Merhabalar tekrardan, böyle üst üste konu açıyorum ama kusuruma bakmayın lütfen..
17 yaşında lise 3 öğrencisiyim.
Sorunum sıkılmak. Ama öyle sıradan bir şey değil, aklınıza gelebilecek her türlü şeyden bir anda soğuyorum. Mesela biriyle çok yakın arkadaş oluyorum, max 2,5 sene sonra ortada bir sebep yokken sıkılıp uzaklaşıyorum. Çok yakın olmazsam da 2-3 ay sürüyor sıkılmam. Kitap alıyorum, ortalarında sıkılıyorum bitirmek için acayip zorluyorum kendimi. Sınava çalışacağım hemen sıkılıp bırakıyorum yarın okulda bakarım diye. Ya da bazen moralim bozuk oluyor diyelim, 1-2 saat dayanabiliyorum sonra 'hadi ne zaman geçecek bu duygu çok sıkıldım' diye kendi kendimi yiyorum. Oturup yıllar sonrasının hayalini kuruyorum, sonra o kurduğum hayalden sıkılıp başka bir hayale geçiyorum.
Ya da ilgiyi çok seviyorum, ama biri bana ilgi gösterince o kişiden sıkılıp soğumaya başlıyorum.
Sonraa, bir konuda fikrimi belirtiyorum diyelim. O fikirden daha sonra sıkılıp başka şekilde düşünüyorum dolayısıyla bir dediğim bir dediğimi tutmuyor.
Durup dururken insanlara soğuk davranıp tersliyorum. Uzaklaşsınlar istiyorum benden. Ya öyle bir şey ki bazen sıkılmaktan bile sıkılıyorum. Bu halim ne zaman geçecek yeter artık falan diye düşündüğüm çok oluyor.
Şimdi benim merak ettiğim bunlar ergenlikten mi kaynaklanıyor sizce?
Psikologa gitmem gerekiyor mu yoksa kendiliğinden geçer mi?
Ya da kişiliğim mi böyle, değiştiremez miyim?