Sezeryan doğumla bebeğini kaybedip :( tekrardan hamilelik düşünenler...

Kızım 5 gün yanımdaydı.Bilmiyorum içimde o kaybedeceğim korkusu hep vardı ama umudumda vardı.
O kadar sağlıkı görünüyordu ki kızım.Onu alıp emdirdiğim üstünü değiştirdiğim yattığında ona baktığım anları hiç unutmuyorum.
Ama kıyamadığım için öpemiyordum sırf mikrop kapmasın diye keşke doya doya öpseymişim.
Minik kızım annem çok özledim yavrum seni.Ben bilmezdim annem böyle olucağını.Hep dualar ettim.
İlk sana hamile kaldığımdan beri tek duam sağlıkla kucağıma gelmendi.Evet aldım seni kucağıma.Belki doya doya sevemedim ama emdirdim kızım.
Başında bekledim gece.Belki çok yorgundum annem senin hasta olduğunu duyduğum an bilemedim ne yapacağımı.
Yüzüme o bakışını unutmuycam yavrum.
Yum usulca gözlerini,
Uzat üşümüş ellerini,
Sakla o masum yüreğini,
Zaman gibi sessiz uyu,
Bu dünya dipsiz bir kuyu.
Pamuktan kalbin solmadan,
Hayat yüzüne vurmadan,
Uyu YAVRUM uyu bu dünya dipsiz kuyu,
Uyu melek yüzlüm uyu,
Bu dünya dipsiz bir kuyu.
ANNEM NASIL ÖZLEDİM SENİ NASIL KOKUN BURNUMDA.ANNEM SENSİZİM.

bu ninniyi şimdi klibini izledim çok kötü oldum allahım bizi daha kötü sınamasın şimdi bu yazıyı göz yaşı dökerek yazıyorum yeter allahım yeteer...
 
herkese merhablar
40+3 de sancılar ve açılmayla gitmiştim iki ay evvel hastaneye...
kızımla sancıları karşılarken hayatımın en güzel anları olacağını bilemezdim,bütün acıma rağmen
herşey normal ve doğumu beklerken...kalp attışlarının düşmesiyle bir anda apar topar ameliyata alındım. daha sezeryan için hazırlıklar tamamlanmamışken doktorun doplerle karnımda kalp sesi araması ama duyamadığımız o küçük pıt yerine
acı bir cızırtı şimdi kulaklarımda kalan...
anestesi bile almayı beklemeden müdahale edilmek zorunda kalındı. ama kalp masajıyla 2 iki gün yaşayan minik kızım gözümün önünden hiç gitmiyor.
büyümeye ömrü oladığını yazan rabbim küçücük bebeği annesini birebir suretinde yaratmış. meğer kime benzeyeceğini göremiycemiz içinmiş...
öyle zor bir imtihanmış ki bu...kelime karşılığı yok. şimdi kızımın eşyalrına baktığımda.bir bebek gördüğümde,kızım kelimesinde kalbimi
demir taraklarla taranmış gibi kanıyo,acıyo...
saçının bir telini, tırnağını bile yerine koymaya gücümüz yokken. kızım demek, benim iyeliğini koymak bile...

hayatımda bir gecede yaşlandığımı büyüdüğümü hissettim.
üstelik aynı anda hamile kaldığımız eltim bende 20 gün sonra doğum yaptı. çok şükür ii o ama ben bebeklere bile bakamzken
şimdi sürekli kızımla aynı süreçleri yaşayan bebek muhabbetlerine katlanmak zorunda kalıyorum...

şimdi her şey çok kareışık. yeniden anne adayı ve anne olmak istiyorum dese de dilim. o süreçleri bir daha nasıl yaşarım bilmiyorum.
her gün yürek sancısıyla nasıl karşılanır ki... en az 8 ay beklemem gerektiğini söyledi doktorum...
 
herkese merhablar
40+3 de sancılar ve açılmayla gitmiştim iki ay evvel hastaneye...
kızımla sancıları karşılarken hayatımın en güzel anları olacağını bilemezdim,bütün acıma rağmen
herşey normal ve doğumu beklerken...kalp attışlarının düşmesiyle bir anda apar topar ameliyata alındım. daha sezeryan için hazırlıklar tamamlanmamışken doktorun doplerle karnımda kalp sesi araması ama duyamadığımız o küçük pıt yerine
acı bir cızırtı şimdi kulaklarımda kalan...
anestesi bile almayı beklemeden müdahale edilmek zorunda kalındı. ama kalp masajıyla 2 iki gün yaşayan minik kızım gözümün önünden hiç gitmiyor.
büyümeye ömrü oladığını yazan rabbim küçücük bebeği annesini birebir suretinde yaratmış. meğer kime benzeyeceğini göremiycemiz içinmiş...
öyle zor bir imtihanmış ki bu...kelime karşılığı yok. şimdi kızımın eşyalrına baktığımda.bir bebek gördüğümde,kızım kelimesinde kalbimi
demir taraklarla taranmış gibi kanıyo,acıyo...
saçının bir telini, tırnağını bile yerine koymaya gücümüz yokken. kızım demek, benim iyeliğini koymak bile...

hayatımda bir gecede yaşlandığımı büyüdüğümü hissettim.
üstelik aynı anda hamile kaldığımız eltim bende 20 gün sonra doğum yaptı. çok şükür ii o ama ben bebeklere bile bakamzken
şimdi sürekli kızımla aynı süreçleri yaşayan bebek muhabbetlerine katlanmak zorunda kalıyorum...

şimdi her şey çok kareışık. yeniden anne adayı ve anne olmak istiyorum dese de dilim. o süreçleri bir daha nasıl yaşarım bilmiyorum.
her gün yürek sancısıyla nasıl karşılanır ki... en az 8 ay beklemem gerektiğini söyledi doktorum...

allah sabır versin bende senin gibi sezeryan doğuma alındım bebeğimin kalp atışları zayıftı ama yaşıyordu 10 dakika içinde doğuma alındım bebeğimin sesini duymayı beklerken narkozun etkisinden çıkarken öldüğü haberini aldım inanamadım sanki herşey kabustu çok kötü bir kabus.Allah yardımcımız olsun....
 
kızıma herşeyin en güzelini almaya özen gösterdim hep. hep orjinal şeyler aradım buldum. a dan z ye kadar.
son hafta çukulatasını isimli kurabiyelerini bile yaptırmıştım...hastaneden eve gelip ertesi gün hastanede öldüğünü öğrenince cenaze için kefen lazım oldu.
acı acı gülümsüyo insan... hazırladığı onca güzeli değilde kefenin lazım olacağını düşünemeiyo insan.

güçlü görünmek için geceleri yatağa girince ağladım hep.insanların yanında ağlayıp karşımdakilerde ağlayınca sinir oluoydum.
kapıdan çıkıp hayatlarına geri dönüp göz yaşlarını silip devam edeceklerdi çünkü...
iyileşme sürecimde annem bırakmadı. yaklaşık 40 gün baktılar. eşimin işi gereği son bir senemizi almanyada geçirmiştik. orada hamile kaldım. ama son aylarda doğum için türkiyeye geldim. eşim ara ara yanımızda oluyodu. doğum sancılarım başlayıp hastaneye gidince aradım eşimi. kızım geleiyo hadi sende gel artık diye. uçağa atladı o saat. sabaha karşı uçaktan inip aradı. acamadım ben telefonu. gelene kadarda kimse söyleyemedi kızımızın nereydeyse ex doğup yoğun bakımda olduğunu.
hastane odaşına bir girişi var dı ki. hiç bişeyden habersiz sevinçle. elinde çiçeği ,,güle oynaya önceden seçtirdiği doğum hediyesiyle...
onun o mutluluğu gelince aklıma tutamıorum kendimi. şimdi ikimizde birbimizden saklı gizli yerlerde ağlıyoruz. birbirimize göstermeden ama hissederek...

küçücük iki çam arasında etrafı .çiçeklerle dolu bir mezarı var şimdi kuzumun. aynı annesinin yüzüne babasının saç,ten rengine benzeyen.ender de olsa masmavi boncuk gözlerle açmış gözünü meleğim. ben gözlerini göremedim. doktor çok güzel bir kızın var. masmavi gözleri vardı dedi...
 
hastanede görmeye gittik onu. küvezde izledim kızımı. eşim kameraya çekmiş. şimdi kızımın videosunu izliyorum.meleğimi hiç unutmayacm zaten ama iyiki gördüm onun yüzünü... biz gördükten bir saat sonra vefat etmiş zaten. meleğim bize göünmek göstermek için tutunmuş, yaşatmış rabbim onu bir gün...
 
kızıma herşeyin en güzelini almaya özen gösterdim hep. hep orjinal şeyler aradım buldum. a dan z ye kadar.
son hafta çukulatasını isimli kurabiyelerini bile yaptırmıştım...hastaneden eve gelip ertesi gün hastanede öldüğünü öğrenince cenaze için kefen lazım oldu.
acı acı gülümsüyo insan... hazırladığı onca güzeli değilde kefenin lazım olacağını düşünemeiyo insan.

güçlü görünmek için geceleri yatağa girince ağladım hep.insanların yanında ağlayıp karşımdakilerde ağlayınca sinir oluoydum.
kapıdan çıkıp hayatlarına geri dönüp göz yaşlarını silip devam edeceklerdi çünkü...
iyileşme sürecimde annem bırakmadı. yaklaşık 40 gün baktılar. eşimin işi gereği son bir senemizi almanyada geçirmiştik. orada hamile kaldım. ama son aylarda doğum için türkiyeye geldim. eşim ara ara yanımızda oluyodu. doğum sancılarım başlayıp hastaneye gidince aradım eşimi. kızım geleiyo hadi sende gel artık diye. uçağa atladı o saat. sabaha karşı uçaktan inip aradı. acamadım ben telefonu. gelene kadarda kimse söyleyemedi kızımızın nereydeyse ex doğup yoğun bakımda olduğunu.
hastane odaşına bir girişi var dı ki. hiç bişeyden habersiz sevinçle. elinde çiçeği ,,güle oynaya önceden seçtirdiği doğum hediyesiyle...
onun o mutluluğu gelince aklıma tutamıorum kendimi. şimdi ikimizde birbimizden saklı gizli yerlerde ağlıyoruz. birbirimize göstermeden ama hissederek...

küçücük iki çam arasında etrafı .çiçeklerle dolu bir mezarı var şimdi kuzumun. aynı annesinin yüzüne babasının saç,ten rengine benzeyen.ender de olsa masmavi boncuk gözlerle açmış gözünü meleğim. ben gözlerini göremedim. doktor çok güzel bir kızın var. masmavi gözleri vardı dedi...


evimiz dublex bizim
doğumdan sonra alt katta oturdum yukarı cıkamadım agrıdan,kimse yanlız bırakmıyordu beni
arada gizli gizli üst kata cıkmak istiyordum,izin vermiyorlardı
1 hafta yukarı cıkmak için caba sarfettim evde
bir gün gizlice cıkmayı basardım,kızımın odasına girdim hersey toplanmıs valizlerde
camasır telinde bir bere vardı kızıma ait beyaz %100 organik pamuk
kıyamadım %98 pamuk olan bir sey bile almadım yavruma,o kadar özendim korktum
sessizce aglamaya basladım
herkes peşimden yukarı cıktı
sakinleştirmye calıstılar,herkes aglıyor
aglamayın dedim aglamayın
benim yanımda aglayamaz kimse dedim

sonra valizin birini actım
HOŞGELDİN NİL BEBEK yazıyordu
pembe süslü şekerler ve daha neler neler

çok zor çok
Allah sabır versin canım sana da hepimize de
ateş düştüğü yeri yakar ama en cok annelerin yüreğini yakıyor
 
iyiyim hamdolsun tatil yapıyorum ...izne ayrıldım bi kaç gün dinlenelim diye, biraz bulantım kusmam var halsizlik, buna da şükür diyorum rabbim hayırlısını versin arkadaşım, sen ne yaptın yolu hayırlısıyla yarıladın allahım sonunu hayreylesin inş. sağ salim kucaklarımıza alıp bir ömür boyu sağlıcakla yaşamayı nasip etsin cümlemize inş., tüm melek annelerini en tez manda sevindirsin inş. canım arkadaşlarımı elleri öpülesi anneler....

iyi olduguna sevindim. Sukurler olsun yuce Rabbime. Evet bizde iyiyiz gunbegun buyuyoruz, gerci bebegin ne kadar buyuk oldugundan henuz haberim yokda ben baya bir buyudum:) Ama olsun varsin yuz kilo olayimda ama yeterki bebegim saglikli olsun kucagimda olsun. Senin ruh halin nasil? Oncelikle ruh halini iyi tutman cok onemli. Ne olursa olsun karnindakine haksizlik etme, o senin umudun, yarim kalmis sevincini tamamlayacak hediyyen. Onu sev, ona iyi bak, melegini dusundukce aglayarak, uzulurek onuda uzme. Ne olursa buna hakkimiz yok. Cunku bu bebekler bizim kurtaricimiz. Allahim butun melek annelerine bu guzel duygulari tekrar yasamayi nasib etsin insallah. Kendine cok iyi bak.
 
herkese merhablar
40+3 de sancılar ve açılmayla gitmiştim iki ay evvel hastaneye...
kızımla sancıları karşılarken hayatımın en güzel anları olacağını bilemezdim,bütün acıma rağmen
herşey normal ve doğumu beklerken...kalp attışlarının düşmesiyle bir anda apar topar ameliyata alındım. daha sezeryan için hazırlıklar tamamlanmamışken doktorun doplerle karnımda kalp sesi araması ama duyamadığımız o küçük pıt yerine
acı bir cızırtı şimdi kulaklarımda kalan...
anestesi bile almayı beklemeden müdahale edilmek zorunda kalındı. ama kalp masajıyla 2 iki gün yaşayan minik kızım gözümün önünden hiç gitmiyor.
büyümeye ömrü oladığını yazan rabbim küçücük bebeği annesini birebir suretinde yaratmış. meğer kime benzeyeceğini göremiycemiz içinmiş...
öyle zor bir imtihanmış ki bu...kelime karşılığı yok. şimdi kızımın eşyalrına baktığımda.bir bebek gördüğümde,kızım kelimesinde kalbimi
demir taraklarla taranmış gibi kanıyo,acıyo...
saçının bir telini, tırnağını bile yerine koymaya gücümüz yokken. kızım demek, benim iyeliğini koymak bile...

hayatımda bir gecede yaşlandığımı büyüdüğümü hissettim.
üstelik aynı anda hamile kaldığımız eltim bende 20 gün sonra doğum yaptı. çok şükür ii o ama ben bebeklere bile bakamzken
şimdi sürekli kızımla aynı süreçleri yaşayan bebek muhabbetlerine katlanmak zorunda kalıyorum...



şimdi her şey çok kareışık. yeniden anne adayı ve anne olmak istiyorum dese de dilim. o süreçleri bir daha nasıl yaşarım bilmiyorum.
her gün yürek sancısıyla nasıl karşılanır ki... en az 8 ay beklemem gerektiğini söyledi doktorum...

Canm benim gecmis olsun. Malesef yeni bir melek annesi katildi aramiza. Allah bol bol sabirlar versin sana. Tabiki daha cok yenisin. daha cok yanacaksin. Aglayacaksin, surekli onu dusuneceksin. Bende bundan 7 ay once 14 nisanda hic bir sorunu olmadigi halde normal dogumda doktorumun hatasi yuzunden oglumu melegimi kaybetdim. Yuzunu bile goremedim. Surekli acaba nasildi diye beynimde kurub durdum. Ruyama gelmesini istedim, aam acaba gelseydi tanirmiydimki? Hayir tanimayacakdim. Cunku nasi lbir sey oldugunu bilemedim. Kokusunu duyamadim, kucagima alamadim, birak gormeyi sesini bile duyamadim. Neyse ... Bu forum sayesinde, benimle ayni kaderi paylasan guzel melek anneleriyle tanisdim, zaman zamaan agladik, birlikde meleklerimizi paylasdik, bazilarimizin hikayeleri ayni, bazilarimizki farkli olsada, sonuca ayniydi. Biz yuregi yarali, gozleri yasli meelek anneleriydik. Bir birimize destek olduk, birlikde aglayib bazende birlikde gulduk. Bunu sana umut olsun diye anlatiyorum, aylardir birlikde meleklerimizi en kotu analrimizi paylasidgimiz arkadaslarin bazilari bende dahil olmakla, artik tekrar o guzel gunleri yasiyoruz. Rabbim bize ikinci bir sans verdi. Inan bana sana ve diger bekleyisde olan yuregi yarali melek annelerinede tekrar o guzel duygulari yasatacakdir. Umudunu kaybetme. Allaha niye diye sorma? Agla ama asla isyan etme, sadece dua et. Melegin geri donmeyecekdir, ama o hep seninle olucakdir, ve insalalh bir gun kardesini sana yollayacakdir. Gerci o degil yuce Rabbim yollayacakdir. Ama o Allaha yakin oldugu icin , o rica edecekdir Allahdan. Hersey guzel olucakdir. Sadece buna inan. Biz ozel anneleriz, cunku biz melek anneleriyiz.
 
Canm benim gecmis olsun. Malesef yeni bir melek annesi katildi aramiza. Allah bol bol sabirlar versin sana. Tabiki daha cok yenisin. daha cok yanacaksin. Aglayacaksin, surekli onu dusuneceksin. Bende bundan 7 ay once 14 nisanda hic bir sorunu olmadigi halde normal dogumda doktorumun hatasi yuzunden oglumu melegimi kaybetdim. Yuzunu bile goremedim. Surekli acaba nasildi diye beynimde kurub durdum. Ruyama gelmesini istedim, aam acaba gelseydi tanirmiydimki? Hayir tanimayacakdim. Cunku nasi lbir sey oldugunu bilemedim. Kokusunu duyamadim, kucagima alamadim, birak gormeyi sesini bile duyamadim. Neyse ... Bu forum sayesinde, benimle ayni kaderi paylasan guzel melek anneleriyle tanisdim, zaman zamaan agladik, birlikde meleklerimizi paylasdik, bazilarimizin hikayeleri ayni, bazilarimizki farkli olsada, sonuca ayniydi. Biz yuregi yarali, gozleri yasli meelek anneleriydik. Bir birimize destek olduk, birlikde aglayib bazende birlikde gulduk. Bunu sana umut olsun diye anlatiyorum, aylardir birlikde meleklerimizi en kotu analrimizi paylasidgimiz arkadaslarin bazilari bende dahil olmakla, artik tekrar o guzel gunleri yasiyoruz. Rabbim bize ikinci bir sans verdi. Inan bana sana ve diger bekleyisde olan yuregi yarali melek annelerinede tekrar o guzel duygulari yasatacakdir. Umudunu kaybetme. Allaha niye diye sorma? Agla ama asla isyan etme, sadece dua et. Melegin geri donmeyecekdir, ama o hep seninle olucakdir, ve insalalh bir gun kardesini sana yollayacakdir. Gerci o degil yuce Rabbim yollayacakdir. Ama o Allaha yakin oldugu icin , o rica edecekdir Allahdan. Hersey guzel olucakdir. Sadece buna inan. Biz ozel anneleriz, cunku biz melek anneleriyiz.


desteğiniz için çok teşekkürler öncelikle...
yeni sevinçlere gebe olan herkesin rabbim sağ salim kucaklarında şenlerdirsin evlerini inş...
dediğiniz ,anlattığımız gibi o kadar ortak ve tanıdık ki herşey. aslında söze gerek yok. ve maalesef sizden başkasının aynı şekilde
anlayamadığınızı bildiğiniz karmakrışık bir durum...
henüz benim için herşey çok yeni. pek bişey düşünemiyorum şimdi. nasıl olur yeniden nasıl göze alınır. nasıl beklenir. ya yine olursa diye... bir sürü saçma sapan düşünceler meşgul ediyo beynimi... aslında herşey olacağına varıyo insan oğlu çok etkisi varmış gibi kafa yoruyo ama olcak olan her türlü oluyo aslında...neyse 'zaman' her zamanki gibi..

rüyalarımda hep yanımda bi bebek var şimdi. her gün alakasız bir rüyamda bile kucağımda bi bebek...

kızım için ara ara günlükler yazmıştım. geçen gün onu buldum.okudum. yine mahvoldum. gebeliğimin son haftasında ruhumda tarifsiz bir sıkıntı vardı. anlamlandıramadığım gece uykumdan uyandıran, ağlaya ağlaya dua ettiren bi sıkıntı...'akıbetimden korkuyorum' ytazmışım bir yere görünce şoke oldum.
halbuki çok güzel bi hamilelik geçirdim. ters giden hiç birşey yoktu...
 
ve...
özel anneler olduğumuzu o kadar güçlü hissediyorum ki.
seçilmiş özel anneler...rabbim kaldıramadığımızı yüklemezmiş...
taziyeye gelenlerden biri demişti. bu tarz zorluklar peygamberlere büyük insanların imtihanlarındandır. peygamber gibi değilsin elbet ama
efendimizle aynı imtihandan geçmek herkese nasip olmaz demişti. o zaman durup düşünmüştüm.
gerçekten çok zor,ağır bir imtihan inş sabırla atlatanlardan olunur.
 
hastenemizde sadece çarşamba akşamları saat 12 den sonra nöbetçi anestesi uzmanı bulunmuyormuş. onun harici 7/24 anestesi uzmanı varmış zaten. ben çarşamba gecesi 12 de sancılanıp gittim. 4 cm acıklık ve sancılarım 110 lardaydı. saat ikide bebeğimin kalp atışları düşmeye başladı. ve hemen ameliyta alındım. ama anestesici ameliyat haneye gelmemişti henüz. doktorum doplerde ses duyamayınca bana dişimi sıkmam gerektiğini söyledi. ve daha sezaryen için önüme perde bile germelerini beklemeden yarmak zorunda kaldı. bebeği sağ çıkarmak için. yani yapılan müdahaleyi bırakın hissetmeyi heryerin kan olduğunu nasıl bişey yapıldığını gördüm. zaten o ara morfin vurulmuş biyandan. hastanede ertesi günü herkes bizi konuşuyodu. nasıl bir hastaydı o hiç ses çıkarmadı diye... neyse...
asıl söylemek sormak istediklerim va rda. açıklama uzun oldu.
kısacası normal bir sezaryen bile değildi. nekahat dönemim zor oldu. dolayısıyla kendi doktorum yada çocuk doktoruyla istediğim gibi görüşüp soramadım. eşimin babamın anlattıklarıyla biliyorum. zaten kafam anca toparlandığı için sorular türemeye başladı kafamda...

ölüm nedeni perinatal asfikse bağlı mekonyum aspirasyonu olarak yazıyo... çocuk doktoruda kendi doktorumda genetik bir duruma benzemediğini. benden kaynaklanan ileriyi etkileyecek bişey olmadığını söyledi. otopsi yaptırmadık. gölümüz kesilmesine razı olmadı. ve zaten otopside çok ayrıntılı bişey çıkmadığını çok genel bakıldığını söyledi doktor...

doktorum böyle bişey söylemedi ama şmdi bakınca kan pıhtılaşması sorunu yaşayanlarada benziyo sanki. acaba bende de mi kan pıhtılaşması var diye düşünüyorum. her ay kan tahlillerim vardı zaten doktor böyle bir sorun olsa söylerdi herhalde. özel bi testle mi öğreniliyo diye merak ediyorum. gerçi 7. aydan sonra plesantada ufak adacıklar oluştuğunu ama sadece %10 olduğunu
kanın bu adacıklardan rahat geçmesi ve bebeği beslemsi için önlem olarak bebek asprini kullandırmaya başlamıştı doktorum ama pıhtılaşma sorunu yaşadığımızızn adını koymadık ve ölüm sebebi strese girip kakasını yutup ciğerlerinin bunu aspire edemediğdi.


şimdi aklımda bir sürü soru varda. şuan eşimin işi için almanyadayız. bir sene daha burda kalıcaz. bursaya dönücez sonra.
burdaki doktoruma gidip test yaptırayım istiyorum.

kan pıhtılşaması sorunuyla erken doğumda değilde benim gibi zamanında hatta geçkin bu sorunu yaşayan var mı?
 
canım ben de kan pıhtılasması sorunu yasıyordum
hatta 5-6 ayıma kadar hergün iğne oldum
bir daha nasip olursa gebelik gene iğne olucam
clexane 0.4 denilen bir igne oldum 150 tane iğne oldum
ama ben 37de doğuma girdim suyum geldi
nst cihazına alındım
hastaneye girince bir sıkıntım yoktu
ultrasonda bebeğim hareketliydi
sadece 10 dk sonra nst de kalp atımı alamadılar ve acil sezeryana alındım meleğimi kaybettim
 
hastenemizde sadece çarşamba akşamları saat 12 den sonra nöbetçi anestesi uzmanı bulunmuyormuş. onun harici 7/24 anestesi uzmanı varmış zaten. ben çarşamba gecesi 12 de sancılanıp gittim. 4 cm acıklık ve sancılarım 110 lardaydı. saat ikide bebeğimin kalp atışları düşmeye başladı. ve hemen ameliyta alındım. ama anestesici ameliyat haneye gelmemişti henüz. doktorum doplerde ses duyamayınca bana dişimi sıkmam gerektiğini söyledi. ve daha sezaryen için önüme perde bile germelerini beklemeden yarmak zorunda kaldı. bebeği sağ çıkarmak için. yani yapılan müdahaleyi bırakın hissetmeyi heryerin kan olduğunu nasıl bişey yapıldığını gördüm. zaten o ara morfin vurulmuş biyandan. hastanede ertesi günü herkes bizi konuşuyodu. nasıl bir hastaydı o hiç ses çıkarmadı diye... neyse...
asıl söylemek sormak istediklerim va rda. açıklama uzun oldu.
kısacası normal bir sezaryen bile değildi. nekahat dönemim zor oldu. dolayısıyla kendi doktorum yada çocuk doktoruyla istediğim gibi görüşüp soramadım. eşimin babamın anlattıklarıyla biliyorum. zaten kafam anca toparlandığı için sorular türemeye başladı kafamda...

ölüm nedeni perinatal asfikse bağlı mekonyum aspirasyonu olarak yazıyo... çocuk doktoruda kendi doktorumda genetik bir duruma benzemediğini. benden kaynaklanan ileriyi etkileyecek bişey olmadığını söyledi. otopsi yaptırmadık. gölümüz kesilmesine razı olmadı. ve zaten otopside çok ayrıntılı bişey çıkmadığını çok genel bakıldığını söyledi doktor...

doktorum böyle bişey söylemedi ama şmdi bakınca kan pıhtılaşması sorunu yaşayanlarada benziyo sanki. acaba bende de mi kan pıhtılaşması var diye düşünüyorum. her ay kan tahlillerim vardı zaten doktor böyle bir sorun olsa söylerdi herhalde. özel bi testle mi öğreniliyo diye merak ediyorum. gerçi 7. aydan sonra plesantada ufak adacıklar oluştuğunu ama sadece %10 olduğunu
kanın bu adacıklardan rahat geçmesi ve bebeği beslemsi için önlem olarak bebek asprini kullandırmaya başlamıştı doktorum ama pıhtılaşma sorunu yaşadığımızızn adını koymadık ve ölüm sebebi strese girip kakasını yutup ciğerlerinin bunu aspire edemediğdi.


şimdi aklımda bir sürü soru varda. şuan eşimin işi için almanyadayız. bir sene daha burda kalıcaz. bursaya dönücez sonra.
burdaki doktoruma gidip test yaptırayım istiyorum.

kan pıhtılşaması sorunuyla erken doğumda değilde benim gibi zamanında hatta geçkin bu sorunu yaşayan var mı?


canım dünden beri yazdıklarını okuyorum aynı acılar aynı ıstraplar o günlerimi yeniden yaşıyorum sen fazlasıyla herşeyin farkındasın zaten malesef allah sabrını arttırsın demekten başka hiç bişey gelmiyor elimizden
ben bebeğimi kordon düğümlenmesinden kaybettim benimde gebeliğim mükemmel denecek kadar güzel geçmişti ama 39. haftaya girerken hareketleri durdu gittiğimizde bebeğimi çoktan ölmüştü
bende çok kafama taktım acaba neden kordondaki bir düğüm olabilir mi diye ama olabiliyor malesef
bebegimin görünüşünde vucudunda genetik bir bozukluk yokmuş zaten demiştim ya gebeliğimde hiç sorunum olmamıştı güvendiğim bir doktorum pıhtılaşma testine gerek olmadığını söledi ikna etti öle vazgeçtim
pıhtılaşma testi rütin bakılan aptt ptz gibi rutin pıhtılaşma testlerinden farklı her hastanede bakılmıyor üçretsiz yaptırmak için en az 2düşük olması gerekiyormuş(çünkü pıhtılaşma sorunu olunca bebek en fazla 3. aya kadar yaşıyormuş ve düşüyormuş) yada tamamen özel labratuarlarada 750-1000tl ye yapılıyormuş
bence kafanı karıştırma anne karnında fazla kalan bebek stresse giriyor ve kakasını yutuyor buda ölümü için malesef yeterli bir sebeb oluyor

bu arada bebeğimi kaybedeli 7.5 ay oldu ve ben hamileyim kendine dikkat et sağlıklı olmaya bak tekrar gebiş ol (coraspin kullanıyorum)
öptüm canım allaha emanet oll
 
..................öyle zor bir imtihanmış ki bu...kelime karşılığı yok. şimdi kızımın eşyalrına baktığımda.bir bebek gördüğümde,kızım kelimesinde kalbimi
demir taraklarla taranmış gibi kanıyo,acıyo...
saçının bir telini, tırnağını bile yerine koymaya gücümüz yokken. kızım demek, benim iyeliğini koymak bile...
hayatımda bir gecede yaşlandığımı büyüdüğümü hissettim.
üstelik aynı anda hamile kaldığımız eltim bende 20 gün sonra doğum yaptı. çok şükür ii o ama ben bebeklere bile bakamzken
şimdi sürekli kızımla aynı süreçleri yaşayan bebek muhabbetlerine katlanmak zorunda kalıyorum...
şimdi her şey çok kareışık. yeniden anne adayı ve anne olmak istiyorum dese de dilim. o süreçleri bir daha nasıl yaşarım bilmiyorum.
her gün yürek sancısıyla nasıl karşılanır ki... en az 8 ay beklemem gerektiğini söyledi doktorum...

Ne zor bir imtihan bir tek yaşayan bilir canım....gördüğün bebeklere bakmak, için kan ağlayarak onları sevmek zorunda kalmak, bebek muhabbetlerine katlanmak, bebek kıyafetleri görmek nasıl parçalar yüreğini, ruhunu nasıl boğlar çok iyi biliriz biz...
Ama tek ilacımız zaman ve yeni bir bebek..
Evet çok sıkıntılı bir dönemden geçiyoruz ve geçeceğiz... Allah sabrımızı versin hepimizin de inşallah. Senin acın da şu an çok yeni ve derin biliyoruz ama inan -hatta inanmakta zorlanacaksın belki ama İnan- beterin de beteri var canım.:50: Allah hiçbirimize bundan başka acı göstermesin inşallah...
Sana da gani gani sabırlar versin inşallah canım. Sağlıcakla kalman dileğiyle.....
 
benimde plesentada hematom bi bölge oluştu ve bebeğim gelişemedi:(bana hiçbir dr kan sulandırıcı, asprin vs bişey vermedi ya:(bilsem kendim içerdim bebek asprini en azından...
 
kızımı gördüm rüyamda benim minicik kızım kocaman bi genç kız olmuş öptüm kokladım onu doya doya öptüm yaşarken öpemediğimi miniğimi. gideli 35 gün oldu ama hala canım yanıyor işer giderken hergün mezarlığın önünden geçiyorum kızıma günaydın annem diyorum. hep küçük kızım derdim ona haamileyken eşim küçük deme kızıma derdi
bilemedim ki kızımın hep küçücük kalacağını bilsem dermiydim.bebeğim benim o kadar özlüyorum ki seni
 
kızımı gördüm rüyamda benim minicik kızım kocaman bi genç kız olmuş öptüm kokladım onu doya doya öptüm yaşarken öpemediğimi miniğimi. gideli 35 gün oldu ama hala canım yanıyor işer giderken hergün mezarlığın önünden geçiyorum kızıma günaydın annem diyorum. hep küçük kızım derdim ona haamileyken eşim küçük deme kızıma derdi
bilemedim ki kızımın hep küçücük kalacağını bilsem dermiydim.bebeğim benim o kadar özlüyorum ki seni

ah canım acın cok taze nasıl anlıyoruz seni hepimiz canı gönülden
ben yavrumun mezarının etrafına her gidişimde ömrümün bir kac senesini orda bırakıyorum
suan okurken bile agladım senin hergün buna dayanman cok zor
masum meleklerimiz canlarımız nurlar içinde yatsınlar
Rabbim sana yalvarırım, meleklerimizle cennette kavusmayı nasip eyle
kucaklarımızı tez zamanda sağlıklı bebeklerle doldur yarabbim yalvarırırm
 
evladını kaybetmek öyle bir acı ki

sanki sana bunu söyledikleri an
daragacına cıkmıssın gibi boynuna bir ip takarlar
altından sandalyeyi iterler pat diye ama ayak ucun az az değer yere
ne ölürsün ne de yasarsın
boğulursun her an
ne yapacağını bilemezsin
kurtulmaya calısırsın kurtulmak da istemezsin daragacından
evladına unutunca ihanet edeceğini sanırsın
öyle yasarsın
ne ölü gibi ne de diri gibi
 
bugün tam 5 ayımız bitti
kızlar bu aksam gene cok agladım
çok özlüyorum kızımı
tombik yanaklımı,hokka burunlumu,minik cenelimi
elimde sadece 7 aylıkkenki ultrason görüntüleri var
yüzünü bile bilmiyorum
gerçekten benim aşık olduğum gibi güzelmiydi
çok bahtsızım bu kacıncı evlat
artık bittim ben

bu aksam Leman Sam ın bir sarkısı var SÖYLE SÖYLE SANA BANA NE OLDU YAR diye onu dinledim
beni her zaman aglatırdı
bu sarkıyı ilk dinlediğim de o zamanlar birine aşıktım uzaktan
daha ögrenciyken,platonik bir aşktı
nasıl aglardım,
bu sarkıyı dinler dinler aglardım

yıllar geçti 8 sene
keske bu sarkıyı dinlediğimde gene aşk acısı için aglasaymısım
en büyük derdim o sansaymısım

gecen arkadaslarım kendilerini genc hissetiklerinden bahsediyorlardı
ben sesimi cıkarmadım
kim inanırki benim genç hissetiğime
29 değil 39 yasındayım sankiyaj
kendimi 10 yas daha fazla hissediyorum

yeniden cocuğum olsa ah bir olsa ahhh ahhh bir olsa
acım elbette değişir ama güzeller güzeli yavrum o topragın altında oldukca
bana artık mutluluk haram

eskiden cok mutluymusum ya
en azından içten gülüyormusum
şimdi içten bir mutlu olmak bile içime sinmiyor
 
Son düzenleme:
Back
X