- 18 Haziran 2016
- 101
- 52
- 98
- 29
Merhaba yanıt olarak 1.5 yıl önce açtığım konumu paylaşmak istiyorum seninle.. aynı şeyleri bende yaşadım bıraktım ve arkama bakmadan gittim bu konuyu açtıktan sonra. Hayatım kurtuldu diyebilirim ve bir kez bile pişman olup arkama dönüp bakmadım ve benimki 2.5 yıllık bir ilişkiydi. Emin ol atlatırsın aynı şeyleri yaşamış biri olarak söylüyorum ben vazgeçtikten sonra o kadar pişman oldu o kadar yalvardı ki anlatamam ama boşuna. Ona asla geri donmedim tertemiz bi sayfa açtım kendime.. şimdi diyorum ki bu konuyu açan gucsuz kız benmiymisim.. kendini topla, doğru kararı mantığına bırak eskisinden daha iyi olacaksın...Merhaba, ilk defa böyle bir platform da yazıyorum. Çünkü çaresizim, çünkü yorgunum. 10 aylık bir ilişkim var, iki tarafta farklı durumlardan harmanlanarak bir araya geldi. İki tarafında bir sürü psikolojik ve maddesel problemleri bulunmakta. Son zamanlar da sevgimi çürümeye almış bir konu var. Şiddet. Erkek arkadaşım sinirli bir insan, ben de uysal biri değilim ama durmam gereken yerleri bilirim. İş çığırından çıktı artık, üstüme çok geliyor farkındayım tahammülü yok. Ama benim de yok, üstüme geldiğinde onu itiyorum, daha da bastırarak geliyor ve bu durumda ben daha da güç uygulayarak onu geriye püskürtmek zorunda kalıyorum. Çünkü nefes alamıyorum, boguluyorum. Ve her seferinde kolumda, boğazımda morluklar ile kendimi bir yerde buluyorum. Onda da illa ki oluyor çizik, sıyrık. Ammavelakin bir kasıgına tekme yemiyor, ya da çırpınıp nefes almaya calismiyor. Üniversite öğrencisiyiz ikimizde ben en çok şiddetin önünde durdum. Sonra kendimi ortasında buldum. Nedeni bana ilk sen vurdu oluyor her defasında. Sevgi, aşk bunlar var mı bilmiyorum yalnızca gidemeyecek kadar yorgunum, sözlü tacizler daha da olmaya başladı, yorgunum. Evet gitmeye yorgunum. Yeniden bir düzen kurup ayaklarımın üstünde durmam gerek biliyorum. Elbette ki sevgi vardır, elbette ki özlemlerim ona çoğalacaktır ama yolum yok gibi, ne yapmam gerekiyor, nasıl bir yardım almalıyım çünkü ben artık kendime yol olamıyorum, her şeyin sonunda ama bir yerin başındayım. Yardım istiyorum sağlıklı zihinlerden..
Konuyu buraya bırakıyorum..
Merhaba arkadaşlar, dün geceden beri çok kötü durumdayım. Öncelikle biraz uzun olabilir. erkek arkadaşımı anlatayım size ismi x olsun. Bizim xle 2.5 yıldır ilişkimiz var ikimizde 21 yaşındayız, ben üniversiteye şehir dışına okumaya geldiğimde tanıştık, normalde aileme çok bağlı biriyimdir onu ailemin yerine koydum her anımda yanımda oldu hasta oldum başımda bekledi hep elimi tuttu beni hiç yalnız bırakmadı. Iyi bir okulda iyi bölümlerde okuyoruz ikimizde, kendisi normalde anlayışlı ve iyi bir insandır ancak son günlerde aramız o kadar kötü ki. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Yaz tatilinden sonra okuduğum şehire geri döndüğümden beri kavgalarımız bitmiyor. Sürekli bana senden sıkıldım beni bunaltıyorsun demeye başladı. Aldım karşıma konuştum dedim ki "beni bırak öyleyse ben senin bu davranışlarını haketmiyorum." ama asla bırakmadı seviyorum dedi bırakamam dedi sen benim burada güvendiğim tek insansın en iyi dostumsun dedi. Bu arada onu sıkmam bunaltmam söz konusu bile değil, ilişkinin ilk zamanlarında karışıyordum evet ama son 1 yıldır ağzımı açıp tek söz etmedim yok gidemezsin konuşamazsın onunla falan yok yani zaten karıştırmaz kendine. Fakat bu her kavgamızda sen bana zamanında şunu yaptın bunu yaptın diye karşıma ısıtıp ısıtıp getiriyor 2 3 sene önceki olayları.
Şimdi size asıl olayı anlatıyorum, dün akşam biz dışarı çıktık eğlendik arkadaşımızın doğumgünündeydik daha sonra beni yurduma bıraktı. Giderken köpekler havlamaya başladı bende dedimki senin aklına uyduk gece vakti yürüyoruz ya köpekler saldırsa ne olacak? Ne kadar cimrisin bi taksi tutmadık. Açtı ağzını yumdu gözünü vay efendim ben cimri değilim sana para yedirmiyorum diye cimri mi oldum dedi. Ben şok oldum tabi ne para yemesinden bahsediyorsun ben senden ne istedim bunca zaman dedim. Bu arada kızlar ne doğumgünümde ne de yıldönümümüzde bana hiçbirşey yapmadı. Sana o çok istediğin far paletini almadım diye burnumdan getiriyorsun sen ne kadar maddiyata düşkünsün dedi bana ve daha ağıza alınmayacak bir sürü şey. Yok efendim ben onunla berabermişim benim tuzum kuruymuş her dediğim oluyormuş o çok anlayışlı biriymiş beni hep mutlu ediyormuş ayrılmak istemezsin tabii benden dedi ben mükemmelim falan demeye başladı kızlar inanamadım ya. Size yemin ediyorum tek bir beklentim olmadı ondan ben zaten aynı zamanda çalışıyorum paramı kazanıyorum ikimizde öğrenciyiz sonuçta ne beklentim olacak ondan. Bende dedim ki ne kadar çok şey varmış içinde sen çok kötü ve fesat düşünceli bir insansın allah biliyor ya içimi çok büyük günahımı alıyorsun dedim ve ağlamaya başladım o söyledikleri o kadar ağır geldi ki anlatamam. Ama artık ağlamaktan nefes alamamaya başladım. (bu arada kızlar bende 1 yıldır çok ağladığımda nefes alamama ve dengemi kaybetme durumları oluyor biri çok üstüme geldiğinde sinir krizi gibi birşey geçiriyorum). Bana şov yapma dedi. Ben daha kötü oldum tabi ama tek kelime edemedim o an kal geldi resmen. Geçen gün kavga sırasında çantamı fırlatmıştı telefonun kırılmaz camı çatlamıştı, onu kendin kırdın dedi bana. O kadar çirkin şeyler dedi ki hiç bir cevap veremedim, neden böyle oldu anlamadım ama tek kelime bile edemedim. Yeter artık bıktım senden dedi bende onu ittim ben bıktım senden hakaretlerinden asıl ben yeter dedim ve bana bir tokat attı. Başım dönmeye başladı sinir krizininde etkisiyle küçük bi baygınlık geçirdim. O da ağlamaya başladı sonra allahım ben böyle bi insan değilim senin yüzünden delirttin beni dedi yere kapandı. Anlatamıyorum tam olarak, hayatımda hiç böyle kötü bir an yaşamamıştım. Gerçekten artık sinirlerim o kadar yıprandı ki hasta oldum onun yüzünden. Sonrasını çok hatırlayamıyorum odama gittim. Dünden beri de konuşmuyoruz.
Ayrılayım desem mutlu olduğumuzda o kadar eğleniyoruz ki ama bi an geliyor ufacık şeyden bana hakaretler etmeye başlıyor ve durum anlattığım gibi. Artık düzeltmek için ne yapacağımı şaşırdım sussam olmuyor cevap versem daha kötü. Ayrılığı düşündüm evet ama onsuz nasıl olurum bilmiyorum ben bu şehre geldiğimden beri ona tutundum benim herşeyim oldu onsuz ne yaparım bilmiyorum lütfen bana bi çözüm önerin kızlar. Bunları kimseye anlatamıyorum bu ve benzeri çok olay var 1 aydır yaşadığımız, kime derim ki ben sevgilim bana vurdu bu kelimeleri konuştu diye anlatamam bunları tek çözüm burası, yoksa artık tutamıyorum içimde. 21 yaşındayım ama kendimi 30 gibi hissediyorum lütfen yardımcı olun