Sıkışmış hissediyorum

Y

yorgundemokrattt

Üye
Kayıtlı Üye
22 Haziran 2021
29
6
25
Hislerimi nasıl yazıya dökeceğim bilmiyorum. Fazlasıyla uzun bir yazı olacak gibi. Üniversiteyi uzakta okudum. Mezun olalı 3 sene oluyor. Bu süreçte kpss ye çalıştım yüksek lisans yaptim. Bu süreçte hafif bir depresyon anksiyete panik atak yaşadım. Çevremdeki herkesle iletişimini kestim ve kendimi eve kapattım. Son 3 4 aydır iyiyim. bir erkek arkadaşım oldu yıllar sonra ve onu çok seviyorum. Aynı zamanda seviliyorum. Aileme ilişkimi soyledim ne olumlu ne olumsuz karşıladılar. Tam olarak istedikleri biri olmadığı için ailem evlenirsen maddi destekte bulunmam dedi. Erkek arkadaşımın da ailesi maddi destek sağlayacak durumda değil. Kendim atanacak miyim atanamayacak miyim bilmiyorum. Yüksek lisans yaptim ama hiçbir işime yaramıyor. Özel okullarda yok paraya çalışabilirim. Ailemin durumu iyi ve onların yanında çalışabilirim ama düşünüyorum ki beni pek dahil de etmek istemiyorlar. Erkek kardeşim okumadı ama dükkanı ona verecekler. Boşta bir evimiz var. Once ben Evlenirsem ben otururum kardeşime de kira veririm dedim. Hayır olmaz oğlumu düşünmem lazım seni de evlendigin adamın ailesi düşünsün dediler. Gerçekten zoruma gitti. Evde sürekli baskıyı ben hissediyorum saçma sapan yasaklar kurallar içinde yaşıyorum. Artık çok sıkıldım. Erkek arkadaşımı bunlardan kurtulmak için bir çıkış görmüyorum. Onunla evlenmek istediğim için evlenmeyi düşünüyorum.yoksa bu zamana kadar aklımda evlilik hiç olmamıştı. Şu anda da bir iş bulup evden ayrılayim diyorum ama verilen maaşlarla nasıl yapayım. Ailemle artık yaşamak istemiyorum orası kesin. Mutsuzum işsizim ve çocuk gibi yasaklarla yaşıyorum. Zaten erkek arkadaşım çalışıyor diye haftada 1 2 görüşüyoruz. Saçma sapan çıkma gidemezsin her hafta vs laflar. Çıldırmamak elde değil. Sevgilim olduğunu bilmeden öncesinde de böyle bir durumum yoktu yani. Şimdi saat 8de evde ol lafları. Gerçekten ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum. Neyi yapmalıyım bilmiyorum
 
akba988 .!.:
Yaşınız kaç? En olmadı idaretenlik bir iş bulun, ev arkadaşı ile eve çıkın. Bağımsızlığınızdan sonra evliliği düşünün. Evlilik bir kaçış değil.
Genişletmek için tıkla...
25 yaşındayım ve çıldırma noktasındayım. Ya bu hallerini unutmuşum onların. Depresyondayken kendimi eve kapatmam işlerine gelmiş. Depresyon panik atak durumum bile kucumsenmisti. Öfkemden sürekli ağlıyorum. Kavga ederken bile ağlıyorum ve bu yüzden zayıf karakterli biri oluyorum. Baya boğuldum. En son bunları lisede bıraktık sanıyordum. O zaman ergendim. Sürekli her şeyi büyüttüğüm söyledikleri için ben de durup düşünüyorum acaba ergen gibi mi davranıyorum diye
 
Tek çıkış noktanız kendi ayaklarınızın üzerinde durmanız. Ama ailenizin fikirlerinede herzaman kulak asmalısınız benden nacizane öneri. Kendi hayatınızı yaşayın ama bu yolda tecrübeleride tamamen itmeyin. Kendi ayaklarınızın üzerinde durmanız adına iş sorununa odaklanın bence ne yapabilirsiniz ekstra. Bu sizi zihnen bu buhrandan da kurtarır.

Bu tür buhran durumlarında insan yaşadığı duygusal yoksunluk sebebiyle doğan açlık ve otorite baskısı sebebiyle oluşan bunalmışlık sizi yanlış ilişkilere evliliklere sürükleyebilir. Hayatınızda ciddi bir karar verecekseniz şuan pek bu moda girmeyin. Güçlü oldugunuz, aklı başında düşünebildiğiniz özgüveniniz yerinde oldugu dönemlerde bu tür kararlar alın. Yaşınızda genç şuan evlilik odaklısınız önce bu psikolojiden çıkın
 
Tokatli Fistik Burhan .!.:
Öğretmensiniz sanırım. Ücretli öğretmenlik de olsa düşünün derim. Hem elinize bir miktar para geçer onunla eksiklerinizi, alacaklarınızı alırsınız hem de çalışmak size iyi gelecektir.
Genişletmek için tıkla...
Bir özel okulda mı çalışsam diyorum. Cunku ücretli öğretmen maaşla asgari bile etmiyor. Sonrasında da çıkıp gitsem. Erkek arkadaşım doktora konusunda da destekliyor ama bir evi tek başına gecindiremez. Zaten bu durumda kim gecindirebiliyor. Pişman olmayacağım bir karar vermem lazım ama çok zorlanıyorum
 
Keşke sözleşmeli öğretmenliğe başvursaydınız yine de ilkokullarla gidin görüşün dershane olmasındansa devlette atanana kadar yıl doldurursunuz.
 
Kirmizi Rujlu Kadin .!.:
Evlilik için acele etmeyin, önce mesleğinizi oturtun elinize para geçsin hatta birikim yapın. Oğlunu düşünüp kızını düşünmeyen aile de ne biliyim bana hiç güven vermedi🤦🏼‍♀️
Genişletmek için tıkla...
Evet bir de maddi durumları iyi.. Ben de ilk olarak iş sorunumu halletmem gerektiğini düşünüyorum ama atanmak için bir süre daha ders çalışacak sabrım yok. Doktora için 2 sene daha çabalayıp yıllarca kadro bekleyecek sabrım hiç yok
 
yorgundemokrattt .!.:
Bir özel okulda mı çalışsam diyorum. Cunku ücretli öğretmen maaşla asgari bile etmiyor. Sonrasında da çıkıp gitsem. Erkek arkadaşım doktora konusunda da destekliyor ama bir evi tek başına gecindiremez. Zaten bu durumda kim gecindirebiliyor. Pişman olmayacağım bir karar vermem lazım ama çok zorlanıyorum
Genişletmek için tıkla...
Özel okul da olur. Alanınız ne bilmiyorum ama destekleme ve yetiştirme kurslarını da size verirlerse asgari kadar ücret alabilirsiniz. İkisi de olur. Yeter ki çalışın bunalmanız geçecektir.
 
rubygirls .!.:
Tek çıkış noktanız kendi ayaklarınızın üzerinde durmanız. Ama ailenizin fikirlerinede herzaman kulak asmalısınız benden nacizane öneri. Kendi hayatınızı yaşayın ama bu yolda tecrübeleride tamamen itmeyin. Kendi ayaklarınızın üzerinde durmanız adına iş sorununa odaklanın bence ne yapabilirsiniz ekstra. Bu sizi zihnen bu buhrandan da kurtarır.

Bu tür buhran durumlarınds insan yaşadığı duygusal yoksunluk sebebiyle doğan açlık ve otorite baskısı sebebiyle oluşan bunalmışlık sizi yanlış ilişkilere evliliklere sürükleyebilir. Hayatınızda ciddi bir karar verecekseniz şuan pek bu moda girmeyin. Güçlü oldugunuz, aklı başında düşünebildiğiniz özgüveniniz yerinde oldugu dönemlerde bu tür kararlar alın.
Genişletmek için tıkla...
Haklısınız tabiki. Zaten bir iş elde etmeden evlenmekte kararlı olsam bile evlenemem.. işimin olması kesinlikle sart
 
Bizim toplumda erkek çocuğa daha çok değer verilmesi malesef çok görülüyor. İnsan kırılır tabi.
Ev arkadaşı bulmaya çalışın. Bulabildiğiniz işe başlayın. Şu anda başka çıkış yolu görünmüyor.
Ailenizden kaçış için sakın evlenmeyin. Sonra ailenizi ararsınız. Önce kendi ayaklarınız üzerinde durun
 
Tokatli Fistik Burhan .!.:
Özel okul da olur. Alanınız ne bilmiyorum ama destekleme ve yetiştirme kurslarını da size verirlerse asgari kadar ücret alabilirsiniz. İkisi de olur. Yeter ki çalışın bunalmanız geçecektir.
Genişletmek için tıkla...
Bazı zamanlar canıma tak ediyor bir mağazada çalışmaya baslayayim bile diyorum. Gecinmesi zor bir annem var. Ayrıca erkek kardeşim daha üstün. Ne kadar boşa kıskançlık yapıyorsun deseler de durum bu
 
naz70 .!.:
Bizim toplumda erkek çocuğa daha çok değer verilmesi malesef çok görülüyor. İnsan kırılır tabi.
Ev arkadaşı bulmaya çalışın. Bulabildiğiniz işe başlayın. Şu anda başka çıkış yolu görünmüyor.
Ailenizden kaçış için sakın evlenmeyin. Sonra ailenizi ararsınız. Önce kendi ayaklarınız üzerinde durunka
Genişletmek için tıkla...
Kardeşin o evde oturur sana kira gönderir dedi.. Ben de önce ben evlenirsem ben oturur ona kira veririm dedim. Olmaz seni oturtamam bir oğlum var onu düşünmem lazım gücenme dediler. Kardeşim okumak istemedi dükkanı ona verecekler. Valla erkek olmak varmış. Okumak için bi taraflarımi yırttım. Yüksek lisans yaparken bile ne gerek var boş iş dediler. Kızım kazanmış ne güzel demediler. Gururlanmadilar bile
 
yorgundemokrattt .!.:
Hislerimi nasıl yazıya dökeceğim bilmiyorum. Fazlasıyla uzun bir yazı olacak gibi. Üniversiteyi uzakta okudum. Mezun olalı 3 sene oluyor. Bu süreçte kpss ye çalıştım yüksek lisans yaptim. Bu süreçte hafif bir depresyon anksiyete panik atak yaşadım. Çevremdeki herkesle iletişimini kestim ve kendimi eve kapattım. Son 3 4 aydır iyiyim. bir erkek arkadaşım oldu yıllar sonra ve onu çok seviyorum. Aynı zamanda seviliyorum. Aileme ilişkimi soyledim ne olumlu ne olumsuz karşıladılar. Tam olarak istedikleri biri olmadığı için ailem evlenirsen maddi destekte bulunmam dedi. Erkek arkadaşımın da ailesi maddi destek sağlayacak durumda değil. Kendim atanacak miyim atanamayacak miyim bilmiyorum. Yüksek lisans yaptim ama hiçbir işime yaramıyor. Özel okullarda yok paraya çalışabilirim. Ailemin durumu iyi ve onların yanında çalışabilirim ama düşünüyorum ki beni pek dahil de etmek istemiyorlar. Erkek kardeşim okumadı ama dükkanı ona verecekler. Boşta bir evimiz var. Once ben Evlenirsem ben otururum kardeşime de kira veririm dedim. Hayır olmaz oğlumu düşünmem lazım seni de evlendigin adamın ailesi düşünsün dediler. Gerçekten zoruma gitti. Evde sürekli baskıyı ben hissediyorum saçma sapan yasaklar kurallar içinde yaşıyorum. Artık çok sıkıldım. Erkek arkadaşımı bunlardan kurtulmak için bir çıkış görmüyorum. Onunla evlenmek istediğim için evlenmeyi düşünüyorum.yoksa bu zamana kadar aklımda evlilik hiç olmamıştı. Şu anda da bir iş bulup evden ayrılayim diyorum ama verilen maaşlarla nasıl yapayım. Ailemle artık yaşamak istemiyorum orası kesin. Mutsuzum işsizim ve çocuk gibi yasaklarla yaşıyorum. Zaten erkek arkadaşım çalışıyor diye haftada 1 2 görüşüyoruz. Saçma sapan çıkma gidemezsin her hafta vs laflar. Çıldırmamak elde değil. Sevgilim olduğunu bilmeden öncesinde de böyle bir durumum yoktu yani. Şimdi saat 8de evde ol lafları. Gerçekten ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum. Neyi yapmalıyım bilmiyorum
Genişletmek için tıkla...
Tecrübesiz birine öyle hemen yüksek maaşlar odemiyorlar.Seviyorsaniz işi varmış kanaat edeceksiniz.Yoksa mutlu olamazsınız.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Nasıl Davranmalıyım?
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
959
CiRiLLA
CiRiLLA
A
  • Kilitli
Evlilik konusu ve babam.
Yorumlar
8
Görüntüleme
368
avrupayakasi997
A
U
bunalimdayim lutfen bir akıl verin
Yorumlar
16
Görüntüleme
674
beyzinggg
B
N
Garip düşünceler içerisindeyim
Yorumlar
18
Görüntüleme
727
Vignette
Vignette
X
Benimle dertleşebilir misiniz?
Yorumlar
5
Görüntüleme
531
Kkedi
K
X