şiddetli geçimsizlik...

bi araştırmada okumuştum
evliliği uzun yıllar süren çiftler ufak tefek şeylerden tartışırlarmış hep
böylece hırsını hıncını sinirini çıkarıyo
diğer çiftler ise hiç kavga etme güllük gülistanlık yaşar
bu süre içinde de biriktirir biriktirir en son patlarlarmış
ve büyük tartışmalar kavgalar ayrılıklar yaşanırmış
o yüzden bence dert etme:21:
bu tarz basit sebeplerden boşanmayı düşünmene de anlam veremedm:19:
millet ne zorluklar yaşamasına ragmen hemen pes etmiyo yuvam diyo
sen hemen pes etmeyi düşünüyorsun :19:
sebep ne olacak
sırf bana vakit ayırmak istediği için sinemeya götürmüş ben gitmeyebiliriz dediğim halde mi?:20:
 
bu bizim ilk sorunumuzdu. artık takmıyorum. kendi haline bırakıyorum :ssz:

Ben çok duygusal bir insanım takmamazlık yapamıyorum maalesef ama kendimi üzmemek için bunu yapmam gerektiğini de biliyorum.
Benim eşimde aynı Blackcat'in eşi gibi, çok bilmiş, herşeye bir cevabı var, kaba, huysuz, sürekli oflar puflar ya bi de ben bu adamla kendi isteğimle evlendim ama böyle olacağını bilemedim işte.
Ben bu tip bir evlilik istemiyorum, yani o kendi hayatını yaşasın, ben kendi hayatımı yaşayayım ozaman hiç evlenmezdim, böyle evlilik mi olur. Herkes benim gibi sorunlar yaşıyor mu acaba, düşünmekten kafayı yicem ya
 
önemli önemsiz şeylerden hemen hergün bir kaç kez tartışıyoruz bazen seslerimiz de yükseliyor.

en son 2 kavgamızı anlatayım.

1. ben bişey hakkında evham yaptım. eşim bana 5-10 dk konuştu açıkladı evhamın gereksiz olduğunu. ben sonra çünkü şöyle bir durum var. dedim. başladı bağırıp çağırmaya, kaç saattir anlatıyoruz, hala şu var diyorsun. inanmıyor musun korkmana gerek yok dedim. sırf beni gıcık etmek için yapıyorsun. tek kelime daha etme diye bağırdı. (halbuki ben evham yapmamın sebebi buydu, şimdi geçti manasında demiştim)

2. aynı gün akşam sinemaya gitmek için sözleşmiştik. dedim ki, geç oldu istersen gitmeyelim evde izleriz, patlatırız mısırımızı paramız yanımıza kalır hem. ama suratı tuhaf bi şekilde sen bilirsin dedi. neyse gittik. çıkışta biraz daha gerçekçi olsa bir de film süresi kısa olsa çok iyiydi dedim. daha doğrusu diyemedim. film bu gerçekçi olmaz. gerçek değil bu film. elli kere film bu gerçekçi olmaz dedi. sırf bana ters yorum olsun. sanki kendi çekmiş filmi. en sonunda dalga geçiyor, tamam yönetmene iletirim şikayetlerini diye. neyse arabaya bindik, diyor ki
-saat 11.30 yarın işe gidicem.
-ben sana gitmeyelim dedim. ama sanki hayal kırıklığı gördüm ifadende. o yüzden gelmeyi kabul ettim.
-ben mi istedim gelmeyi
- sordum sana istemiyorsan gitmeyelim dedim.
-gitmesem kaç kere başıma kakardın, sinemaya götürmedin zaman ayırmadın derdin.
-demezdim, zaten gidesim yoktu. hem senin suratın bozuldu. üzülürsün sandım.
-YA HALA ÜZÜLÜRSÜN DİYO, SEN NİYE HEP BİRŞEYLERİ BİRŞEYLER SANIYORSUN. BENİ HİÇ ANLAYAMIYORSUN HALA. BENİM YARIN ERKEN İŞİM VAR, SİNEMA İÇİN Mİ ÜZÜLECEĞİM. TEK KELİME DAHA ETME. BENİ SİNİRLENDİRME. (burada bas bas bağırdı)
artık tek kelime etmedim. evde de cevap vermedim konuşmasına.
yarım saat sonra bişey olmamış gibi sarılıyor konuşuyor. karakteri değişti adamın.
önceden çok geç sinirlenir, sinirlenince asla konuşmaz bağırmazdı, siniri 3 gün geçmezdi. şimdi o daha baskın kavgalarda. çok çabuk sinirleniyor.(sadece bana değil her hangi birşeye çok çabuk sinirleniyor) bilmiyorum daha da değişir mi ilerde. şiddet falan. ciddi ciddi boşanmayı düşündüm. ama şimdilik askıya aldım. bebek de yapmıyorum bu yüzden artık istediğim halde, doktor yapın dediği halde.

artık yıprandım.

böyle hergün saçma sapan sebeplerden kavga edip yıllardır evliliğini sürdürenler var mı?

tavsiye istemiyorum arkadaşlar. çünkü uygulayamayacağım yazmaya uğraşmayın. uygulasam da saçma sapan incir çekirdeğini doldurmayacak bi sebep illa çıkıyor. kim haklı kim haksız, bunu da öğrenmek istemiyorum. sadece bizim gibi olanların hayatından örnekler istiyorum ve biraz dertleşmek.



:14:

seni iyi anlıyorum ve ben 6aylık evliyim eşimi çok seviyorum fakat oda çoksinirli her lafıma sinirlenmez ama ben sakin biri olduğum için o çarçabuk sinirlenince ben çok üzülüyorum ve bu konuda sabrediyorum insallah zamanla siniri geçer diye dua ediyorum
 
biz de küsüz 2 gündür, gerçi dün akşam barışıp bu sabah yine küstüğümüzü saymıyorum bile.7 aylık evliyim eşimi severek evlendim. ailem karşı çıktı ama ben kalbinin güzelliğine aşık olmuştum ve kararımda sabit kaldım.evlenmeden önce de düğün ve maddi konulardan dolayı ve tabi stresten dolayı kavgalar ettik ama evlendikten sonra herşey yoluna girer diye düşünmüştüm. ama malesef herşey daha da kötüye gitti. mesela balayında ben adetliydim ve hem düğün yorgunluğu hem halsizlikten dolayı çok yorgun ve bitkindim ama yine de plaja falan gidiyodum gezmeye çıkıyoduk ama bi gün kahvaltıdan sonra o kadar kendimi halsiz hissettim ki dinlenmek istedim. o da zaten sayılı güne geldik vaktimizi değerlendirelim falan deyip durdu. ben de o zaman sen git ben odada kalırım dedim. ve evet o da gitti ve akşam saat5 gibi geldi.ben de yatıp o gelene kadar ağladım. şimdi de ev işleri yüzünden kavga ettik ikimiz de öğretmeniz yani tatildeydik. ama o arkadaşlarıyla gündüzleri dışarı çıkıyor ben evde kalıyorum tabi işler bana kaldı yaptım da.ama beraber bi yere gitmemiz lazımdı ve benim banyo yapmam lazımdı.sen çamaşırları asıver dedim demez olaydım. yok zaten çok ev işi yapıyormuş, onun kadar iş yapan arkadaşı yokmuş falan falan....ben de sinir oldum dedim ki onların evine temizlikçi geliyo hem senle benim ne farkım var niye ben daha fazla yapıyorum dedim ve öyle uzadı gitti. demiyo ki tamam o zaman temizlikçi gelsin arada eve diye. neymiş efendim annen gelsin birlikte yapınmış.ben de susmadım tabi öyle kavga ettik. ve kızla r hemen bağırıp küfür etmeye başlıyo benim konuşmama fırsat bile kalmıyo.ben de onu bastırmak ve sesimi duyurmak için ben de bağırırdım hep.sonra küserdim 10 dakka sonra başlar sırnaşmaya yok ben bağırmak istemedim kötü sözlerim için özür dilerim falan falan. ama ben çok üzülüyorum zaten moralim bozuk 1buçuk ay önce karnımdaki bebeğimden oldum kendimi anca toparlıyorum.ağlamaktan harap oluyorum. en son kavgamızdan beri tek kelime etmiyorum ona. o yine geliyo sırnaşıyo falan ama içimden gelmiyor hiçbişey soğudum ya....bunları hakettiğimi düşünmüyorum
beni en çok üzen şey de sinirlendiğinde bana küfür etmesi....
ne yapacağımı bilmiyorum ama mutlu değilim....
 
Siz de yaşanan bu tartışmalardan dolayı kendinizi ben gibi 10 yıllık evli, olduğundan 15 yaş daha büyük bir kadın gibi hissedip sürekli mutsuz oluyor musunuz?
ben o kadar mutsuzumki sürekli ağlıyorum. Evliliğimizde birbirinden bıkmış çiftlerin evliliği gibi, en azından ben öyle görüyorum, eşime sorarsanız herşey normal bi sorun yok :(
psikolojim bozuldu, ne yapmam gerek bilmiyorum :(
 
ah arkadaşlar ne kadar çok mutsu olan var evliliğinden, ne yapacağı bilmiyorum. :14:
baen çok mutluyum, bazen yüreğim yanıyor :ssz:
 
Hayata 1 kere geliniyor.Takmayın yaaaaaaaaaaaaaa....Hiçkmsehçbişey sizden önemli deil.Kendinizide ezdirmeyin.Erkeklşer çokmu üstün sanki yhza........kadınlar olmasa yaşayamazlar
 
yorumları okumadım ama bızım evde de böyle kavgalar her daim var... insanlar artık bıktı mı dıye dusunmeden edemıyorum.. kimsenın lattan aldıgı yok.. hemen bagırtı çağırtı... ne oluyoruz yaaa.... sonra cocuk dunmemeye baslıoruz.. sonra da bosanmayı.. bende sendenim arkadaşım.. dertleşmek istersen özelden msj attım :(
 
Back
X