Sıkılganlık

titanium22

Üye
Kayıtlı Üye
2 Ağustos 2022
26
67
Merhaba
Ben 19 yaşındayım, ülkenin iyi seviyeli (eğitim) okullarından birinde üniversite öğrencisiyim.
Sorumluluklarımı yerine getiriyorum fakat ben oldukça sıkılıyorum. Sıkılmaktan kastım okula gitmemek, derslerden sıkılmak, çalışmak istememek değil. Ruh hali olarak çabuk sıkılıyor ve bunalıyorum, alışıyorum ve ilgi çekici gelmiyor bir şeyler. Örneğin daha önce gitmediğim bir yere gidiyorum (gezmek için) ilk başta epey farklı geliyor hoşuma gidiyor ilgili oluyorum sonra etkisini kaybediyor, kanıksıyorum.

Arkadaş ediniyorum örneğin ama bir süre sonra aynı kişiler beni sıkmaya başlıyor. Eminim karşıdaki kişiler de bunun farkında değiller çünkü yansıtmıyorum onlara. Arkadaş olarak seviyorum fakat bir yerden sonra farklılık, heyecan, canlılık arıyorum.

Umarım ne hissettiğimi anlatabilmişimdir. Sanırım ben bir şeylere uzun süre "hayran olabilmek" , "ilgili olabilmek" istiyorum. Bazı zamanlar günümü sadece evde derslerimi yaparak geçiriyorum ve dışarı çıkasım gezesim gelmiyor oysa dışarı çıkıp gezdiğimde daha çok gezesim geliyor bu sefer evde durmak istemiyorum.

Kendimdeki bu sıkılganlık ve bunalmışlık hissini sevmiyorum. Sanki pek çok şey tükeniyor gibi geliyor bana. Bir dert değil elbette sadece içimdekileri paylaşmak istedim.
 
Merhaba
Ben 19 yaşındayım, ülkenin iyi seviyeli (eğitim) okullarından birinde üniversite öğrencisiyim.
Sorumluluklarımı yerine getiriyorum fakat ben oldukça sıkılıyorum. Sıkılmaktan kastım okula gitmemek, derslerden sıkılmak, çalışmak istememek değil. Ruh hali olarak çabuk sıkılıyor ve bunalıyorum, alışıyorum ve ilgi çekici gelmiyor bir şeyler. Örneğin daha önce gitmediğim bir yere gidiyorum (gezmek için) ilk başta epey farklı geliyor hoşuma gidiyor ilgili oluyorum sonra etkisini kaybediyor, kanıksıyorum.

Arkadaş ediniyorum örneğin ama bir süre sonra aynı kişiler beni sıkmaya başlıyor. Eminim karşıdaki kişiler de bunun farkında değiller çünkü yansıtmıyorum onlara. Arkadaş olarak seviyorum fakat bir yerden sonra farklılık, heyecan, canlılık arıyorum.

Umarım ne hissettiğimi anlatabilmişimdir. Sanırım ben bir şeylere uzun süre "hayran olabilmek" , "ilgili olabilmek" istiyorum. Bazı zamanlar günümü sadece evde derslerimi yaparak geçiriyorum ve dışarı çıkasım gezesim gelmiyor oysa dışarı çıkıp gezdiğimde daha çok gezesim geliyor bu sefer evde durmak istemiyorum.

Kendimdeki bu sıkılganlık ve bunalmışlık hissini sevmiyorum. Sanki pek çok şey tükeniyor gibi geliyor bana. Bir dert değil elbette sadece içimdekileri paylaşmak istedim.
dopamin detoksu ile ilgili bir yazı okumuştum bu tarz şikayeti olan insanlar memnun kaldıklarını anlatıyordu araştır istersen
 
Merhaba
Ben 19 yaşındayım, ülkenin iyi seviyeli (eğitim) okullarından birinde üniversite öğrencisiyim.
Sorumluluklarımı yerine getiriyorum fakat ben oldukça sıkılıyorum. Sıkılmaktan kastım okula gitmemek, derslerden sıkılmak, çalışmak istememek değil. Ruh hali olarak çabuk sıkılıyor ve bunalıyorum, alışıyorum ve ilgi çekici gelmiyor bir şeyler. Örneğin daha önce gitmediğim bir yere gidiyorum (gezmek için) ilk başta epey farklı geliyor hoşuma gidiyor ilgili oluyorum sonra etkisini kaybediyor, kanıksıyorum.

Arkadaş ediniyorum örneğin ama bir süre sonra aynı kişiler beni sıkmaya başlıyor. Eminim karşıdaki kişiler de bunun farkında değiller çünkü yansıtmıyorum onlara. Arkadaş olarak seviyorum fakat bir yerden sonra farklılık, heyecan, canlılık arıyorum.

Umarım ne hissettiğimi anlatabilmişimdir. Sanırım ben bir şeylere uzun süre "hayran olabilmek" , "ilgili olabilmek" istiyorum. Bazı zamanlar günümü sadece evde derslerimi yaparak geçiriyorum ve dışarı çıkasım gezesim gelmiyor oysa dışarı çıkıp gezdiğimde daha çok gezesim geliyor bu sefer evde durmak istemiyorum.

Kendimdeki bu sıkılganlık ve bunalmışlık hissini sevmiyorum. Sanki pek çok şey tükeniyor gibi geliyor bana. Bir dert değil elbette sadece içimdekileri paylaşmak istedim.
19 yaş için normal bu duygular ya heycanin diri kalsın. Okuldan sonra zaten mecburen rutin bir iş hayatı olacak :KK66: o zaman sıkılmaya vakit bulamazsın :)
 
Merhaba
Ben 19 yaşındayım, ülkenin iyi seviyeli (eğitim) okullarından birinde üniversite öğrencisiyim.
Sorumluluklarımı yerine getiriyorum fakat ben oldukça sıkılıyorum. Sıkılmaktan kastım okula gitmemek, derslerden sıkılmak, çalışmak istememek değil. Ruh hali olarak çabuk sıkılıyor ve bunalıyorum, alışıyorum ve ilgi çekici gelmiyor bir şeyler. Örneğin daha önce gitmediğim bir yere gidiyorum (gezmek için) ilk başta epey farklı geliyor hoşuma gidiyor ilgili oluyorum sonra etkisini kaybediyor, kanıksıyorum.

Arkadaş ediniyorum örneğin ama bir süre sonra aynı kişiler beni sıkmaya başlıyor. Eminim karşıdaki kişiler de bunun farkında değiller çünkü yansıtmıyorum onlara. Arkadaş olarak seviyorum fakat bir yerden sonra farklılık, heyecan, canlılık arıyorum.

Umarım ne hissettiğimi anlatabilmişimdir. Sanırım ben bir şeylere uzun süre "hayran olabilmek" , "ilgili olabilmek" istiyorum. Bazı zamanlar günümü sadece evde derslerimi yaparak geçiriyorum ve dışarı çıkasım gezesim gelmiyor oysa dışarı çıkıp gezdiğimde daha çok gezesim geliyor bu sefer evde durmak istemiyorum.

Kendimdeki bu sıkılganlık ve bunalmışlık hissini sevmiyorum. Sanki pek çok şey tükeniyor gibi geliyor bana. Bir dert değil elbette sadece içimdekileri paylaşmak istedim.
Yüzde bin beş yüz ikizler burcusun sen 😂 bildim seni ben😁
 
X