Bence kayinvalidelik diye bir konumun olmaması lazım. Bir anda huysuz yaşlılar bu gereksiz konum nedeniyle herşeyi yapabileceğini sanıyor. Konum sıkıntılı. Kendi kızına laf geciremez ama oğlunun karısının herseyinr karisir.
Bence yanlış düşünüyorsunuz kız anneleri de kayınvalidedir. Her kayınvalide sanmıyor. Karışma hakkını aslında gelin veriyordur sınır çizemediği için. Huysuz yaşlılar demenizde üzdü açıkcası ben ne olursa olsun kaynanam ve kayınpederime kıyamıyorum anne baba neticede.
Kız anneleri "kaynanalik" yapmıyor genelde. Erkek annelerinin konumlandırıldıgi yer sıkıntılı. Valla eğer bir yaşlı bilgeleserek yaslaniyorsa başımın üstünde yeri var. Ama toksik yaslaniyorsa kırıyor, döküyor, ara bozuyor, mutsuz ediyorsa sırf benden önce doğduğu diye saygı göstermeyeceğim.
Mesela kadın çok iyi de olsa kv ile gezmeye gitmeye vs zorlanıyor. Erkeğin kv ya da kp ile boş zamanlarinda vakit harcaması zorunluluğu yok. Kız annesi kv olunca beklentisi yok, ama erkek annesi kv olunca valide sultan zamnediyor kendini, kendi kurallarını dikte ediyor.
En çok okuduğum ve kadınların büyük sorunlar yaşadığı eş ve eş ailesi kısmına cevap vereyim, Allah herkesin yuvasına huzur birlik dirlik versin, sanırım en azından sitedeki evli-nişanlı kadınlar arasında eş eş ailesinden yana en sorunsuzlardan biriyim, ben sınırları en başından çizmek gerektiğini düşünüyorum, mesela burada okuyorum bazı kadınlarımız daha sevgiliyken delikanlının ailesiyle içli dışlı oluyor, kayınvalidesi olacağını düşündüğü kadının evine yardım etmeye gitmeler, beraber sabah kahvaltıları, temizliğe yardımlar vs vs
Çok doğru da bazısı da anlamıyor ki. Ben en baştan kisiligimi ortaya koydum. Hiç saklamadim. Vıcık vicik olmadım. Eşime dedim ben buyum. Eger geleneksel bir eş, gelin istiyorsanız o ben değilim demisligim bile var. Ama sırf kayinvalide hiç durmadı. Anneme şikayet etti annem tersledi susmadı, eşim en sonunda nerdeyse görüşmeyecek duruma geldi. Niye bütün bunlar? Kafasındaki gelin şablonuna uymadim ve kendi kutsal kv rolü oynayamadi diye bu kadar yıkım, inatçılık, kalp kirmalar...
Diğer konunuzu da bildiğimden direkt sizinle alakalı bir yorum yapacağım daha doğrusu eş ve eş ailenizle ilgili, siz baştan kendinize uymayan biriyle oldurmaya çalışmışsınız, eşler birbiriyle aynı huy da olmak zorunda değil her konuda aynı düşünmek zorunda da değil hatta belki zıt kutuplarda bile olabilirler ama farklılıklarında bile bir uyum yakalamaları gerekir, sevgiliyken veya nişanlıyken de aranızda uyumsuzluk vardı bence ama sevginiz bunu görmenize engel olmuş ya da evlenince farklı olacağını düşündünüz bilemiyorum
Kastettigimi tam ifade edememiş olabilirim :) sizin dediklerinize katılmakla beraber şunu demek istedim; kişi bu şekilde davranınca alma/verme dengesini koruyabilen aynı zamanda hem kalbine hitap eden hem aklına uygun birini bulma ihtimali azalıyor gibi. Olması gereken bu ama böyle hem kalbe hem akla uygun ask iliskilerine denk gelme ihtimali de zor gibi artık. Şuanda da tam ifade edememiş olabilirim demek istediğimiGeri dönüp tekrar okudum, yanlış anlamışım yada hiç anlamamışım diye
verme/alma durumu var ve ilişki var.
Can sıkıcı hale gelmesi yada mantık ve kalbin çatışması nerede başlıyor?
Diğer konunuzu da bildiğimden direkt sizinle alakalı bir yorum yapacağım daha doğrusu eş ve eş ailenizle ilgili, siz baştan kendinize uymayan biriyle oldurmaya çalışmışsınız, eşler birbiriyle aynı huy da olmak zorunda değil her konuda aynı düşünmek zorunda da değil hatta belki zıt kutuplarda bile olabilirler ama farklılıklarında bile bir uyum yakalamaları gerekir, sevgiliyken veya nişanlıyken de aranızda uyumsuzluk vardı bence ama sevginiz bunu görmenize engel olmuş ya da evlenince farklı olacağını düşündünüz bilemiyorum
Annesinin karakterini biliyormuşsunuz, eşinizin de karakteri evlenmeden önce de bellidir mutlaka, bir gün öyle bir gün böyle olan eş varken annesinin sınırını bilmemesi normal değil mi?
Eşiniz annesiyle görüşmeme raddesine gelene kadar, size hak verirken annesine de hak verdiği olmuştur, oğlu hak verince sizin hükmünüz kalmaz ki
Farklılıklarda bile uyum yakalamaktan kastım biraz da bu, siz beyazı seviyorsunuzdur eşiniz siyahı, siz eğlenceli birisinizdir eşiniz sakin ama söz konusu birbiriniz olunca, evliliğinizi doğrudan etkileyen konular olunca birlikte hareket edebiliyor olmanız gerekiyor, örneğin ailelerle görüşmeye bir sınır çizecekseniz sizin çizdiğiniz sınırı eşiniz destekleyecek, onun çizdiği sınırı siz.
Bu çocuk yetiştirirken bile böyledir, sizin hayır dediğinize eşiniz evet derse çocuk kendisinden yana olan ebeveynin dediklerine uyar diğer ebeveynin sözlerini umursamaz.
Aynen öyle, eşin de önemi büyük, çoğumuz aşk evliliği yaptık, herkes eşiyle aynı karakterde değil, ki zaten farklı ailelerde yetişmiş iki insan oluyorsunuz, karakteriniz benzese bile ailelerin gelenekleri kültürleriyle de harmanlandığımızdan, eşlerin bir olaya bakış açısı bile farklı oluyor, siyahla beyaz kadar zıt karakterde de olabiliyoruz, önemli olan zıt kişilikler bile olsak ortak payda da buluşup buluşamadığımızdır özellikle kritik veya gerçekten mühim bulduğumuz ciddiyetle ele aldığımız konulardaki eş uyumuna bakmak gerekiyor, uyum sağlanamıyorsa evlenince mucize olur diye beklenmemeli.
Yok hiç sıcak bakmadılar. Öncesinde rahatsız eden ozseziler evlilikte balyoz gibi kafama indi.
Çok kolay gitmemek lazım. Mükemmel ilişki yok. İnanın herkes birşeyi tolere ediyor. Önemli olan o tolere ettiğiniz şeyin sizi sizden etmemesi.
O kadar doğru ki Munem. Öz eleştiri yapayım ben öyle bir kızdım. Kaynanamı önceden tanırdım sevgiliyken kahvaltılara da geldim görüştüm de. Bunun yanlış anlaşılacağını kimse söylemedi bana . Beni oğlunun eşi olarak değilde yönetebilcekleri kız olarak gördüler saygı göstermediler. Benim hatamdı. Evlendikten sonra beni saymamaları rahatsız etti. Bunaldım ama saygısızlık olur diye sustum. Dahada abarttılar eşimde ilk sene ciddi kavgalar ettik. Sorun yine bendeydi kendimi ifade edip sınır çizemediğim için.
Bunlar benim görüşüm tabii, herkes farklı düşünüyor olabilir lakin ben ülkemizde hala gelin-kayınvalide ilişkilerinin yeteri kadar gelişmediğini, erkek ailelerin bir kısmı müstesna büyük kısmının geline bakış açısının hala gelin alınır, kayınvalideye hizmet eder anlayışında olduğunu düşünüyorum, sevgiliyken gelip gitmeleri hoş karşılamasalar da duygularını bastırıyor bakılıyorlar ama bir yandan da sevgiliyken gelin adayı sürekli onlardaysa bu evlenince de böyle devam eder deyip beklentiye de giriyorlar.O kadar doğru ki Munem. Öz eleştiri yapayım ben öyle bir kızdım. Kaynanamı önceden tanırdım sevgiliyken kahvaltılara da geldim görüştüm de. Bunun yanlış anlaşılacağını kimse söylemedi bana . Beni oğlunun eşi olarak değilde yönetebilcekleri kız olarak gördüler saygı göstermediler. Benim hatamdı. Evlendikten sonra beni saymamaları rahatsız etti. Bunaldım ama saygısızlık olur diye sustum. Dahada abarttılar eşimde ilk sene ciddi kavgalar ettik. Sorun yine bendeydi kendimi ifade edip sınır çizemediğim için.
En önemlisi bizlerin nasıl iletişim kuracağımızı öğrenmeleri. Olay anında tepki göstermek ve eşimizle mümkün olduğunca az tartışmak. Önceden kendimden ödün versemde hep laf sokulurdu kıymetli olmazdım şimdi kendi istediğim gibi davranıyorum. Keşke genç kızlarımızın yanında sizin gibi bilinçli ablalar olsa. Ben 24 yaşındayım kimse böyle güzel anlatmadı. Keşke anlatsaydı.
Ben ortak alanda kimse kimseye hizmet etmeden, sinemaya gitmek vs gibi aktiviteleri yapma taraftariyim. İnsanı biraz da ailesinin yanında tanimaz mi insan?
Sevgiliyken ailesiyle tanışsanız bile iç yüzleri nişan yapınca çıkıyor, sevgiliyken ailesi ortada bir resmiyet yok diye çok başka davranabilir ama ne zaman ki yüzük takılıyor işte o zaman erkek ailesi kayınvalide kayınpeder moduna giriyor, ben eşimle flört ederken ailesiyle resmî olarak tanışmadım evlerine gitmedim, yüzük takıldı ondan sonra gözlemledim, ki ailesiyle ailem benzer kültürde insanlar çıktılar, aile yapılarımız birbirine benziyordu, sonra ev işi konusunda test ettim, arada servislere yardım etmek dışında misafir gibi oturdum tepkilerine baktım, baktım nişanlıma hiçbir şikayet gelmiyor, nişanlım bana mutfakta anneme yardım eder misin gibi taleplerde bulunmuyor, sonra ben sigara içerim baktım kayınpeder tam babam kafasında sigarayla saygı olmaz diyenlerden, ben de içiyorum nasılsa gelsin yanımda içsin kız diyor.
Aslında doğru nişanlılık bunun için var. Birbirini tanımak olumsuzluğu görünce gerektiğinde ayrilabilmek icin. Bu dediğim benim için geçerli değil ama burda da var. Sanki nişanlı olunca ayrılmak zormus gibi. Kimi zaman ama nisan attı denir korkusu.
Bence sorun şu. Evlilik, sevgililik, aşk konusunda kimse oturup anlatmıyor. Varsa yoksa tabular. Ailelerin kültürel durumuna göre buralı olmasın, kimi ailelerde zengin olsun, dindar olsun, arabası olsun, okumuş olsun vs vs konular. Ben rahat bir ortamda buyudum. Allah'a şükür mesleğin olmalı diyen bir ailede. Ama kimse es, sevgililik konusunda seçerken şu önemli, bu önemli demedi. Adeta o konu hep havadaydi.O kadar doğru ki Munem. Öz eleştiri yapayım ben öyle bir kızdım. Kaynanamı önceden tanırdım sevgiliyken kahvaltılara da geldim görüştüm de. Bunun yanlış anlaşılacağını kimse söylemedi bana . Beni oğlunun eşi olarak değilde yönetebilcekleri kız olarak gördüler saygı göstermediler. Benim hatamdı. Evlendikten sonra beni saymamaları rahatsız etti. Bunaldım ama saygısızlık olur diye sustum. Dahada abarttılar eşimde ilk sene ciddi kavgalar ettik. Sorun yine bendeydi kendimi ifade edip sınır çizemediğim için.
En önemlisi bizlerin nasıl iletişim kuracağımızı öğrenmeleri. Olay anında tepki göstermek ve eşimizle mümkün olduğunca az tartışmak. Önceden kendimden ödün versemde hep laf sokulurdu kıymetli olmazdım şimdi kendi istediğim gibi davranıyorum. Keşke genç kızlarımızın yanında sizin gibi bilinçli ablalar olsa. Ben 24 yaşındayım kimse böyle güzel anlatmadı. Keşke anlatsaydı.
Bence yanlış bir korku, hayatımızı el alemin ne der demesine göre yaşayamayız, evlilik ciddi bir şey, alacağınız yanlış bir karar tüm hayatınızı etkiliyor, kötü giden hayal ettiği evliliği yaşayamayan bir sürü kadının ne özgüveni kaldı ne psikolojisi.
