir halim vardir, yanimda atisanlar oldugu zaman ortami yumsatmaya calisirim, insanlari güldürmeye calisirim.

Kötü seyler anlatmam, örnegin gazetede okudugum bir cinayeti bile anlatmam, anlatacaksam güzel seylerden bahsederim. Cünki sen kötü seyleri anlattikca insanlar senden negatif elektrik aliyorlar, ama sen normal seylerden ve komik seylerden bahsettiginde insanlar senin varligindan mutlu olurlar, seni nekadar sevmeselerde. Tabii arkadaslarimla cok farkli, onlarla herseyi konusabilirim, ama dedigim gibi sinir bozucu insanlarin yaninda daha cok moral bozacak seyler konusmam kesinlikle.

Kadinlarin genelde laf sokmalari "Kilomu aldin sen?" vs gibi oluyor, hic kilo almadiysam bile "Evet canim ya gecenlerde vermistim yine aldim, sen nasil formunu koruyorsun?" diye soruyorum.
Gerci cogu kisi zaten kendisi benden iki mislisi kilolu oluyor ya....neyse ; )

Salak ayagina yatmak iyidir bazen. Isime gelmeyini yanlis anliyorum, isime gelmeyini duymuyorum. Bozuldugumu asla belli etmiyorum, gülümsüyorum sadece sanki gizliden baska bir bildigim varmis gibi.
Deli oluyorlar bazilari moralini bozamadiklari zaman zaten.
yaaa valalhi ben pek yapamıyorum bunları yaaa hep aklımda bununla ne vakit geçiriyorum bee ne dinleyeceğim bu manyağı, bir de böbürlenmelerini dinliyoruz %90 ı yalan zaten diye düşünüyorum ama %90 ı yalan değil mi yaaa.... bir de şunun dengesini nasıl kuruyorsuuz hanımlar : mesela demiş ya konu sahibi "ya sen nasıl formunu koruyorsun diyorum" diye anlatıyor, sonraki görüşünde mesela koridorda karşılaştık, bir aşağılamalar beni bir süzmeler bilmemneler bir kısa kestirip cevapları atmalar yağ bal da pek işe yaramıyor yani.... Konu sahibinin bu olayı uzun süreli ilikşiye nasıl dökebildiğini anlabilecek olan ??
 
Back
X