- 5 Eylül 2017
- 93
- 145
- 28
merhabalar,etkilenmemeye çalışıyorum hamileyim diye ama moralim hala bozuk sizce ben haksız mıyım? Benim annem çocukluğumdan beri saç modelime kadar karışır asla kendi düşünce ve zevklerim olduğunu kabul etmeyen bir anne,yani sürekli sınırlarımda at koşturuldu bu zamana kadar,terapiler aldım kitaplar okudum ve evlendikten sonra yani ayrı eve çıktıktan sonra sınır çizme konusuna hep önem verdim.Annemi de çok seviyorum ona güzellikle anlatmaya çalışıyorum bir şeyleri ama değişim olmuyor neyse bunu da kabullendim.Annem ne zaman evime gelse benle oturup 2 çay içip sohbet etmez evimin eşyalarını dolaplarını karıştırırdı,sen becerememişsin bu örtü böyle örtülmez,bu yorganlar niye böyle,kıyafetleriniz niye böyle vs vs oysaki annemden en çok beklediğim şey duygusal olarak güzel bir anne kız sohbeti,bi nasılsın kızım demesi gerçek anlamda,ama zorla sohbet etmeye de çağırsam bize adını sanını bilmediğimiz umrumuzda da olmayan akrabaların dıdısının dıdısının ne aldığını,kimle evlendi napmış bunu anlatır,kendine değer vermiyor musun anne bize ne elalemden desem de aman senle de sohbet edilmiyor der.Ben yaklaşık 6 yıldır evliyim ve annemin bu sınır bilmemezliğinden dolayı onu evime hep az davet ettim elimi versem kolumu kaptırıyorum ayrıca maddi durumum da eve temizlik için kadın çağıracak kadar iyi,annemin bende temizlik yapmaya çalışmasını da istemiyorum,kıyamıyorum da.yıllardır hep ona maddi destek olmaya çalışıyorum elimden geldiğince,çalışan bir kadınım, bizi okutup büyüttüğü için minnettarım elbette hakkı ödenmez,özel günlerini hiç atlamam hep güzel ihtiyaçlarını sorar alırım,neyse şimdi hamileyim ve şehir dışından annemin olduğu ile taşındım,evde düzeni tutturmaya çalışırken her şeye yetişemiyoruz tabi annem de çook hevesli sen gel yaparız beraber dedi,dedim her sıradan hamile kız gibi benim de bir yardım isteğim olsun,annemin de gönlü olsun,anne dedim o zaman sadece mutfak dolaplarımı sil yeter dedim,tamam dedi geldi,başladı her şeyime söylene söylene yardım etmeye,neyse diyorum içimden kadın böyle tatmin oluyor demek ki savunmaya geçmeyeyim evet anne bilememişim,evet onu oraya koyalım falan ikinci gün oldu evde her yeri açıyor,kurcalıyor,anne yeter gel çay içelim keyif yapalım senle,yok,yapma dediğim şeyleri de asla dinlemiyor kafasına göre yerleştiriyor dur onu öyle koymayalım deyince de sen ne anlarsın bırak diyor benim taklidimi yapıyor,vs vs neyse sabır dedim,annemle gerilmek istemedim,en son baktım yatak odamda çekmeceleri açıyor,gittim anne dedim oraları açma bizim iç çamaşırlarımız var özel hayat biraz dedim güldüm ama o sus be ne mahremiyeti deyip zorla açtı çekmecemi,iç çamaşırlarımı aldı bunlar böyle konulmaz,şöyle yapıcaksın vs vs dedi,neyseki ben en özel şeylerimi saklamıştım,sabrım o noktada tükendi ve derin nefes alıp abdest alıp yanına gittim güzellikle bak anne iyi niyetini anlıyorum bana yardımcı olmak için çabalıyorsun ama yatak odama girilmesinden hele çamaşırlarıma dokunmandan hoşlanmıyorum lütfen buna dikkat et dedim ,bu konunun altını çizmek istedim tekrar yaşamamak için,annemse elinde o an telefon var zaten beni aktif dinlemiyor öf be sıçıcam mahremiyetine,ne diyosun be tamam kes gibi hakaret diliyle konuştu ,gerizekalı mısın sen falan bana sesini yükseltti sonra ben de dayanamadım sesimi yükselterek açıklamaya çalıştım,görmemen gereken birşey olur vs neden açıyorsun ki kaç yaşındayım bir sınırımız olsun dedim sonra çocukluğumdan beri yaptığı şeyi yaptı beni duygusal olarak cezalandırmak istedi çeker giderim şimdi dedi,ben de sakince sen bilirsin anne,istersen gidebilirsin dedim,şaşırdı evde 15-20 dk bi sessiz dolandı sonra bana söylenmeye başladı ben de anne söz ağızdan çıktı ağzından çıkanı uygula istersen dedim o da hışımla gitti söylene söylene,kalsan akşam serinliğinde seni eve bırakırdık ama sen tercih ettin böyle kavga etmeyi dedim,giderken de bana sms atıyor o yorganı havalandır vs vs hiçbirşey olmamış gibi hiç cevap vermedim eve gidince beni tabi şikayet etmiş evi bok götürüyordu temizledim yaranamadım,kovmaktan beter etti beni vs kardeşimle de kavga etmiş ,kardeşim beni savunduğu için,sonra bana yazıyor öleyim de kurtulun benden,sen her şeyi mahvettin kardeşini de bana karşı doldurdun vs diye ben de ağlamamak için tuttum kendimi ama kardeşim sorunca boğazım düğümlendi ağladım,ağladıkça da vicdan azabı çekiyorum bebeğim etkileniyor diye,tekmeleri bile azaldı dün,sabah baktım annem beni engellemiş ama hala smsten bana sen şöyle nankör evlatsın böylesin vs yazmaya devam ediyor,ben de kendime kızıyorum keşke hiç çağırmasaydım ona bu zemini vermeseydim diye eşim de bak ben demiştim kadın tut diye şimdi böyle üzüldün hamilesin bari bunun hatrına böyle yapmasaydı dedi,haklı ne diyeyim...uzun oldu kusura bakmayın bu moddan nasıl çıkabilirim
etrafımdaki hamile arkadaşlarımın annesi gelir sohbet eder gider annelikle ilgili vs duygu düşünce paylaşımı var hep çok özeniyorum,ama annemle bu mümkün değil maalesef bi kez daha anladım
Nerede görsem tanırım, 30 yıllık narsist annem bu! Tıpatıp aynılar ya, aynı tornadan çıkmış gibiler. Şu an ablamın evinde ve aynılarını yapıyor ama ablamı bastırmış, o hiçbir şey demiyor. Diğer kardeşim iletişimi tamamen kesti. Ben şu an evdeyim, he he deyip geçiştiriyorum sadece 
Sadece, sıfır iletişim. Zaten kısa süre sonra hiçbir şey olmamış gibi devam edecek biliyorsunuz
Ama kabullenmek lazım işte, değişmiyorlar ve laf anlatamıyoruz. Hiçbir zaman normal iletişim kurulamaz onlarla hele anne kız ilişkisi, duygularımızı anlama, empati yapma falan hak getire. Çok üzgünüm ben de, en büyük yaram 
