Öncelikle çok geçmiş olsun...Halet-i ruhiyenizi ve çaresizliğinizi anlayabiliyorum..Şiddet gören bir kadın sağlıklı düşünüp sağlıklı yol alamaz.Çünkü kafasında tek bir şey vardır canımı nasıl kurtarabilirim?Ancak bunu yapacak gücü ve idraki toparlamak o kadar zordur ki..Evliliğimin ilk ayında şiddetle tanışmış biri olarak, bunun ne kadar yıpratıcı ve can acıtıcı olduğunu bilirim..Ancak biran önce gücünüzü toplamalı ve gerekli araştırmaları yapıp size yol gösterebilecek insanlarla irtibata geçmelisiniz. Elinizde mesleğiniz varken asla korkmayın..Yeni tayin olmuş olsanız bile,bu gibi durumlarda yardımcı oluyorlar.Fakat yaşadığınız şiddeti mutlaka belgelemeniz gerekiyor.Darp raporu aldığınızda siz şikayetçi olmasanız bile,eşinizin silahına el konularak uzaklaştırma veriliyor..Şu an aklınızdan geçen düşünce şu olabilir,silahına el konulursa gurur meselesi yapıp bana daha çok takar mı,daha çok peşime düşer mi diye..Bizzat yaşadığım için bu süreci bu endişe ve korkulara yabancı değilim.Çünkü hiç bilmediğiniz bir şehrin küçük bir ilçesinde tek başınasınız,kimsesizsiniz..Kavga edince gidecek sığınacak kimseniz yok...Bu olumsuz düşünceler insanın elini kolunu bağlar.Benim gibi cesur bir insan bile darp raporu almaya bu sebeplerden ötürü cesaret edemedi.O korkuyu ancak yaşayan bilir..Fakat darp edildiğime dair fotoğraflar hakaret ve tehdit mesajları,ses kayıtlari hepsi güvenilir bir yerde duruyor.Yalniz şunu belirteyim karşı taraf hakaret edince tehdit edince, sessiz kaldım gibi anlaşılmasın..Yeri geldi karşılık verdim yeri geldi ben de tehdit ettim mesleğinden ederim diye..En çok bundan korkuyorlar çünkü.Silahla bıçakla tehdit ise çok farklı bunu hiç yaşamadım.Bu en kötüsüdür mutlaka ve sizin hiç zaman kaybetmemeniz lazım.Mutlaka darp raporu alın korkmayın, ben almadığım için pişmanım.Bosanma davasında eliniz kuvvetli olur.Ayrica boşanma davası açtığınızda sizi geçici görevlendirme ile ailenizin yanına verebiliyorlar.Dava sonuçlandığında kadronuz tamamen geçmiş bulunuyor.Dava açmayı mutlaka düşünün,eşiniz gerçek bir psikopat malesef.Ve çocuğunuz sık sık bu manzara ile karşılaştığında nasıl bir psikoloji ile büyüyecek lütfen bunu düşünün.Lütfen güçlü olun,onlar güçlü değil aslında.Güçlü olmadıkları için kaba kuvvete ve hakarete başvuruyorlar..Ben iki ay psikolojik ekonomik ve sözel şiddeti yaşadım.Ve ara ara fiziksel şiddeti de yaşadım.Ama hiçbirinde susmadım karşılık verdim,tehditse tehdit vurmaksa vurmak.Bizim şiddetten başka başka sorunlarımız da var.Esim bir aya yakındır öfke kontrol bozukluğu için ilaç kullanıyor.En azından üstümdeki baskı azaldığı için rahatladım ve sağlıklı düşünebiliyorum.Bundan sonra geleceğimle ilgili yol haritamı çizdim..İnşallah Rabbim size de güç kuvvet versin.Unutmayin güçlü olan sizsiniz o değil...